بحث ناترازی انرژی دو سمت دارد ،یک سمت مصرف است و یک سمت عرضه.در سمت عرضه تا کنون دولت ها دو کار بزرگ در مقاطع زمانی مختلف انجام داده اند ,یک کار این بوده که هر چند وقت یکبار قیمت بنزین را افزایش داده اند و کار دیگر این بود که پالایشگاه ساختند و عرضه را تقویت کردند ویا با سهمیه بندی خواستند که عرضه را کنترل کنند و یا با افزایش قیمت تلاش کرده اند که تاثیر در مقدار تقاضا بگذارند که برآیند همه اینها می شود در سمت مصرف بنزین.
نکته ای که وجود دارد این است که چرا دولت ها در سمت مصارف اقدامی نمی کنند ،منظور از مصارف این است که چرا کاری نمی شود که مصرف بنزین در کشور بجای اینکه سالانه ۱۰ درصد افزایش پیدا کند مصرف بنزین کم بشود.نکته کلیدی این است که بنزین مصرف خودرو است آیا نمی توانیم خودرویی تولید کنیم که مصرف بنزین آن کمتر باشد .
بعنوان یک نمونه امروز تقریبا یک بخشی از مصرف بنزین در ایران متعلق به رانندگان تاکسی ،اسنپ و یا رانندگانی که تاکسی نیستند و به صورت شخصی کار می کنند است که اگر بنزین به آنها نرسد شغلشان تعطیل می شود،به یک معنای دیگر خودرو وسیله کار یا یک بنگاه اقتصادی در کوچکترین واحد ممکن است .خودروی تاکسی مثل یک بقالی است که اگر بنزین به آن نرسد راننده نمی تواند کار کند هر چند که در بقالی اگر کالایی برای فروش نباشد طبیعتا باید درب آن بسته بشود.
آیا نمی توانیم کاری کنیم که مصرف بنزین حداقل در بخش عمومی کمتر شود،که البته می شود،امروز ماشین های هیبریدی مشکل انرژی دنیا را حل کرده اند .بعنوان مثال آلمان با آن وابستگی که به انرژی روسیه داشت ظرف چند سال مشکل گاز را با انرژی های نو حل کرد .
درست است که برای تامین انرزی های نو یعنی بادی ،موج و سولار نیاز به تکنولوژی های جدید داریم تا مصرف انرژی را کم کنیم ولی برای کاهش مصرف بنزین که می توانیم ماشن های هیبریدی وارد کنیم.اگر ماشین هیبریدی وارد بشود ۱۰ تا ۲۰ درصد مصرف بنزین در ایران کاهش می‌یابد.
بجای اینکه سالانه قیمت ۱۰ درصد افزایش پیدا کند، با یک تغییر راهبرد می شود ماشین هیبریدی در اختیار حمل و نقل عمومی قرار بگیرد. بنظر می رسد در طول سنوات گذشته (مربوط به این دولت و دولت قبل نیست)دولت های مختلف براحتی پول وارد کردن بنزین را داده اند اما پول وارد کردن ماشین هیبریدی را نمی دهند ودر سال گذشته و سال جاری بطور میانگین بین ۸ تا ۱۰ میلیارد دلار پول به مصرف بنزین تخصیص داده شده است اما برای واردات خودروی هیبریدی خیر .
لذا بجای اینکه به فکر این باشیم تا به کد ملی بنزین بدهیم یا به کارت سوخت و افزایش قیمت بنزین و یا محدودیتی در مصرف ایجاد کنیم بیاییم نوع خودرو را در ایران تغییر دهیم .
بالاخره این شایسته ایران و ایرانی نیست که با وجود دارا بودن ذخیره اول نفت و گاز جهان همچنان دنبال راهکارهای محدودیت‌زا باشیم ،آن هم از جنس افزایش قیمت یا تعیین سهمیه بنزین برای مصرف‌کنندگان. بجای این اگر نگاه ها و راهبرد را تغییر دهیم شاید هم به نفع آلودگی کلان شهر باشد و هم به نفع کاهش کشته های جاده ها و هم اینکه مردم یک خودروی خوب سوار بشوند.
خبرآنلاین