واردات فولاد از هند، تیر خلاص به تولید داخلراه و ساختمان 

سیدرضا شهرستانی عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد ، در واکنش به برخی اخبار مطرح شده مبنی‌بر واردات فولاد از هند در ازای بخشی از پول نفت ایران، اظهار کرد: درحال حاضر بازار جهانی فولاد اوضاع خوبی ندارد و در این راستا شرکت‌های هندی با سوءاستفاده از این مساله قصد دارند به جای پول نفت، فولاد به ایران صادر کنند.

وی تاکید کرد: اگر دولت برای واردات فولاد به جای پول نفت، تصمیم نهایی داشته باشد، این موضوع به معنی تیر خلاصی برای صنعت فولاد خواهد بود، زیرا این کار هیچ منفعتی برای کشور ندارد و بهتر است پول نفت ایران در همان جا باقی بماند.

شهرستانی با اشاره به وضع تعرفه واردات فولاد در کشورهایی مانند ترکیه و چین طی دو هفته اخیر، گفت: در شرایط فعلی اوضاع بازار فولاد مناسب نیست، در ترکیه برای واردات فولاد تعرفه 40درصدی وضع شده و در اروپا و امریکا نیز تعرفه‌هایی برای واردات فولاد وضع شده تا از تولید‌کنندگان داخلی کشورها حمایت شود. وی با بیان اینکه درحال حاضر بابت واردات فولاد به ایران تنها 4درصد حقوق و عوارض دریافت می‌شود، گفت: در مذاکره با وزارت صنعت پیشنهاد وضع تعرفه بالای 20درصد برای واردات فولاد را مطرح کردیم، ولی هنوز پاسخی دریافت نکرده‌ایم.

عضو انجمن فولاد با بیان اینکه هم‌اکنون کارخانه‌های نوردی با 30درصد ظرفیت و کارخانه‌های ذوب با 50درصد ظرفیت خود فعال هستند، تصریح کرد: پیش‌بینی می‌شود امسال میزان تولید فولاد در کشور به 17میلیون تن برسد.

وی ادامه داد: از ابتدای سال تاکنون حدود 2میلیون تن فولاد به کشور وارد شده و پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال 1.5میلیون تن دیگر نیز وارد شود.

به گفته وی، حدود 15درصد تولید سالانه شرکت‌های فولادی دپو شده و در این شرایط واردات فولاد به نفع تولید داخل نیست و باعث تعطیلی برخی کارخانه‌ها خواهد شد.

کاهش قیمت و تقاضا در صنعت فولاد

به گفته وی، صنایع فولادی باوجود تلاش‌هایی که برای رشد تولید آنها در سال‌های اخیر شده است این شرکت‌ها اکنون در شرایط مناسبی برای تولید قرار ندارند.

شهرستانی در گفت‌وگو با ساعت24 درباره وضعیت کلی این صنعت نیز اظهار کرد: قیمت و تقاضای جهانی در صنعت فولاد کاهش یافته است و اکنون تولیدکنندگان فولاد وضعیت بسیار بدی دارند. این فعال صنعتی ادامه داد: در داخل کشور نیز همچنان پروژه‌های ساختمانی دچار رکود هستند و از سوی دیگر بهره‌های بانکی نیز نسبت به سرمایه‌گذاری در این صنعت بالاست و با این وجود شرایط صنعت فولاد با توجه به کمبود گاز و کاهش تولید تولید‌کنندگان برای 6ماهه دوم سال نیز خوب ارزیابی نمی‌شود.

شهرستانی سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد را بلندمدت دانست و افزود: کسانی که اقدام به خرید سهام در این صنعت می‌کنند باید نگاه بلندمدت داشته باشند و انتظار بازدهی در کوتاه‌مدت نداشته باشند. وی وضعیت سال آینده صنعت فولاد را با توجه به کاهش تحریم‌ها و بهبود شرایط اقتصادی مناسب ارزیابی کرد و گفت: رشد ساخت‌وساز در داخل و گشایش‌های بین‌المللی می‌تواند شرایط را برای افزایش تولید در این صنعت و بهبود وضعیت ارزش سهام این نوع شرکت‌ها فراهم آورد.

مصرف سرانه 235 کیلوگرمی فولاد

در همین حال، معاون وزیر و رییس هیات عامل ایمیدرو با بیان اینکه در اقتصادهای توسعه‌یافته، سرانه مصرف فولاد به 500 کیلوگرم می‌رسد، اعلام کرد: در ایران درحال حاضر این رقم حدود 235کیلوگرم است.

به گزارش روابط عمومی ایمیدرو، مهدی کرباسیان گفت: یکی از شاخصه‌های توسعه‌یافتگی را در دنیا، میزان تولید و مصرف محصولات متالورژی و ازجمله فولاد می‌دانند. درحال حاضر، سرانه مصرف فولاد برای هر نفر در کشور به‌طور میانگین حدود 235کیلوگرم است. این درحالی است که میانگین مصرف متوسط این محصول در اقتصادهای پیشرفته، بیش از 500کیلوگرم است.

وی افزود: برای رسیدن به چنین جایگاهی، نیازمند افزایش سرمایه‌گذاری در این حوزه، افزایش بهره‌وری، ارتقای علم و رفتن به سمت تحقیق و پژوهش کاربردی هستیم؛ همان‌گونه که کشورهای توسعه یافته در زمینه تحقیق و پژوهش سرمایه‌گذاری خوبی می‌کنند و از نظر قانونگذاری نیز حمایت‌های لازم را به‌عمل می‌آورند. رییس هیات عامل ایمیدرو نهادینه نشدن «اقتصاد دانش‌بنیان» را ازجمله موانع توسعه در کشور برشمرد و تصریح کرد: بخش معدن از ذخایر غنی برخوردار است و بی‌تردید برای رشد بهره‌وری و ارزش‌آفرینی مناسب از این منابع خدادادی، باید بستر توسعه علم و دانش در این حوزه - که مبنی‌بر افزایش ارتباط بین دانشگاه و صنعت و نیز گسترش تعامل بین بخش خصوصی و دولت است- فراهم شود. از دیگر اقدامات مورد نیاز، فرهنگ‌سازی بین کارآفرینان و صنعتگران برای افزایش سرمایه‌گذاری است.

وی اظهار کرد: در این میان، نقش انجمن‌های علمی، مهندسی و اقتصادی اهمیت زیادی می‌یابد و این تشکل‌ها باید به لحاظ کاربردی فعال‌تر شوند.

روزنامه تعادل