اخبار و مقالات

آگهی‌ها

کالاها

شرکت‌ها

استیک اسید (Acetic Acid)

خریدار: :  بامداد پترو پارسان

1   کیلوگرم 1  ریال  
پیشنهاد فروش

دی اتانول آمین (DEA)

خریدار: :  بامداد پترو پارسان

1   کیلوگرم 1  ریال  
پیشنهاد فروش

سدیم کربنات (Sodium Carbonate)

خریدار: :  بامداد پترو پارسان

1   کیلوگرم 1  ریال  
پیشنهاد فروش

اسید نیتریک (Nitric Acid)

خریدار: :  بامداد پترو پارسان

1   کیلوگرم 1  ریال  
پیشنهاد فروش

اتیل گلیکول (Ethyl Glycol)

فروشنده: :  پترو نیکا اکسیر ملل

1   کیلوگرم تماس بگیرید   
سفارش خرید

استیک اسید (Acetic Acid)

فروشنده: :  بامداد پترو پارسان

1   کیلوگرم تماس بگیرید   
سفارش خرید

مونو آمونیوم فسفات (Mono Ammonium Phosphat)

فروشنده: :  کیمیا تجارت تات

1   کیلوگرم تماس بگیرید   
سفارش خرید

قیر (Bitumen)

فروشنده: :  VECTAL OIL

1   تن تماس بگیرید   
سفارش خرید

متانول (Methanol)

فروشنده: :  مهرادکو

1   کیلوگرم تماس بگیرید   
سفارش خرید

اتیل گلیکول (Ethyl Glycol)

فروشنده: :  پترو نیکا اکسیر ملل

1   کیلوگرم تماس بگیرید   
سفارش خرید

استیک اسید (Acetic Acid)

فروشنده: :  بامداد پترو پارسان

1   کیلوگرم تماس بگیرید   
سفارش خرید

مونو آمونیوم فسفات (Mono Ammonium Phosphat)

فروشنده: :  کیمیا تجارت تات

1   کیلوگرم تماس بگیرید   
سفارش خرید

چند نکته درباره «ما به آمریکا اعتماد نداریم»

چند نکته درباره «ما به آمریکا اعتماد نداریم»

در روابط بین الملل ، هیچ کشوری به دیگری اعتماد ندارد ؛ آنچه در روابط بین المللی ، کشورها را به یکدیگر پیوند می دهد ، «اشتراکات نفع محور» است، مانند منافع مشترک یا دشمن مشترک و نظایر این. اعتماد در این میان ، جایگاهی ندارد.

این روزها ، بحث «اعتماد در سیاست خارجی» ، به ویژه با توجه به مذاکرات ایران و 1+5 و مشخصاً آمریکا ، بسیار مطرح می شود و شاه بیت همه بحث ها این است که ما به آمریکا اعتماد نداریم.

این ، البته سخن درستی است که بخشی از یک واقعیت بزرگ را نشان می دهد و آن این که "ما ، به هیچ کشوری اعتماد نداریم." ؛ همین جمله اخیر نیز بخشی از یک واقعیت بزرگ تر است: " در روابط بین الملل ، هیچ کشوری به دیگری اعتماد ندارد"؛ آنچه در روابط بین المللی ، کشورها را به یکدیگر پیوند می دهد ، «اشتراکات نفع محور» است، مانند منافع مشترک یا دشمن مشترک و نظایر این. اعتماد در این میان ، جایگاهی ندارد.

حتی کشورهای هم پیمان و نزدیک به هم نیز نه بر مبنای اعتماد که بر مبنای اشتراکات نفع محور با یکدیگر تعامل می کنند. همین چند وقت پیش بود که شنود تلفن های آنگلا مرکل ، صدر اعظم آلمان توسط آمریکایی ها افشا شد و این در حالی است که دو کشور ، عضو ناتو و هم پیمان یکدیگر هستند.
حتی بین ایران و سوریه نیز که شرکای منطقه ای یکدیگر هستند ، آنچه حکم می راند ، همین اشتراکات نفع محور است و نه اعتماد. به همین دلیل است که اگر آن اشتراکات نفع محور از بین برود ، ای بسا دو کشور آرا و تصمیماتی داشته باشند که علیه یکدیگر است. به عنوان مثال ، همین سوریه ای که هم پیمان ماست، هنگامی که روابط خوبی با کشورهای عضو اتحادیه عرب داشت و از آن اخراج نشده بود، منافعش ایجاب می کرد که در موضوع جزایر سه گانه خلیج فارس ، با کشورهای عربی علیه ایران هم آوایی کند.
از این دست مثال ها ، بسیار اندر ابسیار است که نشان می دهد کشورها نه بر مبنای اعتماد که بر اساس منافع شان تصمیم گیری می کنند.

