به گزارش ارانیکو و به نقل از پتروتحلیل، افزایش اخیر قیمت‌های نفت، قیمت خوراک‌های پتروشیمی را افزایش داد، اما احتمال نمیرود این سیر صعودی موجب افزایش مواد شیمیایی صنایع پایین دستی و پلیم‌ها شود، زیرا تقاضا همچنان به دلیل قرنطینه نامناسب است.
این اتفاق به صورت بالقوه صنعت شیمیایی را در این میان تحت فشار می‌گذارد، و همزمان بازار‌هایی که به خصوص تحت تاثیر بازار اتومبیل و محصولات تاریخ‌دار هستند، فشار‌های نزولی را بر حاشیه سود‌های خود حس می‌کنند.
حتی پلیمر‌های بسته‌بندی، که در طی خرید‌های شتابزده ماه مارس بسیار اوج گرفتند، احتمالا به شرایط خرید کاملا نرمال بازگردند.
قیمت بسیاری از پلیمر‌ها با شدت یکسان با نفت خام، هنوز بهبود نیافته‌اند. روند صعودی که در صادرات پلی‌اتیلن و قیمت‌ها به وجود آمد، به دلیل تعرفه‌های پایین‌تر، و نه به دلیل بهبود تقاضا بود.
به دنبال کمتر شدن قرنطینه در سراسر جهان، صنایع به امید بهبود تقاضای صنایع پایین دستی و قیمت‌ها به روند خود ادامه میدهند.
انتظارات برای ژوئن و ژوئیه صعودی است، اما تاکنون، این‌ها بیشتر امید است تا واقعیت.
جو مصرف کننده جو اصلی است
جو مثبت مصرف‌کننده برای تقویت فعالیت‌های اقتصادی حیاتی است. افراد تنها در صورتی که در مورد آینده مطمئن باشند، برای خرید اقلام بزرگی همچون اتومبیل، خانه و وسائل الکترونیکی اقدام می‌کنند.
در غیر اینصورت، آنها تنها لوازم اساسی را برای زندگی تهیه می‌کنند و به این دلیل بود که بازار‌های تجهیزات شخصی، غذا و محصولات پزشکی نسبتا در طی بحران ثابت ماندند.
با وجود بیکاری در سراسر جهان، بسیاری از افراد در مورد آینده نگران هستند، و بیشتر پس‌انداز کرده تا اینکه هزینه کنند.
تنها در آمریکا، بیش از 40 میلیون نفر در طی ده هفته گذشته برای دریافت حقوق بیکاری درخواست داده‌اند، و نرخ بیکاری از 4/4 درصد در مارس، به 14/7 درصد رسیده است.
جهان در سال 2020، با وجود بیکاری و افت شدید در تولید ناخالص داخلی در نیمه اول سال، که میتواند سال‌ها به طول انجامد تا به شرایط پیش از کرونا بازگردد، به سوی رکود پیش میرود.
نگاه‌ها به چین
چین اولین کشوری بود که از قرنطینه خارج شد تا بتواند روند مارس را به سوی بهبودی هدایت کند، اما دلیل اینکه دولت تصمیم گرفت تا تولید ناخالص داخلی هدف را برای سال جاری معین نکند نشان‌دهنده این است که شرایط اقتصادی آنها مناسب نیست.
احتمال بالاست که تولید ناخالص داخلی این کشور در سال جاری منفی شود.
این اتفاق در مواد شیمیایی منعکس شده است؛ برای مثال، الان که داریم گزارش می‌دهیم، نرخ تولید واحد‌های مونو اتیلن گلیکول در مارس بالای 70 درصد بود، اما در آوریل به 60 درصد و در اواخر می به حدود 55 درصد افت کرد.
بعد از اینکه قیمت‌ها به شدت افت کردند، تولیدکنندگان با حاشیه سود‌های زیر فشار یا حتی افت‌های سنگین مواجه شدند، که آنها را مجبور به کاهش یا حتی تعلیق تولید کرد.
ذخایر انبار بندر‌ها در شرق چین در هفته منتهی به 22 می به حدود 1/32 میلیون تن رسیدند. این میزان در ابتدای سال 2020، 459 هزار تن بود.
بازار‌های صادراتی چین به خصوص برای محصولات نهایی همچنان قوت نگرفته‌اند.
برای مثال، شرایط بخش منسوجات با وجود افت تقاضای داخلی همچنان نامناسب است، در حالی که معامله‌کنندگان بازار در انتظار این هستند تا سفارشات خارجی افزایش یابد.
این موضوعات در این هفته در پادکستی با حضور جان ریچاردسون، تحلیلگر ارشد آیسیس در آسیا، پاول هوجز، مدیر مرکز مشاوره بین‌المللی eChem، و ویرایشگر آیسیس، نایجل دیویس، تحت بررسی قرار گرفتند.
