این رشد قیمتی در شرایطی صورت گرفت که در بازار همسایه، دلار نه تنها توان افزایشی خاصی نداشت، بلکه به سوی کف ۱۶هزار تومانی حرکت کرد و در نهایت حدود ساعت ۴ بعدازظهر روی عدد ۱۶ هزار و ۳۰ تومان قرار گرفت. این قیمت ۷۰ تومان کمتر از روز دوشنبه بود.
در شرایطی که دلار کاهشی بود، متغیر دیگری به‌صورت غیرمنتظره به کمک فلز گران‌بهای داخلی آمد و این متغیر چیزی نبود جز «رشد بهای طلای جهانی»؛ دیروز تا حدود ساعت ۴ بعدازظهر حداقل طلای جهانی بالای مرز مهم هزار و ۷۰۰ دلاری معامله می‌شد. در واقع مرزشکنی طلای جهانی موجب شد که برخی از سکه بازان از موقعیت فروشی که در روزهای قبل گرفته بودند، عقب بنشینند و جا برای افزایشی‌های بازار باز شود. رشد اونس از جهتی برای برخی از سکه بازان غیرمنتظره بود، چراکه این فلز گرانبها تا ساعت ۴بعدازظهر روز دوشنبه تمایل افزایشی خاصی از خود نشان نداده بود و به‌نظر نمی‌رسید که به این سرعت بتواند از مرز هزار و ۷۰۰ دلاری عبور کند. شکست این مرز موجب تغییر موقعیت سکه‌بازان شد. با این حال، برخی از فعالان عنوان کردند، بازیگران سکه‌ای که انتظار افزایش طلای جهانی را نداشتند و اقدام به فروش سکه در معاملات فردایی کرده بودند، در روز سه‌شنبه سعی کردند تا حدی اثر افزایش اونس بر بازار داخلی را کم کنند. به گفته این فعالان، این دسته از معامله‌گران اقدام به فروش دلار کردند و از این طریق توانستند مانع از افزایش زیاد سکه و ضرر خود شوند. اگر صحبتی که گروه یاد شده مطرح می‌کنند درست باشد، به معنای آن است که با بازگشت تعادل به بازار می‌توان شاهد افزایش خریدها در بازار سکه بود. در واقع معامله‌گران متضرر از افزایش قیمت احتمالا با ترفند روز سه شنبه از بازار خارج می‌شوند و آمادگی خرید در روزهای بعد را دارند. با این حال، خرید آنها مسلما تحت تاثیر روند بهای طلای جهانی و دلار در بازار داخلی خواهد بود. در واقع اگر امروز افزایش طلا ادامه پیدا کند یا حداقل بالای مرز هزار و۷۰۰ دلاری تثبیت شود و قیمت دلار نیز به یکباره تحت‌تاثیر فروش بازارساز قرار نگیرد، می‌توان انتظار افزایش بیشتر و هیجانی‌تر سکه را داشت.
در این میان، عده‌ای باور نداشتند که دیروز دلار تنها یک نقش تنظیم‌کننده در بازار سکه را داشته است. از نظر آنها، دلار به دلیل وضعیت درونی بازار خود توان افزایش قیمت را نداشت و سکه بازی برای فروش دلار به بازار مراجعه نکرده بود. به گفته این عده، فضای بازار کاملا نشان می‌دهد که تقاضای خاصی وجود ندارد و صرافی‌ها بسته هستند و آنهایی هم که بازهستند، مشتری خاصی ندارند. به گفته آنها، در سمت خیابان جمهوری حتی یک صرافی باز وجود ندارد و در خیابان فردوسی تعداد صرافی‌هایی که فعالیت خود را آغاز کرده‌اند، چندان زیاد نیست. صرافی ملی نیز این روزها حداقل براساس مشاهدات مشتری زیادی ندارد. با این حال، چنین سوالی مطرح می‌شود که چرا در صورتی که تقاضای خاصی در بازار وجود ندارد، قیمت در برابر شکسته شدن مرز ۱۶ هزار تومانی مقاومت زیادی میکند؟ این سوال را در دو بخش می‌توان پاسخ داد: اول اینکه همان‌طور که میزان تقاضا در بازار کاهش یافته است، سمت عرضه نیز تضعیف شده است. کاهش قیمت نفت و محدودتر شدن روابط تجاری به‌دلیل گسترش ویروس کرونا بخشی از دلایلی است که سمت عرضه را ضعیف‌تر از قبل می‌کنند. نکته دوم این است که در روزهایی که صرافی‌ها دست بالاتر را در بازار ندارند، دلالان با جوسازی‌های خود از قدرت‌نمایی بیشتری برخوردار هستند. البته این به معنای آن نیست که آنها می‌توانند به یکباره قیمت‌ها را دچار هیجان خاصی کنند؛ ولی حداقل در روزهای اخیر نوسان‌گیری در دامنه ۱۶ تا ۱۶ هزار و ۵۰۰ تومانی را برای خود به خوبی انجام داده‌اند.
خبر آنلاین