به گزارش دفتر نمایندگی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در تهران، ماریا هلنا سمدو، معاون مدیرکل فائو در امور منابع طبیعی، با هشدار نسبت به‌وجود مشکلات قابل‌توجهی که شهرها در دسترسی پایدار و منظم به غذای کافی برای همگان با آنها دست به گریبان هستند، گفت: این مشکلات با افزایش درصد گرسنگی در مناطق شهری شدت بیشتری خواهد گرفت.
در حال حاضر بیشتر از 50 درصد از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می‌کنند و انتظار می‌رود این رقم تا سال 2050 به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، به 70 درصد برسد.
از سوی دیگر افزایش تغییرات آب و هوایی از جمله طوفان، سیل و دیگر رخدادهای جوی شدید، تهدیدی جدی برای چگونگی دسترسی به غذا در شهرها به‌ویژه در مناطق محروم به‌شمار می‌رود.
این در حالی است که سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) مراتب آمادگی خود را برای همکاری و هدایت طرح‌های جدید در زمینه تامین مواد غذایی موردنیاز شهرهای مختلف جهان از جمله شهرهای کشور ایران اعلام می‌دارد.
بنابر اعلام فائو، به‌منظور برطرف ساختن نیازهای مذکور، نظام‌های مواد غذایی شامل چرخه تولید، توزیع و مصرف باید با شیوه‌ای پایدار بازنگری شوند.
در این زمینه، سمدو با اشاره به اینکه جمعیت روستایی می‌تواند نقش مهمی را در امنیت غذایی شهرنشینان ایفا کند، گفت: تامین تغذیه مورد نیاز شهرها، فرصت‌های قابل‌توجهی را برای توسعه پایدار در شهرها و مناطق روستایی به‌وجود می‌آورد، به‌ویژه هنگامی که کشاورزان خانوادگی و خرده مالکان با این بازار ارتباط داشته باشند.
کشاورزی شهری و برون‌شهری نیز، یک جزء مهم در نظام‌های غذایی محسوب می‌شود که با روش‌های خلاقانه‌ای همچون هیدروپونیک، رشد گیاهان در آب حاوی مواد معدنی، باغداری عمودی و خانگی، زمینه را برای ایجاد مشاغل، ارائه تنوع غذایی و مصرف غذای سالم در شهرها و شهرستان‌ها فراهم می‌سازد.
سمدو خاطرنشان کرد: برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار به‌ویژه یازدهمین هدف آن که بر ساخت شهرها، اقامتگاه‌های ایمن، تجدیدپذیر و پایدار تاکید دارد، توجه به تغذیه و امنیت غذایی و ادغام آن در برنامه‌ریزی و توسعه شهری که تاکنون «تاحدی نادیده گرفته شده است»، امری ضروری محسوب می‌شود.
این مقام ارشد فائو در ادامه سخنانش تصریح کرد: در حالی که شهرداری‌ها در شهرها و کلان شهرها در همایش‌های محلی، ملی و جهانی با موضوع نظام‌های غذایی شرکت می‌کنند، اما «همچنان اقدامات بیشتر و جدی‌تری باید انجام شود.» وی افزود: این یک روند جامع و فراگیر است.
گردهم آوردن دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی می‌تواند فرصت مناسبی را برای منعکس کردن پیچیدگی‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی نظام‌های غذایی ایجاد کند.
دنیای اقتصاد