به گزارش ارانیکو و به نقل از شانا رضا امیری، مدیرعامل پتروشیمی بندر امام، تولید محصولات مجتمع پتروشیمی بندرامام را در پنج گروه گاز مایع و محصولات میانی، آروماتیکها، الفینها، پلیمرها و موادشیمیایی دانست و گفت: تا انتهای آبان ماه در گروه گازمایع و خوراکها بیش از یک میلیون و ٩٧٩ هزار تن، در گروه آروماتیکها ٨٧ هزار و ٣٧٧ تن، در گروه الفینها ٣٢١ هزار و ٥٤٥ تن، درگروه پلیمرها ٢٩١ هزار و ٥٥١ تن و در گروه مواد شیمیایی ٧٠٦ هزار و ٤٣٢ تن محصول متنوع تولید شده است.
وی با اشاره به تولید حدود ٣,٤ میلیون تنی پتروشیمی بندر امام تا انتهای آبان ماه امسال، گفت: ظرفیت تولید در این مدت چهار میلیون ٥٨٧ هزار و ١٤٤ تن بوده است، از این رو تولید در این مجتمع با ٧٣ درصد ظرفیت صورت گرفته است.
مدیرعامل پتروشیمی بندر امام ادامه داد: دلیل عمده کاهش تولید در این مجتمع مربوط به کاهش دریافت خوراک میعانات گازی بوده است، دیگر عوامل از جمله توقفهای ناخواسته و کاهش دریافت گاز طبیعی نیز روی کاهش تولید تاثیر داشته اند.
امیری گفت: محصولات تولیدی در مجتمع پتروشیمی بندرامام در بازار داخل و در بازارهای صادراتی نیز فروخته می شود، بازارهای هدف برای محصولات تولیدی و صادراتی مجتمع شامل کشور هند، کشورهای جنوب شرق آسیا، چین و کره جنوبی است.
وی افزود: در حال مطالعه روی بحث صادرات به اروپا و امریکای جنوبی هستیم که درصورت آماده شدن شرایط بین المللی، کاهش کرایه های حمل و نقل و مقایسه بازگشت خالص فروش امکان پذیر است.
مدیرعامل پتروشیمی بندر امام اظهار داشت: تنوع محصولات تولیدی مجتمع پتروشیمی بندرامام سبب تنوع صنایع مصرف کننده است، اما بصورت کلی صنایع شیمیائی، غذائی، داروئی، کشاورزی، پلاستیک و پلیمری و صنایع پایین دستی پتروشیمی از محصولات تولیدی مجتمع پتروشیمی بندرامام استفاده می کنند.
به گزارش شانا، در اریبهشت ماه سال ١٣٥٢ قرارداد مشارکتی میان شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران و پنج شرکت ژاپنی با نمایندگی شرکت میتسویی و شریکان امضا و تحت عنوان شرکت سهامی پتروشیمی ایران ژاپن (IJPC) نامگذاری شد.
هدف این شرکت، تولید و ذخیره، حمل و نقل و بازاریابی، صدور الفینها، پلی الفینها آروماتیکها و سایر فرآورده های پتروشیمی بوده است. نحوه مشارکت به طور کلی بین طرفین قرارداد، مساوی ذکر شده و اعتبار آن برای مدت سی سال از تاریخ اجرا و تابعیت شرکت "ایرانی" پیش بینی شده بود.
کارهای مقدماتی اجرای طرح نظیر خاکریزی، تسطیح زمین، شمع کوبی، ایجاد ساختمانهای موقت، ایجاد تاسیسات، آب و برق و اسکله های این مجتمع بزرگ از اوایل سال ١٣٥٣ به تدریج آغاز شد. عملیات ساختمان واحد های اصلی طرح که از سال ١٣٥٥ آغاز شده بود، در اسفند ماه ١٣٥٧ پس از پیروزی انقلاب اسلامی در حالی که ٧٣ درصد پیشرفت کرده بود، متوقف شد.
در سال ١٣٥٨ اقدامهایی برای آغاز دوباره کارها صورت گرفت اما با وقوع جنگ تحمیلی در مهرماه ١٣٥٩ و متعاقب آن خروج پیمانکاران ژاپنی از ایران، عملیات ساختمانی طرح به طور کامل متوقف شد، با پذیرش آتش بس و امکان از سر گیری عملیات ساختمانی، شرکت ملی صنایع پتروشیمی گفتگوهای متعددی برای ادامه و تکمیل طرح با شریکان ژاپنی آغاز کرد که سرانجام پس از هفت دوره مذاکره میان طرفها، شریک ژاپنی به بهانه اقتصادی نبودن طرح از ادامه کار خودداری و در پی آن قرارداد مفارقت میان طرفها در مهرماه سال ١٣٦٨ امضا شد و بدین ترتیب همه سهام آن به شرکت ملی صنابع پتروشیمی انتقال داده شد و نام شرکت پتروشیمی ایران ژاپن (IJPC) به شرکت سهامی پتروشیمی بندر امام (BIPC) تغییر یافت.
با توجه به مفارقت شریکان ژاپنی، شرکت ملی صنایع پتروشیمی با استفاده از شرکتهای صاحب نام اروپایی در صنعت پتروشیمی و کارشناسان و پیمانکاران ایرانی، این مجتمع را طی یک برنامه پنجساله و در ٤ مرحله بازسازی و به بهره برداری رساند. واحد آروماتیک به عنوان آخرین واحد بازسازی شده، به طور انحصاری بوسیله کارشناسان و پیمانکاران ایرانی بازسازی و راه اندازی شد و هیچ شرکت یا فرد غیر ایرانی در آن نقش نداشته است.
با راه اندازی این واحد، کار بازسازی در این مجتمع عظیم به پایان رسید و پروژه های پارازایلین و MTBE که به عنوان بخشی از طرحهای توسعه ای پتروشیمی بندر امام مطرح شده بود، اجرا شد و هم اکنون در حال بهره برداری است.