انحصار بازار خودرو از ایران تا ژاپن

هرچند این شورا نیز بر حسب وظیفه قانونی خود اقدام به قیمتگذاری خودرو میکند، اما آنچه متقاضیان خودروهای داخلی نسبت به آن گلایه دارند، افزایش قیمتها در نبود ارتقای کیفیت محصولات تولیدی و همچنین عدم ارائه خدمات فروش و پس از فروش مطلوب از سوی خودروسازان است.

با این حال شورای رقابت هر سال در حین بررسی وضعیت تولید خودرو در کشور، درصدی به قیمتها اضافه میکند این در شرایطی است که با وجود کاهش تورم کلی، عدم افزایش قیمت ارز و همچنین بهبود نسبی وضعیت کسبوکار در سال 95 شورای رقابت باز هم به تغییر قیمتها به نفع تولیدکنندگان در سال 96 رای داد.

این شورا که همچنان معتقد به انحصار در بازار خودرو است، تعیین قیمت تکتک محصولات تولیدی خودروسازان را در حیطه وظایف قانونی خود میداند این در شرایطی است که انحصار در برخی از بازارهای جهان نه تنها به الزام قیمتگذاری منجر نشده بلکه توانسته ارتقاء و توانمندی خودروسازان را نیز در پی داشته باشد.

در حال حاضر با توجه به میزان سرمایهگذاری، برندسازی و تولید در صرفه اقتصادی، تعداد تولیدکنندگان خودرو جهان بسیار محدود شده است بهعنوان مثال در ژاپن تویوتا،هوندا و نیسان، در کره جنوبی هیوندا، کیا ودر فرانسه نیز رنو و پژو سیتروئن با توانمندی خود توانستهاند رقبا را حذف و در بسیاری از بازارهای خودرو جهان یکه تازی کنند.

انحصار این خودروسازان منجر به الزام قیمتگذاری نشده و آنها با توجه به عرضه و تقاضا نسبت به قیمتگذاری محصولات خود اقدام میکنند؛ بنابراین آنچه انحصار در بازار خودرو ایران را متمایز از انحصار دیگر بازارهای بزرگ میکند نوع سهمگیری از بازارهای خودرو است؛ بهطوریکه در ایران سهمگیری براساس حمایتهای تعرفهای دولت به دلیل چرخه معیوب تولید خودرو در کشور صورت میگیرد، اما در دیگر کشورها سهمگیری با رقابت و توانمندی شرکتهای خودروساز شکل گرفته است؛ بنابراین با توجه به تفاوت در انحصار بهوجود آمده به نظر میرسد که شورای رقابت به جای قیمتگذاری باید بهطور اصولی به جریان انحصار در بازار خودرو کشور ورود کند که از آن جمله میتوان به تغییر تعرفهها و ایجاد رقابت در بازار خودرو اشاره کرد.