طبق گفته هوجز: «افزایش قیمت نفت خام بدترین اتفاقی است که میتواند رخ دهد. هزینه‌ها در حال افزایش است، اما شرایط صنایع پایین‌دستی همچنان فاجعه است.»
او اشاره داشت که شرکت هرتز در آمریکا اعلام ورشکستگی کد 11 کرده است، و آن را با فروپاشی بانک سرمایه‌گذاری بر استرنز در طی بحران مالی سال‌های 2008 تا 2009 مقایسه کرد.
این شرکت 700 هزار خودرو دارد که احتمالا وارد بازار خودرو‌های دسته دوم شده و قیمت‌ها را نزولی کنند.
در آمریکا، مجموعه های اجاره خودرو، 20 درصد از تقاضای خودرو‌های جدید را تشکیل میدهند.
جان ریچاردسون اشاره داشت که، قیمت‌های شیمیایی به سرعت قیمت نفت صعود نمیکنند، و اگرچه قیمت‌های اتیلن، پروپیلن و بنزن افزایش یافت، قیمت محصولات صنایع پایین‌دستی هنوز این رویه را دنبال نکرده است.
ریچاردسون گفت: «بسیاری از پیش‌بینی‌های صعودی در چین، مانند بازگشت قدرتمند این کشور در زمان باقی مانده سال، فرضی هستند. نمیتوانم این پیش‌بینی را بکنم که رشد تقاضای مواد شیمیایی و پلیمر‌ها در چین در سال جاری مثبت باشد.»
هوجز گفت که خرده‌فروشان در غرب، که بسیاری از آنها در شرایط سخت اقتصادی هستند، هنوز این اطمینان را ندارند که به عرضه‌کنندگان چینی برای کریسمس و روز شکر‌گزاری سفارشات قابل توجهی بدهند.
نایجل دیویس اشاره داشت که چقدر پیش‌بینی در مورد پاندمی و تاثیر آن بر اقتصاد سخت است.
او گفت: «شما می‌توانید در حال حاضر پیش‌بینی‌هایی برای امروز یا هفته جاری بکنید که کاملا غلط از آب در بیایند. می‌دانیم که روند بهبود از پاندمی بسیار کند خواهد بود، اما نحوه بازگشت اقتصاد ها، و تاثیر آن بر مواد شیمیایی، تفاوت عظیمی خواهد داشت.»
احتمال میرود کشور‌های توسعه یافته به دلیل پاندمی، یک دهه رشد از دست رفته را تجربه کنند، و ارزیابی‌ها مبنی بر این است که بین 60 تا 420 میلیون نفر دچار فقر شدید شدند.
خرده فروشان غربی سفارشات لباس از بنگلادش را متوقف کردند، کشوری که منسوجات آن 20 درصد از تولید ناخالص داخلی و 81 درصد از صادرات آن را تشکیل می‌دهد.
ابرهای تیره روی مواد شیمیایی
ریچاردسون گفت: «مردم میگویند شرایط جاری به بدی بحران 2008/2009 نیست، اما من متوجه نمیشوم. افت مطلق فعالیت‌های اقتصادی، بزرگتر از بحران مالی، به این معنی است که من برای سال جاری رشد مثبتی را برای مواد شیمیایی و پلیمر‌ها پیش‌بینی نمی‌کنم.»
«به خصوص برای هر چیزی که شامل محصولات تاریخ دار شود، پیش‌بینی رشد منفی و در هم آمیختگی‌هایی در صنعت میکنم.»
طبق گفته دیویس، احتمال نمیرود نرخ پایین تولید در هفته‌ها یا ماه‌های آتی بهبود یابد، زیرا طبق گزارشات انبار‌ها میزبان محصولات زیادی هستند.
هوجز اشاره داشت: «این حرکتی به سمت شرایط عادی جدید است – شرکت‌های شیمیایی با انتخابی حیاتی مواجه هستند. آیا زیر بدهی خواهند رفت و سپس به دنبال پول برای بازخرید سهام خود میروند؟
«یا بر مواد اساسی، چیز‌هایی که مردم استطاعت خرید آن را دارند، تمرکز مجدد خواهیم کرد؟ صنعت شیمیایی ای برای نیاز‌های جامعه آینده خواهیم ساخت یا برای سود سوداگران در وال استریت؟»
با وجود هشدار صندوق بین‌المللی پول در مورد بدترین روند نزولی بعد از بحران بزرگ، منتقدان در مورد آشفتگی اجتماعی و سو مدیریت دولت‌ها که میتواند تاثیرات پاندمی را شدیدتر کند، نگران هستند.