رامین روغنیان با بیان اینکه تکمیل زنجیره سه‌گانه هدایت سیالات به مخزن، چاه و تأسیسات لازمه تداوم و افزایش تولید است و طی دو سال گذشته در هر سه بخش فعالیت‌های بسیار خوب و قابل دفاعی انجام شده است، اظهار کرد: پیش از ارائه دستاوردهای تولیدی در مناطق لازم است چهار مفهوم اصلی مرتبط با شاخص تولید بیان شود، نخستین مفهوم ظرفیت بالقوه تولیدی مخازن یا اصطلاحاً PGC است که بر اساس مطالعات انجام‌شده روی مخازن تعیین می‌شود. این رقم نشان‌دهنده مقدار تولید روزانه هر مخزن با فرض تأمین همه الزامات تولیدی آن است که هر ساله از سوی اداره ارزیابی مخازن مورد بازبینی و اعلام می‌شود.
وی افزود: مفهوم بعدی، برنامه ظرفیت تولید است که در آن مقدار تولید هر مخزن با توجه به پیش‌بینی تأمین واقعی الزامات تولیدی آن مانند ظرفیت تأسیسات و برآیند فعالیت‌های افزایشی و مقدار کاهش‌های سالانه تعیین می‌شود که این رقم از سوی اداره مهندسی بهره‌برداری در قالب برنامه‌ای تولیدی سالانه و پنج ساله ارائه می‌شود، همچنین مفهوم سوم ظرفیت تولید واقعی است که بر اساس تحقق واقعی برنامه‌ها در یک سال گزارش می‌شود.
روغنیان ادامه داد: چهارمین مفهوم تولید واقعی است که مجموع دبی تولید واقعی انجام‌شده در همه چاه‌های تولیدی است؛ تولید واقعی حاصل کسر مجموع کاهش‌ها (از جمله کاهش‌های مهندسی و عملیاتی و کاهش‌های تکلیفی) از ظرفیت تولید واقعی است.
وی با بیان اینکه برای ارزیابی عملکرد هر شرکت بالادستی نفتی باید حداقل شاخص‌های تولیدی در چهار مفهوم ذکرشده به همراه مقدار تأمین الزامات آنها، در حیطه اختیارات آن شرکت بررسی شوند، افزود: متأسفانه برخی از الزامات تولیدی توسعه‌ای از حدود اختیارات شرکت تولیدی توسعه‌ای خارج است که از جمله این موارد در شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب می‌توان به مسئله تأمین گاز مورد نیاز برای تزریق در میدان‌های نفتی، صدور مجوز برای حفاری و تعمیر چاه، صدور مجوز به‌منظور تأمین کالاهای مورد نیاز حفاری، احداث الزامات تأسیساتی و تأمین مالی انجام فعالیت‌های لازم اشاره کرد که در ادامه به تشریح آنها خواهم پرداخت.
تعیین ظرفیت‌های تولیدی در بخش بالادستی
مدیر امور فنی شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب با تأکید بر اینکه یکی از فعالیت‌های بسیار مهم بخش بالادستی در مدیریت امور فنی تعیین ظرفیت‌های تولیدی یا PGC در میدان‌های مختلف است، گفت: در واقع پایه و اساس تمام برنامه‌های تولیدی اعداد PGC است و برای تعیین ظرفیت تولیدی مخازن مجموعه‌ای از فعالیت‌های مطالعاتی در بخش‌های مختلف پتروفیزیک، زمین‌شناسی، مهندسی بهره‌برداری و مهندسی مخازن انجام‌شده و بر اساس بررسی عملکرد مخازن و شبیه‌سازی ظرفیت‌های تولیدی مخازن تعیین می‌شود.
روغنیان ادامه داد: مجموعه فعالیت‌های مطالعاتی انجام‌شده طی دو سال گذشته، به شناسایی ظرفیت تولیدی بالاتر در شش مخزن اهواز بنگستان، منصوری بنگستان، آبتیمور، گلخاری، بالارود و منصورآباد بنگستان به مقدار ۲۵۰ هزار بشکه در روز منجر شده است که این مقدار بیش از ۷ درصد ظرفیت تولید کنونی میدان‌های شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب است و در صورت تأمین الزامات تولیدی این مخازن و تولیدی شدن این ظرفیت، با فرض قیمت هر بشکه نفت ۸۰ دلار، سالانه ۷ میلیارد دلار به درآمد ارزی کشور اضافه می‌شود.
وی افزود: با اضافه شدن ۲۵۰ هزار بشکه در روز به ظرفیت تولید بالقوه مخازن، مقدار PGC از رقم فعلی (۳۴۰۰ هزار بشکه در روز) به ۳۶۵۰ هزار بشکه در روز افزایش داده شده است که دستاورد بسیار بزرگی برای صنعت نفت کشور محسوب می‌شود، البته روند کشف ظرفیت‌های جدید تولیدی در مخازن حسب شرح وظایف اداره‌های مدیریت فنی ادامه دارد و در صورت قطعی شدن ظرفیت‌های جدید، نتایج و دستاوردهای آن اعلام می‌شود، همچنین برنامه پنج ساله مطالعاتی مخازن تهیه شده است که در آن بخشی از مطالعاتی که به‌دلیل کمبود نیروی انسانی امکان انجام آنها در مناطق وجود ندارد، برون‌سپاری می‌شوند.
مدیر امور فنی در خصوص برنامه‌های ظرفیت تولید گفت: از دیگر وظایف مهم مدیریت امور فنی که در اداره مهندسی بهره‌برداری ستاد انجام می‌شود ارائه برنامه‌های تولید پنج ساله است، همچنین با توجه به اینکه تأمین الزامات برنامه‌های تولید نظیر ساخت موقعیت، خرید کالا و مواد حفاری، احداث تأسیسات مورد نیاز، اجاره دکل و کویل فعالیت‌های زمان‌بری هستند، از این رو الزامات این برنامه‌ها باید از چند سال قبل ارائه و تأمین آنها پیگیری شود.
طرح افزایش توان تولید در برنامه‌ای پنج ساله ارائه شد
روغنیان با اشاره به اینکه در این راستا برنامه پنج ساله ظرفیت تولید با هدف افزایش توان تولید از ۲ میلیون ۹۳۳ هزار بشکه در روز در ابتدای سال ۱۴۰۱ به ۳ میلیون و ۳۲۸ هزار بشکه در روز تهیه و ارائه شده است، تصریح کرد: اهم الزامات برای دستیابی به حدود ۳۵۰ هزار بشکه در روز افزایش ظرفیت تولید در طی پنج سال حفاری بیش از ۳۰۰ حلقه چاه توسعه‌ای، تعمیر حدود ۵۵۰ حلقه چاه و انجام بیش از ۳ میلیون و ۳۵۰ عملیات ترمیمی است. بدیهی است دستیابی به این مقدار تولید وابسته به تأمین الزامات آن است و در دو سال گذشته فعالیت‌ها و پیگیری‌های بسیاری با همکاری دیگر مدیریت‌ها برای تأمین الزامات این برنامه انجام‌شده تا ان‌شاءالله این برنامه سنگین تولیدی محقق شود.
گفتنی است برنامه‌های تولیدی بر اساس پیش‌بینی ظرفیت‌های تأسیساتی مخازن، انجام فعالیت‌های افزایش تولید در چاه‌ها و مقدار کاهش تولید در مخازن تهیه می‌شود و به عبارت دیگر برآیند مجموعه فعالیت‌های افزایش تولید و کاهش‌ها مقدار تولید یک برنامه تولیدی را تعیین می‌کنند.
ایسنا