راهکار منطقی برای نجات واحدهای ریسندگی

حسن کاردان جلوگیری از واردات پنبه برای رفع نیاز واحدهای نساجی را یک بهانه دانست و اظهار داشت: «در حال حاضر صنعتگران ایرانی ملزم به واردات پنبه از ازبکستان هستند؛ در حالی که این کشور بخش عمدهای از پنبه تولیدی خود را به واحدهای ریسندگی داخلی و سپس بهطور انبوه به چین عرضه کرده و در این میان، دست تولیدکنندگان از پنبههای باکیفیت ازبک دور مانده است.»

وی تصریح کرد: «تمام کشورها،بدون بهانههایی مانند وجود آفت گیاهی و کرمسرخ اقدام به واردات پنبه میکنند، اما وزارت جهادکشاورزی به بهانه وجود کرمسرخ، مانع واردات آزادانه پنبه مورد نیاز واحدهای ریسندگی میشود!»

وی با اعلام این مطلب که داستان وجود کرمسرخ در پنبه متعلق به سالهای بسیار دور است، گفت: «ترکیه تولیدکننده 750 هزار تن پنبه و واردکننده یک میلیون تن پنبه است بدون اینکه بهانه و حاشیهای در این واردات وجود داشته باشد، اما در ایران، 40 تن پنبه بیشتر تولید نمیشود و اجازه واردات آزادانه از سایر کشورها (به جز ازبکستان) هم داده نمیشود.»

این تولیدکننده نساجی تصریح کرد: «آیا در دنیا فقط پنبه ازبکستان عاری از کرمسرخ است و پنبه بسیار مرغوب سایر کشورها مانند مصر دارای آفت است؟!»

کاردان متذکر شد: «به تازگی اجازه واردات پنبه از پاکستان داده شده که طول الیاف آن کوتاه است و کیفیت مناسبی ندارد؛ آیا باورکردنی است پنبه پاکستان مرغوب باشد، اما پنبه استرالیایی و مصری، نامرغوب؟!»

وی اضافه کرد: «اگر پنبه تمام کشورها دارای کرمسرخ است پس باید نخ آنها نیز دارای همین آفت باشد. پس چرا هیچ ممنوعیتی در مورد واردات نخ صورت نمیگیرد؟! بارها و بارها این موضوع را در میان گذاشتیم، اما پاسخ مشخصی دریافت نکردیم!»

عضو هیات مدیره انجمن صنایع نساجی تاکید کرد: «راهکار منطقی این است که ممنوعیتهای بیدلیل واردات پنبه را برداریم و مانند سایر کشورها در مورد واردات پنبه عمل کنیم.»