دبیرکل سابق انجمن لوازم خانگی می‌گوید صنعت لوازم خانگی ایران ظرفیت و توان تبدیل شدن به یکی از صنایع اصلی برای توسعه اقتصادی کشور را دارد اما تاکنون از این توانایی آن چنان که باید استفاده نشده و زمینه‌های جهش آن فراهم نشده است.
حبیب الله انصاری می‌گوید: صنعت لوازم خانگی با توجه به گستردگی و تنوع محصولات در بخش‌های لوازم انرژی بر، غیر انرژی بر و قطعه سازان جز رشته‌های شتاب دهنده صنعتی و توسعه دهنده اقتصادی کشورها محسوب می‌شود و جزو کالاهای اساسی زندگی روزمره مردم است و چنین صنعتی خوشبختانه از نظر کیفیت سازی و نگاه مشتری و حتی استانداردهای جهانی موقعیت خوبی در کشور ما پیدا کرده است؛ کارخانه‌های تولید لوازم خانگی در کشورمان امروز توجه ویژه ای به بخش‌های آر اند دی و تحقیق و توسعه دارند و مدیران این مجموعه‌ها به دنبال تولید محصولات بروز و با کیفیت و استاندارد جهانی هستند اما در مسیر تحقق اهدافشان چالش‌هایی دارند که حل آنها باید مورد توجه قرار گیرد.
وی در ادامه می‌گوید: «یکی از چالش‌های اصلی صنعت لوازم خانگی ایران، بالا بودن قیمت تمام شده محصولات است و این باعث شده که قیمت تولیدات لوازم خانگی در کشور ما رقابتی و متعادل نباشد؛ اما چرا؟ برای اینکه مثلاً کارخانه‌های فولادسازی با قیمت بالا مواد اولیه را می‌فروشند و از طریق بورس تولیدات خود را عرضه می‌کنند در شرایطی که کارخانه‌های فولادسازی باید نیاز کارخانه‌های لوازم خانگی را به صورت مستقیم به آنها بفروشند و مازاد تولیداتش را در بورس عرضه کند. برای عرضه پتروشیمی و… هم باید همین اتفاق بیفتد. الان شاهدیم که برخی از افراد واسطه، فولاد و… را در بورس خریداری می‌کنند و بعد با هر قیمتی که دوست داشته باشند به کارخانه تولیدی لوازم خانگی می‌فروشند و کارخانه‌ها هم چاره‌ای جز خرید ندارند.»
انصاری در ادامه به کمبود نقدینگی واحدهای صنعتی اشاره کرده و می‌گوید: «در گذشته خرید مواد اولیه از سوی واحدهای تولیدی به گونه‌ای بود که خرید انجام می‌شد و چند ماه بعد وجه پرداخت می‌شد اما حالا برعکس شده است؛ واحدهای تولیدی باید مبالغ عجیب را پرداخت کنند و بعد می‌توانند مواد اولیه را دریافت کنند.»
وی با اشاره به اینکه ظرفیت تولید واحدهای لوازم خانگی در کشور از نظر کمی و کیفی می‌تواند جواب گوی بازار داخل است، می‌گوید: «برخی از قطعات و مواد اولیه در داخل تولید نمی‌شوند یا امکان تولید (از نظر صرفه اقتصادی و…) ندارند مثل موتور یخچال یا برخی از ورق‌های خاص و… که ناگزیر باید از کشورهای دیگر وارد شوند اما در مسیر واردات کارخانه‌ها و واحدهای تولید با انواع مشکلات رو به رو هستند و معمولاً این کار با کندی صورت می‌گیرد.»
«بروکراسی و طولانی بودن پاسخ دستگاه‌های دولتی به درخواست‌های واحدهای تولیدی» چالش دیگری است که انصاری مطرح می‌کند و می‌گوید که واحدها معمولاً باید هفته‌ها و ماه‌ها پیگیری کنند تا جوابی به آنها از سوی وزارتخانه یا یک دستگاه دولتی داده شود و این موضوع باعث می‌شود کار واحدهای صنعتی با سختی و کندی پیش برود. او همچنین تعاملات بانک‌ها با واحدهای صنعتی از جمله واحدهای تولید لوازم خانگی را یکی دیگر از مشکلات می‌داند و می‌گوید: «بانک ها در کشور ما کار بانک داری را رها کرده و در حال حاضر بنگاه داری می‌کنند. واحدهای تولیدی برای گرفتن وام و تسهیلات بانکی با چالش زیادی رو به رو هستند و معمولاً بانک‌ها وثیقه‌های سنگینی درخواست می‌کنند که تولید کنندگان از عهده آن بر نمی آیند.»
دبیرکل سابق انجمن لوازم خانگی با اشاره به اینکه ریشه درخت صادرات تولید است، ادامه داد: «ما می‌توانیم تولیدات صادرات گرا در حوزه لوازم خانگی داشته باشیم و هم اکنون هم داریم اما میزان صادرات ما اصلاً در حد و اندازه ظرفیت‌های کشور نیست؛ ایران از نظر جغرافیایی در منطقه‌ای بسیار ویژه قرار دارد و با ۱۵ کشور همسایه است و در مسیر کریدور شمال و جنوب جای گرفته است ولی در حال حاضر از این ویژگی‌ها به دلیل ضعف‌هایی که وجود دارد بهره نبرده ایم که یکی از آنها نوسانات ارزی است. وقتی دائم قیمت‌های ارز تغییر می‌کند و عملاً تولیدکننده باید مواد اولیه را با قیمت‌های مختلف خریداری کند و همین موضوع باعث بی ثباتی در قیمت تمام شده محصول می‌شود. یک تولیدکننده برای صادرات و… باید توان برنامه ریزی برای ۶ ماه و یک سال آینده خود را داشته باشد.»
وی از تعرفه هم به عنوان مشکل دیگری در صنایع لوازم خانگی نام برد و ادامه می‌دهد: «همان گونه که گفتم بعضی مواد اولیه و قطعات را کارخانه‌ها باید وارد کنند و تعرفه این کالاها باید کاهش پیدا کند تا به راحتی از سوی تولیدکنندگان وارد شود و خطوط تولید با مشکل رو به رو نشوند. بررسی تعرفه و تصمیم گیری درست در اصلاح این موضوع باید در دستور کار قرار گیرد.»
دبیرکل سابق انجمن لوازم خانگی به قاچاق لوازم خانگی هم اشاره کرده و می‌گوید: «شاهدیم که مسئولان اعلام می‌کنند و خبر می‌دهند که کالاهای قاچاق را توقیف کرده اند و قاچاقچی را هم گرفته اند اما نکته مهم و هدف این است که اجازه ندهند که این کالای قاچاق وارد بازار شود. متأسفانه می‌بینیم که کالاهای قاچاق بعد از مدتی که در انبارها باقی می‌ماند به اسم‌های مختلف مثل واگذاری به مناطق محروم، سازمان‌های دولتی و… عملاً وارد بازار می‌شود؛ خواسته فعالان صنعت لوازم خانگی از مسئولان این است که بعد از توقیف کالای قاچاق در حوزه لوازم خانگی و… آنها را از بین ببرند و اجازه ورود آنها را به بازار ندهند.»
مهر