کازیین گونه‌ای پروتئین (فسفوپروتئین) است که در صنایع غذایی (به خاطر ارزش خوراکی و نیز عامل چسبندگی) و همچنین در پزشکی کاربرد دارد. نزدیک به ۸۰ درصد از پروتئین موجود در شیر گاو و پنیر از نوع کازئین است.
کازئینات سدیم یک مادهٔ غذائی افزودنی است که به عنوان ماده‌ای اتصال دهنده ، امولسیون کننده ، سفید کننده و ورآورنده عمل می‌کند.
تولید:
برای تهیه کازئین این ماده پروتئینی، شیر گاو بی‌چربی را با اسید رقیق یا پنیرمایه عمل‌آوری می‌کنند، کازئین شیر ته‌نشین می‌شود. سپس ماده رسوب‌شده را صاف و خشک می‌کنند. پس از تولید، کازئین به شکل دانه‌ای یا کلوخه‌ای و به رنگ مایل به سفید تا زرد به دست می‌آید. هنگام تهیه اسید لاکتیک از شیر دست‌نخورده نیز مقداری کازئین به عنوان محصول فرعی تولید می‌شود. بیشتر تولید کازئین با رسوب اسیدی است.
کازئین در آب و الکل نامحلول است ولی در قلیایی‌ها حل می‌شود. در شیر نیز به صورت سوسپانسیون است. از واکنش این ماده با هیدروکسید سدیم، کازئینات سدیم به دست می‌آید.
کاربرد کازئین:
از کازیین برای ساخت پلاستیک‌ها، چسب‌ها، آهارزدن کاغذ و پارچه، تولید رنگ‌های داخلی قابل شستشو و پرداخت و جلای چرم استفاده می‌شود. چسب کازیین خمیر ضد آب سردکاری است که از حل‌کردن کازئین در یک قلیای ملایم مانند آمونیاک ساخته می‌شود.
کاربرد کازئینات سدیم:
کازئینات سدیم دارای حداقل 90% پروتئین برای امولسیون کردن در فراورده های گوشتی (سوسیس و کالباس) ونیز پنیر سازی کاربرد فراوان دارد. این محصول همچنین با دارا بودن حداقل 90% پروتئین به عنوان ماده پروتئینی خالص در تولید مکملهای ورزشی کاربرد دارد .