شرکت نرم‌افزاری پاداش‌دهی پی‌اسکیل (PayScale) که در آن کار می‌کنم، از 71 هزار کارمند نظرسنجی کرده تا رابطه بین تعهدات کارمندان و حقوق دریافتی آنها را مورد بررسی قرار دهد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد یکی از اصلی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های احساس کارمندان مانند «میزان رضایت آنها» و «قصد آنها برای ترک یک شرکت» توانایی برقراری ارتباط روشن در مورد میزان پرداخت حقوق و پاداش است. در حقیقت، گفت‌وگوی واضح و صادقانه در مورد حقوق و مزایا مهم‌تر از اقداماتی است که برای افزایش درگیری و تعهد کارمندان صورت می‌گیرد.
حقوق نقش مهمی در تعهد کارمندان دارد، چون فقط یک عدد نیست، بلکه اقدامی است احساسی که باعث می‌شود کارمندان فکر کنند چقدر در نظر کارفرمای خود ارزش دارند و اینکه نقش‌‌شان در کاری که انجام می‌دهند چقدر اهمیت دارد. با اینکه در مورد ارتباط بین تصور و واقعیت حقوق و پاداش و ارتباط هر دو اینها به تعهد کارمندان هنوز چیزهای زیادی باید بدانیم، اما تا به حال داده‌های جالبی به دست آورده‌ایم که می‌تواند از این به بعد نحوه گفت‌وگوی شما را با کارمندان در مورد حقوق تغییر بدهد.
اول، افراد اغلب در مورد مبلغی که به آنها پرداخته می‌شود در مقایسه با نرخ متداول بازار اشتباه می‌کنند. تصوراتی که در مورد حقوق وجود دارد همیشه منعکس‌کننده واقعیت نیست، حتی اگر کارفرماها در مقایسه با شرکت‌های رقیب حقوق بیشتری به کارمندان پرداخت کنند. در حقیقت، دوسوم افرادی که مطابق نرخ متداول بازار حقوق دریافت می‌کنند، معتقدند حقوقشان واقعا کم است.
این موضوع به نتیجه دومی که دست یافتیم منجر شد: تصورات در مورد حقوق در تمایل یک کارمند برای ترک شرکت شما نقش مهمی ایفا می‌کند. نظرسنجی صورت گرفته نشان داد قصد کارمندان به ترک یک شرکت در ارتباط با احساس خوبی که آنها نسبت به حقوقشان دارند، کاهش می‌یابد. به‌عنوان مثال، 60 درصد کارمندانی که فکر می‌کردند حقوق کمی دریافت می‌کنند از تمایل به ترک شرکت صحبت کرده‌اند، درحالی‌که این تعداد برای افرادی که تصور می‌کردند حقوق خوبی دریافت می‌کنند، 39 درصد بود. می‌توان نتیجه گرفت: اگر مدیران نتوانند با کارمندان خود در مورد اینکه آیا حقوق عادلانه‌ای دریافت می‌کنند یا نه ارتباط برقرار کنند، این کارمندان را از دست می‌دهند.
اما اگر نگران این هستید که صحبت کردن در مورد حقوق ممکن است مشخص کند که شما در مقایسه با شرکت رقیب حقوق کمتری پرداخت می‌کنید، به سومین بخش نتیجه داده‌هایی که به دست آوردیم توجه کنید. ما کشف کردیم که مکالمات شفاف در مورد پول و مزایای مالی در واقع اثر منفی پرداخت کم حقوق را کاهش می‌دهد.
بنابراین، اگر یک کارفرما برای یک پست شغلی کمتر از میانگین موجود در بازار حقوق پرداخت می‌کند، اما به وضوح در مورد دلایل این پرداخت کم با کارمند مورد نظر صحبت کند، 82 درصد کارمندان در نظرسنجی اعلام کرده‌اند که از کار خود راضی هستند. در مقابل، به این نتیجه رسیدیم اگر با کارمندانی که حقوق بالا می‌گیرند در این مورد صحبت نشود، آنها چندان از همین حقوقی که می‌گیرند احساس رضایت نخواهند داشت. مطالعه ما نشان داد که برای کارفرماها بهتر است در مورد هر حقوقی که به استعدادهای خود پرداخت می‌کنند به‌طور شفاف با آنها صحبت کنند تا اینکه حقوقی بالاتر از ارزش بازار بپردازند، اما همه چیز را محرمانه نگه دارند.
در نهایت، این تحقیق نشان داده که وقتی صحبت جنسیت کارمندان و پاداش آنها به میان می‌آید، زنانی که بالاتر از میانگین بازار حقوق دریافت می‌کنند، 18 درصد بیش از مردان در همان رده شغلی احتمال دارد که فکر کنند حقوقشان پایین است. تحقیق ما نتوانسته علت دقیق این موضوع را دریابد، اما به نظر می‌رسد بحث‌هایی که در مورد تبعیض جنسیتی در پرداخت حقوق وجود دارد در این موضوع نقش دارند. وقتی به‌طور کلی اشتغال زنان و مردان را مقایسه می‌کنید، این واقعیت وجود دارد که زنان به‌طور میانگین کمتر از مردان حقوق دریافت می‌کنند.
به هر حال، تحقیقات اولیه پی‌اسکیل نشان می‌دهد وقتی دو شرایط کاملا مشابه را با هم مقایسه می‌کنید – یعنی حقوق و پاداش برای یک شغل با کارمندانی که مهارت‌های یکسان دارند – این اختلاف به مراتب بسیار کمتر است. حتی اگر در شرکت‌تان به مردان و زنان حقوق مشابهی پرداخت کنید، باز هم احتمال اینکه زنان فکر کنند کمتر حقوق می‌گیرند بیشتر است. بنابراین، بار دیگر برقراری ارتباط آشکار در مورد حقوق تضمین‌کننده رضایت شغلی کارمندان و به‌خصوص زنانی است که پست‌های کلیدی دارند.
به‌طور واضح، مکالمات شفاف و صادقانه با کارمندان به‌منظور ارتقای تعهد آنها هزینه‌ای برای کارفرما ندارد. اما برای بسیاری از کسب‌وکارها این یک چالش است، چون به معنی اتخاذ ذهنیت کاملا جدیدی در مورد پرداخت حقوق و مزایا است. این مکالمات نه‌تنها باید نحوه پرداخت را به کارمندان نشان دهد، بلکه ارتباط آن را با عملکرد یا مسوولیت افراد را نیز باید دربرگیرد.
دنیای اقتصاد