به نقل از بلومبرگ، بیژن زنگنه - وزیر نفت ایران - می‌گوید توتال یکی از شرکت‌هایی است که در راس مذاکرات حضور داشته و اِنی نیز در حال بررسی سرمایه گذاری است.
علی کاردور - معاون سرمایه‌گذاری و تامین منابع مالی شرکت ملی نفت ایران - نیز می‌گوید، شرکت‌های شل، توتال و لوک اویل هر سه میادینی را که در ایران علاقمند به توسعه آن هستند مشخص کرده‌اند.
ایران در کنفرانس دو روزه تهران پروژه‌های نفت و گاز به ارزش 30 میلیارد دلار را برای سرمایه‌گذاری شرکت‌های بین‌المللی رونمایی کرده است.
امیرحسین زمانی نیا - معاون امور بین‌الملل و بازرگانی وزارت نفت ایران - هم گفت: تمام تحریم‌های بانکی و اقتصادی ایران در هفته اول ژانویه(حدود یک ماه دیگر) لغو خواهند شد.
مقامات شرکت شل که در کنفرانس حضور داشتند از هرگونه اظهارنظر خودداری کردند.
استفان میشل - رئیس بخش اکتشافات و تولید توتال در خاورمیانه - در کنفرانس تهران گفت: در صورت لغو تحریم ها و جالب بودن قراردادها ما علاقه‌مند به بازگشت به ایران هستیم. ما مدت زیادی در ایران کار کرده‌ایم بنابراین میادینی را که در آنها کار کردیم می‌شناسیم.
مدیر خاورمیانه و شمال آفریقای شرکت توتال فرانسه افزود: این شرکت قصد دارد در حوزه تامین فاینانس، فناوری‌های روز و دانش فنی با ایران مشارکت داشته باشد.
این مقام ارشد توتال گفت: ما برای بازگشت به صنعت ایران تلاش می‌کنیم، اما اکنون با توجه به شرایط تحریم‌ها هنوز در حال انجام مذاکره با مقام‌های ایرانی هستیم.
میشل با اشاره به تمایل این شرکت برای حضور در بخش گاز یا نفت ایران گفت: ما آمادگی حضور در هر دو پروژه‌های نفتی و گازی را داریم.
مدیر ارشد شرکت نفتی لوک اویل روسیه نیز با مثبت ارزیابی کردن مذاکراتش با مقام‌های صنعت نفت ایران، تصریح کرد که این شرکت پروژه خاصی را در صنعت نفت ایران هدف‌گیری نکرده است.
دیمیتری تیموشنکو در جمع خبرنگاران در پاسخ به پرسشی درباره این که آیا تاکنون روی شرایط مدل جدید قراردادهای نفتی مطالعه‌ای داشته‌اید، گفت: ما هم اکنون در حال مطالعه و بررسی این مدل قرارداد هستیم.
وی از اظهار نظر درباره مدل جدید قراردادهای نفتی ایران (IPC) خودداری کرد.
به گفته مشاور کمیته بازنگری قراردادهای نفتی، در مدل جدید قراردادهای صنعت نفت، پیمانکار در سود حاصل از افزایش قیمت نفت و زیان ناشی از کاهش قیمت سهیم می‌شود.
تالین منصوریان در نشست تخصصی "معرفی مدل جدید قراردادهای نفتی از منظر حقوقی و قراردادی" گفت: اگر قیمت نفت تا حداکثر ٥٠ درصد رقم لحاظ شده در قرارداد افزایش یابد، پرداختی پیمانکار نیز به این نسبت زیاد می‌شود و او به همین نسبت در ریسک کاهش قیمت نفت نیز سهیم خواهد بود.
وی سهیم بودن پیمانکار در نوسان‌های قیمت نفت به عنوان یکی از جذابیت‌های قرارداد (IPC) مورد اشاره قرار داد و گفت: همچنین در این قراردادها، ریسکهای اکتشافی و نوع میدان در تعیین پاداش و پرداختی به پیمانکار تاثیرگذار است.
منصوریان با بیان این که در قالب قراردادهای نفتی، پیمانکار بابت استفاده از روش‌های افزایش ضریب بازیافت و در پی آن افزایش تولید نفت و گاز درآمد بیشتری خواهد داشت، تصریح کرد: همچنین با هدف جذاب کردن این نوع قراردادها، پاداش و پرداختی پیمانکار در میدان‌های کوچک بیشتر خواهد بود.
ایسنا