بودجه‌ریزی بر مبنای صفر

مجلس شورای اسلامی پیام مردم را دریافت و پارهای اقدامات اصلاحی را در بودجه پیشنهاد داد. اقداماتی از جمله جلوگیری از حذف یارانه بگیران و مهمتر از همه انصراف از افزایش قیمت بنزین. علی مطهری، نماینده مردم تهران و نایبرییس مجلس شورای اسلامی اما با این اقدام همکارانش موافق نیست و خواستار اصلاح قیمت بنزین است. او معتقد است بعد از حوادث اخیر، دولت و مجلس نباید حالت انفعال پیدا کنند. او میگوید اگر لازم است، اصلاح اقتصادی انجام شود، اینگونه نباشد که بعد از چند اعتراض عقبنشینی شود و قیمت بنزین را افزایش ندهیم. از اظهارات علی مطهری پیداست که اصلاح اقتصادی را لازم میداند و نیز از بیانات او ساطع است که علت و ریشه اعتراضها و حوادث اخیر را در نابسامانی اقتصادی و اوضاع معیشتی مردم میبیند. اینها نشان از واقعبینی او دارد. علی مطهری به عنوان عضو تاثیرگذار اوضاع کنونی در مجلس و فضای دولت، راهحل اصلاح اقتصادی را در اصلاح قیمت بنزین و عقب ننشستن دولت و مجلس میداند. ولی آیا اصلاح قیمت بنزین در شرایط کنونی به مصلحت جامعه و راهحل درستی است!؟ بیگمان خیر. زیرا افزایش قیمت کالا و خدمات در کشور در حد و حدود فیزیولوژیک خود قرار دارد. یعنی حد و اندازهای که از آن فراتر، امکانناپذیر است. حوادث اخیر، واکنش طبیعی این حد فیزیولوژیک در مقابل افزایش آتی قیمتها و محلهای مصارف در بودجه ٩٧ بود. بیگمان دولت و مجلس شورای اسلامی راه صحیحی در عقبنشینی از افزایش قیمتها را در پیش گرفتهاند، اما نگرانی علی مطهری هم بجاست. راهحل خزانه خالی، نه اصلاح قیمت بنزین است و نه حذف یارانهبگیران. بلکه راهحل اساسی و بنیادین آن بودجهنویسی بر مبنای صفر است. اینکه سابقه سالهای گذشته بودجه را به یکسو نهاده و کاغذ سفیدی در پیش روی خود بگذاریم. درآمدها و منابع مفروض و ممکن را سیاهه کنیم. آنگاه بودجهگیران و مصرفکنندگان پول و اعتبار را در صف ضرورت و اقتصاد (به معنای اصلی و لغوی کلمه) قرار دهیم. در این صورت، بسیاری از بودجهبگیران از فهرست طولانی مصارف حذف خواهند شد و ارقام نجومی مصرف در موارد بیشماری شاهد کاهشهای چشمگیر خواهد بود.  بودجهریزی بر مبنای صفر شجاعت میخواهد و اعتماد به نفس، دلسوزی و آیندهنگری. بیگمان آقای علی مطهری که از اعاظم ملت و مملکت به شمار میآیند، با شجاعت و درایتی که دارند، میتوانند در این برهه حساس از کشور و انقلاب، پایهگذار بودجه و اقتصادی شوند که در آن منابع به مصرف ضرورت و اقتصاد میرسد. آنگاه دیگر عوامل خارجی هم نمیتوانند از آب گلآلود داخل به صید ماهی طمع کنند