به گزارش ارانیکو و به نقل از پتروتحلیل، به گفته مدیرعامل شرکت توزیع‌کننده شیمیایی اکتیواس، قیمت‌های پتروشیمی جهانی در حال ثابت شدن هستند، و سیگنال‌هایی از کف قیمتی را نشان می‌دهند، اما فلواقع بهبود آنها سریع‌تر از سال 2025 آغاز نخواهد شد.
لارسیو گونچالوس گفت که اکتیواس به مانند اکثر معامله‌کنندگان شیمیایی در برزیل، نیمه اول 2023 را با چالش‌های فراوان پشت سر گذاشت، اما اضافه کرد که اقتصاد کلان مثبت و کاهش نرخ‌های بهره می‌توانند از بخش صنعتی برزیل در برابر این محاصره حمایت کنند.
مدیرعامل اضافه کرد، مقامات برزیلی باید هر چه شیمیاییسریع‌تر و با تلاش بیشتر آنچه که از طریق منطقه آزاد اقتصادی مانائوس وارد کشور می‌شود را کنترل کنند، زیرا عده‌ای از معامله‌کنندگان «در رقابتی ناعادلانه» از تخفیفات مالیاتی این منطقه سوء استفاده می‌کنند.
اکتیواس در حال استخدام 140 کارگر می‌باشد. گونچالوس که به تنهایی صاحب این شرکت است گفت، فروش شرکت در سال 2022 در میزان 750 میلیون رئال برزیل (153 میلیون دلار) ایستاد، در حالی که این میزان در سال گذشته آن 1 میلیارد رئال بود؛ این افت قابل توجه در نتیجه سقوط شدید قیمت‌های فروش بود تا افت حجم فروش.
بهبود طولانی‌مدت
مدیرعامل اکتیواس اولین معامله‌کننده شیمیایی برزیلی‌ای نیست که سریع‌ترین آغاز روند بهبود را در سال 2025 پیش‌بینی می‌کند.
هفته گذشته، شرکت پلیمری عظیم برسکم - بزرگترین شرکت پتروشیمی در آمریکای لاتین - نیز در اظهاراتی عنوان داشت که روند بهبود در ابتدای سال 2025 آغاز خواهد شد، و سپس بعد از آن بازار دو سال روند صعودی را تجربه خواهد کرد.
اکتیواس یکی از توزیع‌کنندگان رسمی شرکت برسکم می‌باشد؛ گونچالوس اشاره داشت که در حدود 65 درصد از محصولات توزیع شده توسط اکتیواس، محصولات برسکم می‌باشند.
گونچالوس اظهار داشت: «از ژوئیه سرانجام شاهد ثبات قیمتی در پتروشیمی بوده‌ایم که حداقل این اطمینان را به بازار می‌دهد که کف قیمتی مشخص شده است. ما در نیمه اول سال ضرر نکردیم، اما عملاً با آن محدوده فاصله‌ای هم نداشتیم، زیرا دوره چالش‌برانگیزی بود.»
«چرخه نزولی در برزیل و در سراسر جهان، همچنان تداوم خواهد داشت. خیلی چیزها به چین بستگی دارد، جایی که همچنان به زمان احتیاج دارد تا به شرایط پیش از پاندمی بهبود یابد. من همچنان سه ماهه‌های پرچالشی را در ایام آتی پیش‌بینی می‌کنم. احتمالاً شاهد بهبود کوتاه‌مدتی در نیمه دوم 2024 باشیم، اما روند بهبود قطعی پیش از سال 2025 محقق نخواهد شد.»
اگرچه گونچالوس ترجیح داد که نیمه پر لیوان را ببیند، و اظهار داشت که شفافیت بیشتر در سیاست اقتصادی دولت جدید تحت ریاست لوئیس ایناسیو لولا دا سیلوا، و همچنین پیش‌بینی‌های جدید از رشد تولید ناخالص داخلی کشور و کاهش نرخ‌های بهره می‌توانند این فضای تیره و تار را از عملکرد بازار شیمیایی بزدایند.
صندوق بین‌المللی پول و موسسات رتبه‌بندی اعتباری گفته‌اند که تولید ناخالص داخلی برزیل باید در سال جاری 2 درصد رشد کند، که ارتقاء قابل توجهی نسبت به ارزیابی‌های قبلی می‌باشد، در حالی که پیش از این در اوایل اوت، بانک مرکزی برای اولین بار در سه سال گذشته همزمان با افت تورم به سمت میزان هدف 3.25 درصدی، نرخ‌های بهره را کاهش داد.
گونچالوس گفت: «به نظرم می‌توانیم بگوییم که چشممان به نور انتهای این تونل روشن شده است.»
فضای غیررقابتی برزیلی
مدیرعامل، آنچه که ورد زبان تمام شرکت‌های شیمیایی برزیل است را تکرار کرد: هزینه‌های بالای انرژی و خوراک، صنعت را تحت فشار سنگینی قرار داده‌اند، که این امر به واسطه واردات ارزان قیمت‌تر از کشورهایی با هزینه‌های تولیدات کمتر نظیر آمریکا یا معامله‌کنندگانی در غرب آسیا و آسیا، تشدید می‌شود.
شرکت‌های شیمیایی برزیلی عمدتاً از نفتا پایه نفت برای خوراک استفاده می‌کنند، در حالی که همتایان آنها در آمریکا با رونق گاز شل، از اتان ارزان استفاده می‌کنند.
