آلومینیوم را می‌توان یکی از فلزات صنعتی مهم نامید که بیش‌ترین حجم معامله را به نسبت سایر فلزات پایه به خود اختصاص می‌دهد؛ به نظر می‌رسد پس از فولاد در بازارهای جهانی و صنایع پایین‌دستی دومین فلز پر مصرف باشد که هر روز بر تقاضا و جذابیت آن اضافه می‌شود.
نویسنده:
سحر نمایشی
با توجه به شرایط خاص این فلز و قیمت‌های پایین آن در سال‌های اخیر حجم سرمایه‌گذاری‌ها بر تولید این فلز کاهش‌یافته که در کنار افزایش ادامه‌دار تقاضا به کاهش موجودی مخصوصا در بورس فلزات لندن انجامیده است. هم‌اکنون مدتی است که موجودی انبارهای آلومینیوم در این بازار کاهشی بوده تا جایی که هم‌اکنون شاهد کمترین موجودی در 4 سال اخیر هستیم. نزدیک به 40 روز قیمت آلومینیوم در بورس لندن صعودی بود و به بیش از 2 هزار و 100 دلار در هر تن رسید. پس از ثبت این رکورد و مخابره برخی داده‌های اقتصادی منفی، شاهد کاهش مجدد نرخ این فلز بودیم، ولی هجوم مجدد خریدارها برای استفاده از موقعیت‌های خرید جذاب در گذشته باز هم قیمت این فلز را تا چند روز گذشته صعودی کرد، پس از آن و با سقوط بهای نفت و تزریق یک جو تردید به بازارهای جهانی در کنار کاهش حجم تولید صنعتی چین و تضعیف دورنمای اقتصادی این کشور در 3 ماه پایانی سال جاری باز هم قیمت این فلز نزولی شد تا جایی که روز جمعه نیز یک روز ریزشی برای قیمت آلومینیوم ثبت شد. به دلیل کاهش موجودی انبارها و قرار داشتن در روزهای سرد سال، شاهد افزایش سنتی تقاضا خواهیم بود که در این صورت می‌توان باز هم به تثبیت نرخ این فلز نقره‌ای و افزایش مجدد آن امیدوار بود. از سوی دیگر در بازارهای داخلی نیز بروز مشکلات زیادی در عرضه محصولات آلومینیومی، صنایع مرتبط را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. به گفته کارشناسان، کمبود مواد اولیه سبب شده است که بسیاری از تولیدکنندگان محصولات آلومینیومی از تولیدکنندگان ظروف و شیرآلات گرفته تا دیگر صنایع مرتبط، مجبور به واردات مواد اولیه از خارج شوند. در حال حاضر ورق‌های بی‌کیفیت آلومینیوم از کشورهایی نظیر عراق وارد ایران می‌شوند تا برای تولید تجهیزات مورد استفاده قرار گیرند. این در حالی است که ایران، آلومینیوم باکیفیت خود را به قیمتی کمتر از این ورق‌های بی‌کیفیت صادر می‌کند. به گفته یکی از تولیدکنندگان پایین‌دستی آلومینیوم، متاسفانه، کارمان به جایی رسیده که باید به‌عنوان یک کشور غنی از لحاظ معدنی، مواد اولیه مورد نیازمان را از کشوری وارد کنیم که به قراضه محصولاتمان وابسته است. استفاده از محصولات بی‌کیفیت وارداتی باعث می‌شود عمر مفید محصولات تولیدی به‌شدت کاهش یابد. به گفته وی وجود همین محدودیت‌ها، زیان فراوانی را متوجه این صنعت و همچنین مصرف‌کننده ایرانی کرده است. جالب اینجاست که بحران در صنعت آلومینیوم نه به دلیل کمبود انرژی و سوخت و نه بابت کمبود مواد اولیه؛ بلکه به دلیل حضور سهامداران غیرتخصصی و نبود انگیزه لازم میان آنان برای ارتقای شرکت و همچنین تبعیض در فروش آلومینیوم به سازندگان و فعالان این صنعت رخ داده است.
این تولیدکننده مهم‌ترین مشکل این صنعت را بالا بودن قیمت مواد اولیه برای فعالان صنعت آلومینیوم عنوان کرد و افزود: دسترسی برخی شرکت‌های خاص به مواد اولیه سبب شده است که فعالان این صنعت نه‌تنها قدرت رقابت با تولیدکنندگان خارجی را از دست بدهند؛ بلکه در بازار داخلی نیز توان رقابت با این دسته از شرکت‌ها را نداشته باشند. وی گفت: تداوم سوء‌مدیریت و تبعیض در فروش مواد اولیه به مشتریان سبب بروز بحرانی جدی در صنعت آلومینیوم ایران شده است که تا رفع کامل محدودیت‌ها به اصلاح روند تولید مشکل خواهد بود.
دنیای اقتصاد