از بلومبرگ، همه چیز به هفته جاری بستگی دارد؛ هفته ای که وزاری اقتصادی کشورهای تولید کننده نفت (اوپک) و متحدانشان برای تصمیم‌گیری در خصوص تاره‌ترین دور کاهش تولیدات نفتی گرد هم می‌آیند.
عربستان سعودی پس از ناکامی در متقاعد کردن روسیه برای برگزاری زودهنگام نشست، حالا امیدوار است تا همزمان با اوج گرفتن تهدیدهای ناشی از کاهش تقاضا پس از شیوع کرونا، بزرگ‌ترین متحد غیراوپکی خود را راضی به کاهش تولیدات کند.
موفقیت از پیش قطعی نیست و در عین حال شکست نیز پرهزینه خواهد بود.
همه‌گیری قریب الوقوع کرونا از همین حالا تاثیر خود را برای بازارهای نفت گذاشته است؛ نفت خام وست تگزاس اینترمیدیت در حال حاضر به زیر بشکه ای ۵۰ دلار رسیده و شاخص جهانی نفت برنت مدتی کوتاه بعد از نفت خام آمریکا مسیری مشابه را در پیش گرفت.
این قیمت برای تولیدکنندگان سرتاسر جهان قلمرو ناخوشایندی است و با توجه به اینکه هیچ نشانه آشکاری مبنی بر کاهش قطعی تولیدات نفت پس از نشست هفته جاری دیده نمی‌شود، قیمت‌ها بیش از پیش سقوط خواهد کرد.
همزمان با شیوع کرونا، تعطیلی بخش صنایع ایتالیا و تصمیم سوئیس مبنی بر ممنوعیت برگزاری رویدادهای بزرگ، تولیدکنندگان نفت به نظر به ارزیابی های بیش از اندازه خوشبینانه تقاضا دل خوش کرده اند.
«محمد بارکیندو» دبیرکل اوپک هفته گذشته در جریان نشستی در عربستان سعودی گفت که با وجود ویروس کرونا، عطش جهان برای انرژی همچنان افزایش خواهد داشت؛ اگرچه این اظهارنظر ممکن است برای انرژی در حالت کلی درست باشد اما درستی آن برای نفت بعید به نظر می‌رسد.
ارزیابی‌های انجام شده توسط سه آژانس عمده پیش بینی همچنان حاکی از آن است که رشد تقاضای نفت برای سال ۲۰۲۰ به سمت یک میلیون بشکه در روز حرکت می کند اما با توجه به شرایط فعلی این پیش بینی بسیار خوشبینانه به نظر می‌رسد.
در سوی مقابل، تحلیلگران شرکت فکتس گلوبال انرژی (FGE) پیش بینی خود را در مورد رشد تقاضای نفت در سال جاری به «تقریبا صفر» کاهش داد.
این شرکت مبنای بدبینی خود را به اثر موجی ویروس کرونا در خارج از چین نسبت می‌دهد؛ جایی که حجم ترافیکی در شهرهای متاثر همین حالا نیز کاهش یافته است.
داده های به دست آمده از شاخص ترافیکی تام‌تام نشان می‌دهد که حجم ترافیک در شهر پکن همچنان زیر سطح معمول است حتی بعد از اینکه شهر فعالیت خود را از سر گرفته است.
اما این تنها مشکل چین نیست. تاثیر اقتصادی کرونا بر سایر نقاط جهان محرز است. میانگین چهار هفته ای تقاضای سوخت هواپیمایی آمریکا طی ۱۰ هفته اخیر ۱۸ درصد کاهش پیدا کرده است.
شرکت های هواپیمایی برنامه پروازهای خود را کاهش داده و تعداد مسافران نیز ریزش داشته است.
مشاوران موسسه جی‌بی‌سی انرژی پیش بینی خود را در خصوص رشد تقاضای سوخت جهان در سال جاری به تنها ۵۰ هزار بشکه در روز کاهش دادند که در مقایسه با آنچه ماه گذشته اعلام کرده بودند، کمی بیشتر از یک سوم است.
ارقام به دست آمده توسط شاخص تام تام نشان می‌دهد که تاثیر کرونا بر ترافیک شهر میلان پس از کشف شناسایی این ویروس در شمال ایتالیا، باعث شده تا تعداد ترددها در ساعت شلوغی صبح به ایک چهارم کاهش یافته است.
الگوی مشابهی در کشور کویت یکی از اعضای اوپک، در حال ظهور است.
هرگونه امیدواری برای بازگشت و احیای تقاضای نفت در سال جاری با قدرتی به اندازه ای که بتواند کاهش نیمه نخست سال را جبران کند، پایه و اساسی متزلزل خواهد داشت.
پروازهایی به تعویق نیافتاده بلکه لغو شده‌اند؛ مسافرت‌های جاده‌ای که در هفته جاری انجام نمی‌شود، در هفته های آتی جبران شدنی نیست؛ شاید زمانی که ویروس تحت کنترل گرفته شود، ترافیک به سطح معمول و عادی برسد اما تقاضا فراتر از تقاضای سرکوب شده نخواهد رفت.
این شرایطی است که وزاری اقتصادی ۲۳ کشو.ر اوپک پلاس هفته جاری پیش روی خود می‌بینند؛ آنها به برنامه‌ای قابل اعتماد نیاز دارند که بشکه‌های واقعی را از بازار جمع‌آوری کنند حتی اگر روسیه تمایلی به پذیرش ایده کاهش تولید نداشته باشد.
بی شک از دل نشست وین توافقی بیرون خواهد آمد یا از جلسه مجازی در صورت لغو نشست حضور اما هزینه شکست نشست بسیار گزاف است؛ در واقع براساس اظهارات «امیلی اشفورد» و «پل هورسنل» از موسسه مالی استاندار چارترد، چنین اتفاقی بازار را برابر نوسان قیمتی زیر بشکه‌ای ۳۰ دلار آسیب‌پذیر خواهد کرد.
قرار است عرضه نفت عربستان به چین در ماه مارس به یک سوم کاهش یابد و از این رو، پادشاهی آل سعود در حال وارد آوردن فشار بر گروه اوپک پلاس به منظور موافقت با کاهش جمعی تولیدات نفت به اندازه یک میلیون بشکه بیشتر در روز است که البته این کاهش نیز کافی به نظر نمی‌رسد.
ایبنا