کاهش نرخ بهره سیاستی است که بانک های مرکزی در اکثر کشورهای دنیا آن را اتخاذ کرده اند هنگامی که نرخ بهره منفی است، نهادهای مالی برای نگهداری حساب‌های خود نزد بانک مرکزی باید به بانک مرکزی بهره پرداخت کنند. با توجه به اینکه سپرده بانک‌ها نزد بانک مرکزی بر حسب میزان سپرده‌های نزد این بانک‌ها تعیین می‌شود، بانک‌ها برای پرداخت بهره کمتر به بانک مرکزی تشویق می‌شوند که بیشتر وام بدهند و سپرده‌های کمتری از مشتریان را نزد خود نگه دارند.
در انتیجه این سیاست، جریان نقدینگی بزرگی به اقتصاد تزریق می‌شود که می‌تواند در صورت هدایت درست این جریان به تقویت رشد اقتصادی منجر شود. البته این سیاست یک سیاست کاملا مثبت نیست چرا که با کاهش هزینه‌های استقراض، انگیزه پس‌انداز و سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد و در بلندمدت می‌تواند تبعاتی برای اقتصاد داشته باشد.
یکی از تبعات کاهش نرخ بهره که در حال حاضر اکثر کشورهای دنیا با آن مواجه اند کاهش ارزش پول ملی است و همین امر سرمایه گذاران را به سمت بازارهای فلزات گران بها به خصوص طلا هدایت می کند.
خبرآنلاین