اندیشکده کاتو در مقاله‌ای با اشاره به شیوع ویروس کرونا و کاهش ارزش پول ملی شمار زیادی از کشورها نوشت: به دلیل وضعیت ناپایدار بازار ارز در این کشورها ارزش پول ملی کاهش و بار بدهی خارجی آن ها افزایش یافته است. وضعیت ناپایدار در بازار های مالی، بحران‌های بانکی، مساله بدهی‌های خارجی و افزایش نرخ تورم همگی یک دلیل دارند: نرخ ارز در این کشورها بی‌ثبات است که خود معلول سیاست گذاری‌های غلط ارزی است.
کارل شیلر- وزیر دارایی آلمان بین سال‌های ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۲ جمله معرفی دارد: ثبات همه چیز نیست اما بدون ثبات نیز هیچ چیز وجود نخواهد داشت.
این اندیشکده با اشاره ضرورت ایجاد یک هیات ارزی در کشورهای با مشکل ثبات ارزی می‌نویسد: این هیات می‌تواند از طریق ایجاد یک پشتوانه ارزی خارجی که دارای نرخ تبدیل ثابتی به پول ملی باشد، اقدام به چاپ اسکناس و سکه کند. میزان پول در گردش از طریق نیروهای بازار که به آن تقاضا برای پول ملی می‌گوییم تعیین خواهد شد. این هیات‌ها نمی‌توانند قرض دهنده منابع مالی یا اعتباری باشند. حدود ۷۰ کشور تاکنون تجربه هیات ارزی را داشته‌اند از جمله روسیه در یازده نوامبر ۱۹۱۸و اکنون معروف‌ترین هیات ارزی در جهان را هنگ کنگ دارد.
اکنون با رونق گرفتن ارزهای دیجیتالی، بسیاری از بانک‌های مرکزی این ارزها نظیر لیبرا را یک تهدید می‌دانند: در گزارشی که توسط شورای پول و مالی لندن در سال ۲۰۱۹ تهیه شده بود، از ۲۳ بانک مرکزی که در تهیه این گزارش مشارکت داشتند حدود نیمی از آن ها ارزهای دیجیتال غیر متمرکز و خصوصی را یک تهدید واقعی دانسته بودند چرا که به نظر آن ها این ارزها باعث به چالش کشیدن اختیارات نهادهای مالی و اخلال در نظام مالی جهانی بودند.
با این حال به نظر می رسد که ارزهای دیجتالی در آینده قابلیت استفاده به عنوان پشتوانه ارزی را دارند به ویژه آن که برخی از آن ها خود توسط ارزهای فیات یا طلا حمایت می شوند.
ایسنا