هر گاه دولتمردان کشوری ، پنداشته اند که می توان به کشور دیگری اعتماد کرد و تصور کرده اند که این اعتماد ، لابد متقابل هم هست، ضربه اساسی خورده اند؛ نمونه اش را می توان در معمر قذافی سراغ گرفت که تصور کرد با اعتماد به غرب ، اعتماد متقابل شان را جذب می کند و برای همیشه از حمایت شان برخوردار می شود. محمد رضا پهلوی هم ، اعتماد بیش از حدی به آمریکا پیدا کرده بود ولی وقتی پایه های حکومتش سست شد ، آمریکایی ها حتی به کشور خودشان راهش ندادند و شاه ، بعد از مدت ها سرگردانی در کشورهای مختلف دنیا ،تنها زمانی که بیماری اش تشدید شده بود، توانست برای مدت کوتاهی در امریکا بستری شود. آمریکا بلافاصله بعد از سقوط پهلوی ، حکومت جمهوری اسلامی را به رسمیت شناخت زیرا روابط خارجی اش را بر مبنای منافع خود تعریف کرده بود نه بر مبنای دوستی با خاندان پهلوی و اعتماد به یک حکومت خاص.

با توجه به آنچه ذکر شد ، باید گفت که اگر مبنای روابط ، اعتماد باشد، هیچ ارتباطی بین کشورها شکل نمی گیرد ، به جز جنگ.
هنر سیاستمداران این است که در عین بی اعتماد به طرف مقابل و در حالی که می دانند طرف مقابل نیز به آنان اعتماد ندارد ، کارها را پیش ببرند و روابط را شکل دهند.

در مصداق ایران و آمریکا نیز همین است. نه ما به آمریکا اعتماد داریم و نه آمریکا به ما. اگر بنا بر این باشد که روابط را به زمان اعتماد متقابل موکول کنیم ، مصداق ضرب المثل " وقت گل نی خواهد بود" . آنچه طرفین تحت عنوان " اعتماد سازی" می گویند ، اعتماد به معنای واقعی کلمه نیست بلکه منظور حرکت اولیه به سمت امتیاز دهی برای رسیدن به نقطه و منافع مشترک است.
البته این به معنای الزام به مذاکره یا رابطه با آمریکا نیست چه آن که باید "هزینه - فایده" شود.

بنابراین ، می توان در عین باورمندی به جمله واقع بینانه " ما به امریکا اعتماد نداریم" با آمریکا -یا هر کشور دیگری- مذاکره کرد و بر مبنای منافع ملی ، رابطه هم داشت بی آن که در دام توهمی به نام اعتماد در روابط بین الملل افتاد.

جعفر محمدی

عصرایران

  • مطالب مرتبط
نظرات (10) کاربر عضو:  کاربر مهمان: 
ر-ت شناسه نظر: 117561 23 آذر 1392 - 13:1

بسیار درست و واقع بینانه است.

ادامه
اروپا شناسه نظر: 117565 23 آذر 1392 - 13:21

به نظر من اگه به آمریکاایها اعتماد نداریم باید رابطه خودمون رو با اروپا گسترش دهیم دلار رو حذف و یورو رو جایگزین اون کنیم....
این اعتماد یا عدم اعتماد رو باید کسی بزنه که کشورش از لحاظ اقتصادی استقلال داشته باشه نه وابسته.....متاسفنه غیر از نفت یک کاردستی هم نداریم که خودمون رو به دنیا نشون بدیم....که این کار دستی رو هم ما درست کردیم

ادامه
دکتر علی پیر نظر کارشناس ارشد اقتصاد کلان شناسه نظر: 117569 23 آذر 1392 - 13:51

کشورهای غربی با امتهای مسلمان جهان هیچ وقت از در رو راستی و صداقت وارد نشده اند و نخواهند شد آنها مسلمانان به خصوص مردم مسلمان ایران را مانع بلیعدن منطقه می دانند و از بابت پشتیبانی های معنوی که امت مسلمان ایران از محورهای مقاومت در منطقه می کند خشمگین هستند و به همین دلیل اعتماد به غربی ها بزرگترین اشتباه است که قذافی و ؤنرال ضیا الحق تاوان همین اشتباهات خود را دادند.

