امیرحسن فلاح اظهار کرد: قطعا با راهاندازی سوئیفت، تامین منابع مالی از صندوق توسعه ملی سرعت بیشتری خواهد یافت. وی افزود: سرمایهگذاران خارجی در طیف گستردهای تقاضای همکاری با صنعت پتروشیمی ایران را دارند، بهعنوان مثال هماکنون ژاپنیها به دنبال سرمایهگذاری در واحدهای یوتیلیتی متمرکز، الفین، آمونیاک، هندیها به دنبال سرمایهگذاری در واحدهای اوره، کره جنوبیها به دنبال سرمایهگذاری در واحدهای سوختی و آروماتیکی و اروپاییها به دنبال حضور در واحدهای GTTP و پایه هستند. مدیر سرمایهگذاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی تصریح کرد: با بازشدن فضای سیاسی، شرکتهای بزرگ اروپایی علاقهمند به حضور در تولیدمحصولات پایه و پاییندستی هم خواهند بود.
فلاح گفت: حداقل سرمایهگذاری در صنعت پتروشیمی براساس ظرفیت و مقیاس متفاوت است، اما موضوع مهم این است که در پتروشیمی پروژهها با مقیاس کوچک صرفه اقتصادی ندارند که البته مفهوم این نیست که کسانی که میخواهند در حد کمی سرمایهگذاری کنند، نتوانند در صنایع پتروشیمی حضور یابند، زیرا آنها میتوانند در صنایع پاییندستی یا پارکهای شیمیایی حضور داشته باشند. وی با بیان اینکه در برنامه ششم توسعه و بعد از آن، ٣٦ طرح پیش بینی شده که با توجه به شرایط موجود ١٥ طرح اولویت اجرایی دارند، گفت: این طرحها که عمدتا در مناطق پارسیان، چابهار و پارس جنوبی هستند شامل دو طرح اوره و آمونیاک، پلیپروپیلن، الفین، آروماتیک و طرحهای شیمیایی هستند.
حداقل سرمایه مورد نیاز برای این طرحها که واحدهای اوره و آمونیاک هستند ٤٥٠ تا ٥٠٠ میلیون دلار است. مدیر سرمایهگذاری شرکت ملی صنایع پتروشیمی ادامه داد: همانطور که قبلا نیز مطرح شد اگر تحریمهای بانکی، بیمهای و حمل و نقل در صنعت پتروشیمی کاملا و موثر لغو شود، این صنعت دچار تحولی بزرگ خواهد شد؛ این صنعت چنان گسترده است که کشورهای تحریمکننده به شدت نیاز به محصولات پتروشیمی دارند و همین امر تاثیرگذاری تحریمها را در این بخش محدود میکند. فلاح گفت: هماکنون صنعت پتروشیمی کشور سالانه به ١٠ میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز دارد و بانکهای داخلی به هیچ عنوان توان تامین این میزان سرمایه را ندارند، از این رو، این صنعت برای توسعه آینده خود نیاز به سرمایه و فناوری خارجی دارد.
دنیای اقتصاد