«اقتصاد ایران توان تحمل تنش و جنگ، پس از تلافی حملات تل‌آویو را ندارد». این سخنان مجری تلویزیون اسرائیلی پس از حمله این رژیم به کنسول‌گری ایران واقع در دمشق است.
حال مدتی پس از پاسخ تنبیهی ایران با شلیک صد‌ها پهباد و موشک کروز و بالستیک به اراضی اشغالی، مدیر شرکت انگلیسی Amtelon مچ وجتال که به عنوان یک سرمایه‌گذار خارجی در بورس ایران فعال است، می‌گوید که سرمایه‌گذاری برای خارجی‌ها در بیش از ۱۰۰ شرکت ایرانی به واسطه سود دلاری بالا ریسکی ندارد.
بلومبرگ نیز اخیرا در گزارشی نوشت، ایران با ۶۰۰ شرکت در ۵۰ صنعت مختلف بزرگترین بازار بورس ناشناخته جهان را در اختیار دارد.
برای اولین بار است که بلومبرگ سرمایه‌گذاری در ایران را به افراد خارج از کشور توصیه کرده و سابقه‌ای از چنین گزارش‌هایی وجود ندارد.
شاخص کل بورس تهران پس از پاسخ تنبیهی به تل‌آویو تا ۲.۱ درصد رشد نسبت به شرایط پیش از پاسخ را ثبت کرده است.
مرور تجربیات کشور‌های توسعه‌یافته بیانگر آن است که معنای جدید توسعه همزمان با تحولات جدید تغییر کرده و امروزه تنها توسعه در همه ابعاد اقتصادی، امنیتی، سیاسی، نظامی و ... می‌تواند رشد پایدار تثبیت و تضمین شده به همراه داشته باشد.
کارشناس اقتصادی بهمن آرمان مسیر توسعه ایران را از راه رفع تحریم و ارتباط با قدرت‌های جهانی میسر دانسته و معتقد است که با در پیش‌گرفتن سیاست‌های تنش‌زدا می‌توانیم تعداد قابل‌توجهی پروژه توسعه‌ای کشور در زمینه‌های مختلف را به نتیجه برسانیم و با ورود سرمایه خارجی و امکان تأمین مالی پروژه‌های توسعه‌ای از طریق بازار‌های مالی توسعه پیدا کنیم.
در مقابل کارشناس ارشد دیپلماسی مهدی خراطیان ایده رفع تحریم و رسیدن به توسعه اقتصادی را منقضی شده و ساده‌انگارانه می‌داند و می‌گوید که هروقت تهران نشان داده که تعیین‌کننده معادلات امنیتی منطقه است، فرایند عادی‌سازی حضور اقتصاد کشور در اقتصاد جهانی با سرعت بیشتری پیش رفته است، با این دستور کار تحریم هم ناکارآمد خواهد بود.
امنیت، قدرت سیاسی، اقتصاد، توان نظامی و فرهنگ دیگر امر‌های جدا از هم نیستند و یک کشور برای توسعه باید در همه این بخش‌ها نقش ویژه‌ای در جهان بلند کند. در این راستا جانمایی کشور در هم‌بست‌های موسوم کریدور می‌تواند سریع‌ترین راه رسیدن به توسعه قلمداد شود.
ایبنا