از این پس مالیات بهصورت علیالراس محاسبه نمیشود و اطلاعات ارایه شده از سوی مودیان مبنای دریافت مالیات خواهد بود.
روز گذشته علی عسگری رییس سازمان مالیاتی کشور خبر مهمی برای نظام مالیاتی کشور اعلام کرد: از این پس مالیات بهصورت علیالراس محاسبه نمیشود و اطلاعات ارایه شده از سوی مودیان مبنای دریافت مالیات خواهد بود.
اصناف بزرگترین مجموعه مالیات علیالراس محسوب میشوند به این ترتیب شیوه پرداخت مالیات از سوی اصناف تغییر خواهد کرد و دیگر هیچ مالیاتی بدون اظهارنامه دریافت نخواهد شد.
برخی از چهرههای صنفی و صنعتی کشور نسبت به این اقدام سازمان مالیاتی استقبال کردهاند
محمد طحان پور رییس اتحادیه لوازم خانگی اعلام داشت حذف نظام علی الراس از ساختار مالیاتی کشور به معنی خداحافظی با نظام ممیز سالار است. در نظام ممیز سالار، مودی حق چندانی ندارد و همهچیز تحتالشعاع تصمیمات ممیز است اما پس از پیگیریهای فراوان صنفی بالاخره دولت به اشکالات این نظام پی برد و تلاش برای تغییر آن را آغاز کرد. حذف مالیات علی الراس اطلاعات را شفاف میکند. مالیات صنف لوازم خانگی در سال ٩١ بین ٣٠٠ تا ١٥٠٠ درصد افزایش داشت. وقتی ما مدارک و مستندات خود را به دولت ارایه کردیم مسوولان مربوطه متوجه شدند که قضیه از چه قرار است. فروشنده لوازم خانگی، کالاهایش را یا از تولیدکنندگان داخلی میخرد یا آنها را وارد میکند، در هر دو حالت میتوان به صحت و سقم اطلاعات مالی وی از طریق بررسی مبادی خرید اقدام کرد. در این حالت میتوان حرف مودی را پذیرفت و شرایط برای پرداخت مالیات را تسهیل کرد. به نظر میرسد سازمان امور مالیاتی پس از حذف نظام علی الراس به دنبال فعال کردن صندوقهای پوز است؛ طرحی که در صورت اجرایی شدن مشکلات فراوانی را برطرف میکند. بررسیها نشان میدهد با فعال شدن پوزها حدود ٤٠ درصد واحدهای صنفی از مالیات معاف شوند، ٣٠ درصد مالیاتهایشان را بر اساس همین رویه فعلی پرداخت کنند و ٤٠ درصد باقیمانده نیز که همواره از پرداخت مالیات شانه خالی میکردند مجبور شوند مالیاتهایشان را پرداخت کنند.
محمد آزاد رییس اتحادیه آهن نیز ضمن تایید این طرح اعلام کرد این خواسته همه صنوف است که مالیات علی الراس برداشته شود؛ چرا که مالیات باید بر اساس اطلاعات خرید و فروش اخذ شود. مالیات بر درآمد، مالیات بر ارث و سایر سرفصلهای مالیاتی نرخ معلومی دارند و میزان عملکرد افراد در آن حوزه مشخص است، از این رو میتوان بر این اساس مالیات را تعیین کرد ولی استفاده از این روش چندان به صرفه نیست و نباید بدون اطلاعات دقیق چنین اقدامی کرد. این شیوه تاکنون مورد استفاده قرار میگرفت و ممیزان مالیاتی، میزان مالیات را بدون بررسی اسناد و اطلاعات، تعیین میکردند چرا که بانک اطلاعات کامل و صحیح از افراد و فعالیتهایشان وجود نداشت. شیوه این گونه بود که ممیزین مالیاتی به اطلاعات مودیان اکتفا نمیکردند و خودشان به صورت سلیقهای و با نظر شخصی تشخیص میدادند که چه کسی باید چقدر مالیات بپردازد. اما حالا سازمان امور مالیاتی به این نتیجه رسیده که باید اطلاعات مودیان را ملاک قرار دهد و بانک اطلاعاتی خود را گستردهتر و قویتر کند. این به معنای تصمیم سازمان امور مالیاتی یا در کل دولت برای اعتماد به مردم و پرداختکنندگان مالیات است. این اعتماد سبب میشود اطلاعات مودیان ملاک وضع مالیات قرار داده شود. حال اگر مودی تخلفی کند و اطلاعات نادرستی ارایه دهد، جریمه خواهد شد و اگر اطلاعات دقیقی ارایه دهد نیز بدون مشکل مالیاتش را پرداخت خواهد کرد. این اتفاقی است که در بیشتر کشورهای جهان میافتد و ما هم باید در همین راستا حرکت کنیم تا با کسانی که از دادن مالیات فرار میکنند برخورد شود.
حبیبالله توسلی رییس انجمن لوازم بهداشتی و ساختمانی نیز ضمن تجمید از طرح جدید سازمان مالیاتی کشور گفت باید اقدام اخیر سازمان امور مالیاتی برای برداشتن مالیات علیالراس را به فال نیک گرفت. واضح است که انضباط در همه امور چیز خوبی است و این اتفاق از آنجا که کار را در مسیر انضباط بیشتر و شفافیت بیشتر پیش میبرد اتفاق خوبی است. در دولت فعلی نسبت به سالهای گذشته شفافیت بیشتری در امور دیده میشود. به نظر میرسد با توجه به دقت بیشتر حسابرسان، ماموران مالیاتی و... انضباط مالی بیشتر شده است. چرا که امروز تعامل حسابرسان با کاسبان و صنوف بیشتر شده است. اما بحثی که به نظر من باید به آن بیشتر از قبل توجه شود، مشاغل یا تولیدکنندگان یا بنگاههای اقتصادی دارای تابلو است که چندین و چند سال است که جزو مشتریان سازمان امور مالیاتی هستند و برای این سازمان نقش پمپ بنزین را ایفا میکنند. انتظار میرود سازمان امور مالیاتی با مشتریان قدیمی خود همراهی و تعامل بیشتری داشته باشد. به نظر من دولت باید به این بنگاههای تابلودار اعتماد بیشتری بکند و حرف آنها را بشنود؛ چرا که مشکل اصلی همه ما، بنگاههای بدون تابلو است. از زمانی که اتحادیهها به وجود آمدند و نظارت بر عملکرد صنوف به هیاتهای مدیره و اتحادیهها واگذار شد، هم اطلاعات شفافتر شد و همزمان به نتیجه رسیدن مسائل کمتر شد. با برداشته شدن مالیات علی الراس، اعتماد به مردم و ملاک قرار گرفتن اطلاعات مودیان میتوان امیدوار بود که زمان وصول مالیات کمتر و تعامل بین مودیان و حسابرسان بیشتر شود.