مذاکرات ژنو در حال انجام است و در صورت توافق نهایی، امکان کاهش تحریم‌های بین‌المللی فراهم خواهد شد. طبق گفته مقامات آمریکایی، در صورت ادامه روند مثبت مذاکرات هسته‌ای؛ تحریم‌های مربوط به دو صنعت پتروشیمی و خودرو پیش از دیگر صنایع حذف می‌شود.
بر این اساس اگر چه این روزها خودروسازان با عدم افزایش دستوری قیمت از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت روبه‌رو یا موافقتی با افزایش قیمت محصولاتشان نشد، اما لااقل برداشته شدن تحریم صنعت خودرو می‌تواند خبر خوبی در جهت بهبود بخشی به روند تولید خودرو باشد. حال این سوال مطرح است که تحریم‌ها در خودروسازی کشورمان چقدر موثر بوده و به چه میزان در چالش‌های آن سهیم بوده است؟آن چه پیدا است تاثیر تحریم‌ها در صنعتی که مسوولان آن به‌طور مرتب دم از خودکفایی یا تولید ملی می‌زنند، باید بسیار اندک باشد، حال آنکه خودروسازان پس از امضای تحریم صنعت خودرو توسط اوباما، بخش عظیمی از موانع تولید را به گردن این اتفاق نامیمون انداختند. با نگاهی به آمار تولید خودرو طی ماه‌های گذشته مشاهده خواهیم کرد که تولید خودروهای مونتاژی به شدت کاهش یافته که این مساله نشان‌دهنده قطع همکاری خودروسازان خارجی با داخلی‌ها است حال آنکه طبق ادعای خودروسازان بیشتر خودروهای تولیدی به درصد قابل قبولی در داخلی‌سازی رسیده‌اند. در همین حین شرکت رنو نیز سطح همکاری خود را با خودروسازان داخلی تقلیل داد تا همگام با دیگر خودروسازان در این جهت گام بردارد. از سوی دیگر بسیاری از کارشناسان افت تولید خودرو را بی‌ارتباط با تحریم‌های وضع شده از سوی دولت آمریکا می‌خوانند؛ چرا که افول صنعت خودرو به ماه‌ها قبل از تحریم یعنی از ابتدای سال 91 برمی‌گردد. بر همین اساس بزرگ‌ترین شریک خودروساز داخلی کشورمان؛ یعنی پژو نیز زودتر از وضع تحریم‌ها قصد خروج از ایران را کرد. در همین حین کارشناسان مذکور بر این نکته تاکید دارند که مشکلات مالی و تحریم‌ها دو اتفاقی بود که به صنعت خودرو آسیب زد، هر چند که خودروسازان با پیش‌بینی چنین اتفاقاتی می‌توانستند مانع از بروز آن شوند. در هر صورت اگر چه تحریم‌ها نیز در بروز مشکلات خودروسازان تا حدودی موثر بوده؛ اما ادامه روند تولید خودروسازان منوط به حل واقعی‌تر مشکلات است.
روزنامه دنیای اقتصاد