عباسعلی ابونوری با اشاره به موضوع واردات بی‌رویه در کشور، اظهار داشت: استراتژی که بتواند اهداف اقتصاد را تامین کند وجود نداشته و با درآمدهای نفتی هر چه دلمان بخواهد انجام می‌دهیم و در نهایت همان آش و همان کاسه است.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه معمولا دو استراتژی در بعد کلان اقتصاد باید وجود داشته باشد، تصریح کرد: صادرات با کیفیت بالا که قدرت رقابت‌پذیری با کالاهای مشابه خارجی خود داشته و دیگری جایگزینی واردات یعنی آن چیزی را که مصرف می‌کنیم، بتوانیم خودمان تولید کنیم.
وی در پاسخ به این سوال که چرا این دو استراتژی وجود ندارد، گفت: اگر بگوییم کار دست کاردان نیست، نمی‌تواند قابل قبول باشد، مگر می‌شود دولت از اقتصاددانان بهره نبرد، اما واقعا در عرصه سیاست‌گذاری دچار روزمرگی شده‌ایم. درآمد نفت باید برای توسعه هزینه شده و نه کالای مصرفی که منجر به معضلات دیگر خواهد شد.
ابونوری با تاکید بر اینکه دولت‌ها برای موضوع واردات برنامه‌ریزی ندارند، یادآور شد: در هند زمانی که گاندی انقلاب کرد،برنامه خود را از خودکفایی در تولید نمک انجام داد ، ما هم برای خودکفا شدن لزومی ندارد که هواپیما صادر کنیم، بلکه باید از ساده‌ترین کالاها شروع کرد.
به گفته این استاد اقتصاد درد واقعی اقتصاد کشور را احساس نکردیم و با درآمدهای نفتی کمبودها جایگزین شده است، در حالی که فروش نفت به معنای فروش سرمایه محسوب می‌شود و در غیر این صورت باید شیرهای نفت را به روی خرید کالاهای مصرفی ببندیم.
ابونوری با اشاره به اینکه بزرگترین واردکننده آدامس، کلاه‌گیس، شکلات و رنگ مو هستیم، تصریح کرد: چرا باید چنین کالاهایی وارد شود، در حالی که تمام مواد اولیه این موضوعات در داخل کشور وجود دارد، اکنون ارزش یک گوشی تلفن همراه برابر با 10 بشکه نفت است و چه کسی پاسخگوی خالی شدن چاه‌های نفت برای آیندگان خواهد بود.
وی با طرح این سوال که تردد اتومبیل‌های چند میلیاردی در خیابان‌ها بدون اینکه تصور کنیم پول آنها از کجا آمده است و چه کسی باید پاسخ دهد، یادآور شد: این که گفته می‌شود تراز تجاری در برخی مقاطع مثبت شده و این در حالی رقم می‌خورد که گندم و تخم‌مرغ صادر می‌کنیم که در حقیقت آب صادر شده است و یا صادرات کالاهای پرانرژی یا انرژی‌بر انجام شده که اصلا صرفه اقتصادی ندارد، باید در قبال صادرات تخم‌مرغ و پیاز محصولات کشاورزی وارد شود و نه اینکه واردات ماشین‌های لوکس جایگزین آن شود.
ابونوری به موضوع سهم قاچاق در تولید ناخالص ملی اشاره کرد و بیان داشت: در حال حاضر به دلیل نبود آمار درست در مقالات و تحقیقات دانشگاهی نمی‌توان رقم درستی از سهم قاچاق داشت، زیرا انواع قاچاق گازوئیل، بنزین، گوشی و دیگر کالاها مشاهده می‌شود و به هیچ وجه شفاف نیست و طبق برآوردها 30 درصد GDP از طریق واردات قاچاق است.
این استاد اقتصاد ادامه داد:ای کاش 30 سال پیش خودمان را پیش از آنکه کشورهای بیگانه تحریم کنند، تحریم میکردیم، تا بتوانیم برای اقتصاد برنامه‌ریزی کرده و روی پای خودمان باشیم.
وی در مورد راهکارهای مبارزه با ورود کالاهای غیرضروری خارجی عنوان کرد: این موضوع به راهکار انقلابی نیاز دارد، آیا می‌توان تصور کرد رئیس جمهور کشورمان و مسئولان از تولیدات داخل استفاده کنند. آیا می‌توان گفت رئیس جمهور سوار خودروی داخلی بشود، نه چنین چیزی امکان ندارد. با این حال که مقام معظم رهبری دستور دادند مصرف کالاهای خارجی ممنوع شود، اما چنین چیزی امکان پذیر نیست. زیرا مردم و حتی مسئولان حس همبستگی و همدلی را با این موضوعات ندارند.
به گفته ابونوری رئیس دانشکده اقتصاد دانشگاه آزاد تهران مرکز در تولیدات کشاورزی و زراعی می‌توان طی دو سال به خودکفایی رسید، حتی می‌توان زودتر از حد تصور باشد، اما نمی‌توانیم چون تلاشی برای رسیدن به آنها نمی‌کنیم، در حال حاضر بزرگترین واردکننده گندم، جو و محصولات دامی علوفه و شکر محسوب می‌شویم و اکنون شرایط به گونه‌ای است که می‌توان در محصولات کشاورزی خودکفا شد و این که گفته می‌شود آب وجود ندارد، درست نیست.
وی تاکید کرد: برای رسیدن به این اهداف نهیب اقتصادی نیاز است و نه شعار باید به بسیج همگانی و عرق ملی و مذهبی به اهداف ترسیم شده، دست یابیم. البته نمی‌توان به صورت نامتوازن این کار را انجام داد تحقیقات نشان می‌دهد از 51 میلیون هکتار زمین کشاورزی تنها 12 میلیون هکتار آن زیر کشت است، در حالی که می‌توان با برنامه‌ریزی محصول تولید کرد.
این اقتصاددان معتقد است، خودمان را گم کرده‌ایم و باعث و بانی آن درآمدهای نفتی است. در اقلام بودجه 70 درصد هزینه‌های دولت، جاری است و از نظر واردات 60 درصد محصولات وارداتی مصرفی بوده و عمدتا از طریق درآمدهای نفت تامین می‌شود.