ناخوشی بازار مواد شیمیایی نمایانگر تیره‌روزی بخش‌ّهای تولیدی است که در ژوئیه، وارد نهمین ماه رکود خود شدند. براساس داده‌های ابی‌کوایم، تیم تجاری مواد شیمیایی در برزیل، تقاضای شیمیایی در نیمه اول 2023 به میزان 5 درصد کاهش یافت.
اگرچه گونچالوس خوش‌بین هم بود، و اظهار داشت که دولت با آغوشی باز به نگرانی‌های صنعت گوش می‌کند، و پیش‌بینی کرد که در مذاکرات بازیابی تخفیف مالیاتی برای مواد شیمیایی که توسط دولت قبلی باطل شده بود، پیشرفت‌هایی حاصل شود.
مدیرعامل اکتیواس همچنین گفت که پیش‌بینی می‌شود، شرکت انرژی دولتی پتروبرس برای همکاری و تلطیف این فضا، خوراک را با هزینه‌های کمتری ارائه کند.
در ژوئیه، شرکت‌های پتروبرس و ابی‌کوایم گروهی را برای مهار این «شرایط بحرانی» در صنعت شیمیایی شکل دادند، و البته جزئیات آن را فاش نکردند.
مانائوس: واردات محرمانه
شرکت‌های شیمیایی برزیلی مدت‌هاست که در رابطه با واردات از طریق منطقه آزاد اقتصادی مانائوس ابراز نگرانی می‌کنند. مانائوس پایتخت ایالت آمازوناس در شمال برزیل است؛ در سال 1960 برای حمایت از توسعه شهر، این منطقه آزاد را ایجاد کردند.
نکته اینجاست که واردات، سهم بازار تولیدکنندگان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، و همچنین بخش گسترده‌ای از واردات صورت گرفته از طریق مانائوس با بسته‌بندی مجدد به فروش می‌رسند.
از لحاظ تئوریک، تخفیفات مالیاتی برای این منطقه آزاد تنها برای وارداتی اعمال خواهند شد که در ادامه برای تبدیل به کالای برزیلی، ایجاد شغل و درآمد استفاده خواهند شد.
گونچالوس اظهار داشت: «واردات پلاستیک به برزیل مدام رشد داشته و فضایی را در کشور اشغال کرده است. بسیاری از این کالاها وارد مانائوس شده و بی‌جهت از تخفیفات مالیاتی بهره‌مند می‌شوند. نه تنها توزیع‌کنندگان، بلکه کل صنعت پتروشیمی، از این رقابت ناعادلانه همراه با سوء استفاده از تخفیفات مالیاتی تحت تاثیر مستقیم قرار گرفته و آسیب می‌بینند.»
«من مخالف منطقه آزاد اقتصادی نیستم، اما این امر حقیقت دارد که با استفاده از این موقعیت، فرصتی برای واردکنندگان رزین فراهم شده که به جای تبدیل این محصول، آن را با بسته‌بندی مجدد به فروش می‌رسانند. آنها نه کسب کار قابل ملاحظه‌ای و نه درآمدی برای این ایالت ایجاد می‌کنند، و تنها از تخفیفات مالیاتی بهره‌مند می‌شوند.»
او ادامه داد، به همین دلیل مقامات باید روال کار را به دقت اصلاح کنند، و همچنین اشاره داشت که، برای تبدیل‌کنندگان در دیگر مناطق کشور «غیرممکن» است که در شرایط یکسان با همتایان خود در منطقه مانائوس رقابت کنند، زیرا قیمت‌ها در این شهر می‌تواند تا 30 درصد پایین‌تر باشد.
آموزش، آموزش، آموزش
آمریکای لاتین یکی از نابرابرترین مناطق در دنیاست، و برزیل از این قاعده مستثنی نیست. در حالی که استانداردهای زندگی در سائو پائولو یا ریو د ژانیرو می‌تواند انعکاسی از کشوری توسعه‌یافته باشد، حقیقت برای این کشور 220 میلیون نفری، درآمدهای پایین و زندگی پر از چالش است.
بگفته گونچالوس، جنبه کلیدی برای بهبود زندگی عمده مردم، ارتقاء استانداردهای سیستم آموزشی و تاکید بر آموزش‌های فنی و حرفه‌ایست، که خصوصاً می‌تواند کمک شایانی برای خانواده‌های کم‌برخوردار باشد.
وی اظهار داشت: «فرماندار جدید سائو پائولو (بزرگترین ایالت کشور با 45 میلیون جمعیت) برنامه‌ای را برای بهبود آموزش با تمرکز بر دوره‌های کارآموزی آغاز کرده است. به گمانم این راهی است که بتوان از طریق آن درآمد خانواده‌های برزیلی را افزایش داد.»
«اما این پروژه‌ها تنها در میان‌مدت و بلند‌مدت ثمره می‌دهند: نتایج آنی ندارند. برزیل کشوری است که عده اندکی بسیار برخوردار هستند، و بسیاری تقریباً چیزی ندارند. اما من به قطع به پتانسیل کشور باور دارم، و همچنین به تحول اقتصادی سبز پیش‌رو: برزیل تمام مواد لازم را برای موفقیت در این زمینه داراست.»