ادامه
بابک شناسه نظر: 117574 23 آذر 1392 - 15:13

واقعا از اینهمه ریزبینی و هوشمندی نویسنده این مقاله بعد از مدتها شگفت زده شدم ما در دنیا نه دشمنی مطلق داریم و نه دوستی مطلق.باید دانا و هوشمند باشیم و به فکر منافع کشور و سربلندی کشور بود چون فقط خاک خودمان است که به ما خیانت نمیکند و ما نیز باید حافظ آن باشیم نه سوریه و لبنان و نه آمریکا برای ما دل نخواهند سوزاند آنها هم فکر منافع خودشان هستند ، ما هم باید از آنها بیاموزیم.

ادامه
بنده خدا شناسه نظر: 117578 23 آذر 1392 - 15:42

در واقع تمام 205 کشور دنیا رقیب هم هستن. این دیگه بستگی به تدبیر و تاکتیک ما داره که اسمشو رقابت بذاریم یا دشمنی. بنظر میاد تو سالهای اخیر با دشمن خوندن اونها خیلی از فرصتها رو تبدیل به تهدید کردیم درحالیکه تو تمام دنیا عکس این رفتار میکنن. از طرفی اولین بار مقامات بلندپایه ایرانی بودن که بحث بی اعتمادی به آمریکا و غرب رو مطرح کردن اونم تو بحبوحه مذاکرات. فک کنم بی انصافیه که حالا که اونها هم همینکارو میکنن بهشون اعتراض کنیم. حافظه مردم انقدرام ضعیف نیست. کاش صداقت فقط تو حرف نبود.

ادامه
m.d شناسه نظر: 117584 23 آذر 1392 - 16:53

دکتر جون . ما چکار کنیم تو یکی نطق نکنی؟

ادامه
اروین شناسه نظر: 117613 23 آذر 1392 - 21:1

باریکلا به اقای جعفر محمدی که چنین متن زیبا و واقع گرایانه ای نوشته است. دست مریزاد.

ادامه
Micro politician شناسه نظر: 117624 23 آذر 1392 - 21:52

به نظر من نویسنده مقاله توجیه بی ربط و غیر قابل قبولی رو ارائه داده.
پیگیری منافع هر کشور با عدول از قول و پیمان دو مقوله جداست اگه قرار باشه هرکسی پیمان یا قراردادی رو با این استدلال بشکنه که دیکه هیچی.

اگر از بعد سیاسی هم به قضیه نگاه کنیم ( پیگیری منافع به هر قیمت) آیا کشورهایی مثل انگلستان کارنامه موفقی داشته اند چون در برهه ای از زمان فقط به فکر منافع خودشون بودند ولی اسیبهایی که از نظر افکار عمومی دیده اند ایا قابل ترمیم است.

موفق باشید

ادامه
کاظم شناسه نظر: 117635 24 آذر 1392 - 0:43

"همین سوریه ای که هم پیمان ماست، هنگامی که روابط خوبی با کشورهای عضو اتحادیه عرب داشت و از آن اخراج نشده بود، منافعش ایجاب می کرد که در موضوع جزایر سه گانه خلیج فارس ، با کشورهای عربی علیه ایران هم آوایی کند."
خیلی قشنگ بود

ادامه
ایران شناسه نظر: 117642 24 آذر 1392 - 9:27

جناب پیرنظر کارشناس ارشد
متاسفانه امروزه منطقه بلعیده شده ، چرا ؟؟ چون برادران ایمانی با اسلحه ها و تجهیزاتی که غرب و شرق در اختیارشان قرار می دهند یکدیگر رامی کشند و کشورهایشان را به ویرانه تبدیل می کنند . البته هر زمان که لازم باشد با وساطت همان کسانی که روزگاری به آنها اسلحه و تجهیزات جنگی داده اند برای صلح و سازش پای میز مذاکره می نشینند و با هم صلح می کنند و چون دیگر توان مالی و انسانی برای ساختن ندارند همان کسان به ایشان وام می دهند با بهره های آنچنانی و متخصصین و غیره که برایشان کشورشان را بسازند تا کی دوباره ضرورت ایجاد جنگ برای کسب منافع سرشار اقتصادی ایجاب کند که باز بر سر موضوعات پیش پاافتاده ای برادران ایمانی به جان یکدیگر بیافتند و ... دوباره روز از نو روزی از نو . خوب فکر کنید ، به نظر شما وجود این درگیریها و نابسامانیها و جنگها در منطقه به نفع کیست و به ضرر کی ؟؟؟!!!!!!

ادامه
ارسال نظر
حداقل 3 کاراکتر وارد نمایید.
ایمیل صحیح نیست.
لطفاً پیوند مرتبط را کامل و با http:// وارد کنید
متن نظر خالی است.

wait...