در حالت کلی، توافق هسته ای و در نهایت «برجام»، تاثیرات مثبتی بر صنعت خودرو گذاشته و این در شرایطی است که نمی‌توان اثر منفی این «اتفاق بزرگ» را در بازار خودرو منکر شد. این اثر منفی از آن جهت است که بازار خودرو کشور پس از مثبت شدن مذاکرات هسته‌ای و توافقات مربوطه، به تدریج در رکود فرو رفت؛ زیرا مشتریان گمان می‌کردند از یکسو خودرو ارزان خواهد شد و از سوی دیگر، محصولات خارجی با کیفیت و قیمت مناسب و در مدت زمانی کوتاه، روانه ایران خواهند شد.
این خوش بینی مشتریان، به خصوص پس از برجام، بیشتر و بیشتر شد، تا جایی که بازار خودرو در روزهای پایانی سال گذشته، یکی از راکدترین شب عیدهای خود را گذراند. با وجود این تاثیر منفی بر بازار خودرو، توافقات هسته‌ای و برجام برای صنعت خودرو خوش یمن بود، چه آنکه اولا راه را برای تامین قطعات باز کرد و در درجه دوم نیز مقدمات حضور خودروسازان خارجی را در «جاده مخصوص» فراهم آورد.
صنعت خودرو ایران پس از قرارداد پلت‌فرم مشترک X90 که در اوایل دهه 80 امضا شد، دیگر هیچ قرارداد قابل‌توجه و مهمی را به خود ندید و این در شرایطی است که برجام زمینه‌ساز «قرارداد پژو» با شرایطی متفاوت ا زگذشته شد. علاوه‌بر پژو، بنز آلمان نیز پس از چند سال دوری، به ایران برگشت و در کنار اینها، خودروسازان کشور توانستند پای میز مذاکره با بزرگان خودروسازی جهان از جمله فولکس واگن و فیات بنشینند. اتفاقا هر دو این خودروسازان، به توافقات اولیه با شرکت‌های خودروساز داخلی برای سرمایه‌گذاری در ایران دست یافته و احتمالا طی ماه‌های آینده، همکاری مشترک آنها کلید خواهد خورد.
دنیای اقتصاد