جزئیات بهره وری در گزارش های سازمان ملی بهره وری نشان می دهد که تا پایان سال سوم اجرای برنامه ششم توسعه حد فاصل سال ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸، رشد بهره وری کل عوامل تولید منفی ۳.۹ درصد اعلام شده است در حالی که این میزان در برنامه ششم توسعه ۲.۸ درصد پیش بینی شده بود و فاصله ای حدود هفت درصدی با یکدیگر دارد.
میزان بهره وری عوامل تولید در برنامه پنجم توسعه منفی ۰.۶ درصد، برنامه چهارم۰.۵ و در برنامه سوم ۱.۱۰ درصد بوده است.
در رابطه با شاخص بهره‌وری کل عوامل تولید در سال ۱۳۹۸ نیز آمار نشان می دهد که این شاخص بر اساس ارزش افزوده فعالیت اقتصادی در این سال با احتساب نفت منفی ۶.۱ و بدون نفت منفی ۲.۸ درصد بوده است.
بر اساس این شاخص، گروه نفت و گاز با منفی ۱۴.۳، صنعت منفی ۸.۷، ساختمان منفی ۸.۷ درصد پایین ترین بهره وری را در بخش های اقتصادی داشتند.
همچنین ارتباطات با ۱۶.۲ و معدن با ۴.۱ بالاترین بهره وری را به خود اختصاص داده اند.
رشد بهره وری نیروی کار نیز منفی ۸.۳ با احتساب نفت و منفی ۱ بدون احتساب نفت بوده است.
رشد شاخص بهره‌وری سرمایه نیز در مجموع بخش های اقتصادی منفی ۶.۱ و بدون نفت ۱.۳ درصد گزارش شده است.
رشد شاخص بهره وری کل عوامل تولید بر اساس ستانده فعالیت اقتصادی در همین سال با احتساب بخش نفت به منفی ۴.۳ و بدون احتساب نفت ۰.۳ رسیده است.
همچنین رشد شاخص بهره وری کار نیز منفی ۶.۴ با احتساب نفت و منفی یک بدون نفت است.
شاخص رشد بهره وری سرمایه نیز در مجموع منفی ۱.۶ با نفت و مثبت ۱.۳ بدون نفت گزارش شده است.
اما جریان سایر شاخص ها در برنامه های توسعه حاکی از آن است که رشد نیروی کار در برنامه سوم توسعه ۴.۴، برنامه چهارم ۰.۳، برنامه پنجم ۰.۶ و در برنامه ششم در سه ساله اول یک درصد بوده است.
در رابطه با رشد سرمایه نیز در برنامه سوم ۴.۴درصد، برنامه چهارم، سه درصد، برنامه پنجم ۱.۵ و برنامه ششم ۰.۲ درصد بوده است.
ایسنا