با وجود اینکه الکترونیک خودروسازی را تحت سیطره قرار داده اما مدیران ژاپنی این بخش همچنان این ایده که صنعتشان سرانجام همانند رایانه‌های شخصی و تلفن‌های هوشمند متحول می‌شود را به تمسخر می‌گیرند.
رقابت به سوی رانندگی اتوماتیک نگرانی‌ها را نسبت به اتفاق افتادن پدیده کالایی شدن در صنعت خودرو برانگیخته است. تازه واردانی مانند گوگل با افزایش اهمیت نرم افزار و کمرنگ شدن روش‌های تولید سنتی، وارد دنیای خودروها می‌شوند.
برای ژاپن این داستان آشناست. گروه‌های الکترونیکی این کشور مانند سونی، شارپ و پاناسونیک پس از اینکه رقیبان خارجی مانند اپل و ساموسنگ اقدام به طراحی نرم‌افزار کرده و دستگاه‌های راحت‌تر برای استفاده با قیمت ارزان‌تر ساختند، برتریشان در دستگاه‌های مصرفی را از دست دادند.
تحلیلگران هشدار می‌دهند که تویوتا و تعدادی دیگر از خودروسازان ژاپنی در صورتیکه همگام با پیشرفت‌های فناوری حرکت نکنند، ممکن است به همین سرنوشت دچار شوند. پیشرفت‌های فناوری در خودروهای بدون راننده متجلی خواهند شد که شامل سیستم‌های الکترونیکی با قابلیت انجام وظایفی مانند هدایت یا متوقف کردن خودرو به منظور راحتی جابجایی و بهبود ایمنی است.
همانند نوآوری‌های ژاپنی در گوشی‌های دوربین‌دار و کتابخوان‌های دیجیتالی که نتوانستند موفقیت کسب کنند، خودروسازان و قطعه سازان خودروی ژاپنی در فناوری ایمنی خودرو پیشگام بودند بدون اینکه موفقیت تجاری بزرگی را بدست آورند و در بخش سیستم‌های پیشرفته کمک راننده که به کاهش تصادفات کمک می‌کنند، از رقیبان اروپایی خود عقب افتاده اند.
تویوتا در سال 2003 نخستین سیستم ایمنی را با استفاده از یک رادار موج میلیمتری که توسط قطعه ساز خودروی دنسو طراحی شده بود برای هشدار پیش از تصادف معرفی کرد اما این سیستم به طور کامل خودرو را متوقف نمی‌کرد.
این خودروساز سوئدی ولوو بود که سیستم ترمز اضطراری اتوماتیک را در سال 2009 در ژاپن رونمایی کرد. این سیستم از حسگرهای ساخت شرکت آلمانی کانتیننتال استفاده می‌کرد و عرضه آن پس از 18 ماه مذاکره با رگولاتورهای ژاپنی برای تغییرات لازم در مقررات صورت گرفت زیرا رگولاتورهای ژاپنی به دلیل نگرانی از وابستگی رانندگان به این سیستم و بی‌احتیاط شدن آنها، استفاده از چنین سیستمی را ممنوع کرده بودند.
تقریبا یک سال بعد فوجی هوی که سازنده خودروهای سوبارو است با عرضه سیستم دستیار راننده به نام آی سایت، رونق ترمز اتوماتیک در این کشور را برانگیخت.
گستردگی چالش پیش روی خودروسازان ژاپنی در نفوذ شرکت‌های قطعه ساز آلمانی کانتیننتال و بوش منعکس می‌شود که حدود 40 درصد از بازار الکترونیک خودرو را در اختیار دارند.
تویوتا در نوامبر برنامه‌هایش را برای نصب دو سیستم جلوگیری از تصادف برای خودروهایش تا پایان سال 2017 در آمریکا، ژاپن و اروپا تشریح کرد. یکی از این سیستم‌ها که در خودروهای کامپکت تویوتا به کار گرفته خواهد شد، به رادار کانتیننتال متکی است و سیستم دیگر که در خودروهای بزرگ‌تر استفاده می‌شود مجهز به رادار و دوربین دنسو هستند.
هوندا در اکتبر یک سیستم کمک راننده جدید با قابلیت تشخیص عابر پیاده معرفی کرد و نیسان ماه جاری اعلام کرد با سازمان فضایی آمریکا ناسا در ساخت فناوری رانندگی اتوماتیک همکاری می‌کند. این شرکت که با رنو فرانسه یک سرمایه گذاری مشترک دارد، اعلام کرده است یک خودروی اتوماتیک شهری را ظرف پنج سال آینده به بازار معرفی خواهد کرد.
اگرچه تویوتا و هوندا سرگرم طراحی فناوری رانندگی اتوماتیک هستند اما مدیران این شرکت‌ها در مورد ساخت خودروهای تمام اتوماتیک همچنان محتاط مانده اند.
بر اساس گزارش فایننشیال تایمز، خودروهای بدون راننده در بیشتر نقاط جهان غیرقانونی هستند و پرسش‌های مربوط به بیمه و مسئولیت آنها همچنان حل نشده و عملکرد حسگرها و دوربین‌ها بویژه در شرایط آب و هوای نامساعد ضعیف باقی مانده است. اما پتانسیل خودروهای اتوماتیک که ارزش بازار آن 87 میلیارد دلار تا سال 2030 برآورد شده، به اندازه ای بزرگ است که نمی‌تواند نادیده گرفته شود بویژه در کشوری مانند ژاپن که با پیری سریع جمعیت روبرو است.
ایسنا