آژانس از حقوق اعضا دفاع کند / فتوای رهبری ظرفیتی برای خلع سلاح

خوب شد این چند روز مونده به مذاکره دوباره فتوای رهبر ایران رو هم دوباره به همگان گوشزد کردند، چیزی که آمریکا هم دنبالش بود، فکر میکنم داریم میریم که مساله رو حل کنیم،دولتمردان باید سریع این کار رو بکنند در غیر اینصورت اگه به جای اوباما، میت رامنی بیاد، دوباره پاشون رو می کنند توی یک کفش که نه ما چیزای دیگری رو میخواستیم که شما اعتماد سازی نکردین، مذاکره خوبه، اینکه آمانو خودش اومده به تهران خوبه، نشون میده که همه برای حل مسئله جدی هستند.

انچه برای ما ملت ایران روشن و قابل لمس و رویت میباشد سایه ای سنگین و تیره و تار است که مناسبات اقتصادی کشورمان را و به تبع ان زندگی روز مره مردم را فرا گرفته که به وضوح ناشی از مداخلات و یا به تابیری مذاکرات اژانس بین المللی انرژی اتمی میباشد .
و بدنبال ان بروز اختلافاتی که دست کشورهای گروه 5+1
را برای بروز اختلالات در کشورمان باز کرده است .
ما مردم عادی و به خصوص طبقه متوسط و پایین تر کشور که به ناچار و گاهی هم خود خواسته از گردونه تصمیمات در مورد موضوع مورد مناقشه و حتی دریافت اطلاعات شفاف در این میدان بازی خارج وفارغ شده ایم و به قولی ذیمدخل و یا ذی صلاح نیستیم و گستره تاثیرات ما به اندازه همان تعارفات معمول سیاستمداران در مورد واژ های تزیینی مردم ملت و امت میباشد که در الباقی مسایل بوده . به عبارتی اگر غیر صادقانه و مانند خود اقایان تیم مذاکره کننده در چهار چوب دولتهای قبلی و فعلی و دولتمردان خارجی سخن بگوییم انچه برایمان مسلم و روشن است میدانیم دعوای طرفین بر سر همان حق مسلم ما یعنی انرژی صلح امیز هسته ای میباشد! و به عنوان مردم عادی چیز زیاد دیگری نمیدانیم و قضاوت در مورد حق و ناحق گفتن طرفین را چون بحث منافع ملی وسط است کاملا و یکطرفه و بی رودبایستی به دولتمردان کشورمان میدهیم و پشت ایشان نیز ایستاده ایم تا حواس اقایان ان طرفی پرت زور و زرشان (زرو و ورشان ) نشود . و بدانند با یک ملت طرفند نه چهار تا دیپلمات که گاهی خیلی عصبانی و گاهی زیادی خونسردند . اما فارغ از این مسایل و مطالب
باید واقعیت را گفت و البته تمامش را گفت و البته غیر از واقعیت هم نگفت و بنا بر این اصل حقوقی الباقی ان را نیز میگوییم که:
بابا ما زیر بار این مذاکرت له شدیم اگر قرار اینطوری مذاکره کنید خوب به ما هم بگید که بدونیم الان 5 ماه میشه که به خاطر بلا تکلیفی ناشی از همان بی اطلاعی که ذکر ان رفت کارگاه هایی و کارخانجاتی را میشناسیم و میبینیم که متضرر و متزلزل شده اند و کارگرانشان بیکار و بدون حقوق اوضاع اقتصادی و جو حاکم بر صنایع کشور به دلیل همان ذی مدخل نبودن و بازی ندادنشان دچار بی حساب و کتابی و بی ثباتی شده و در معرض ورشکستگی قرار دارند . کار افرین و کارگر و کار گاه و کارخانه دار به خاطر تعارفاتی که شما کرده اید مانده اند وسط یه مشت طلبکار بدون رو در بایستی که یا دلار برای خرید مواد اولیه تولید فروش رفته ندارند و یا مواد اولیه برای تولید بعدی و یا دلار هزارو صد تومنی محصول فروختن حالا نمیتونن خسارتش را جبران کنند بعضی از انها شانس اوردن دو تا ماشین برای بچه و همسرشون خریده بودند که حالا با پنجاه درصد افزایش قیمت بفروشند لا اقل دیر تر زندان برن .
گفتن همه اینها واسه این بود که از حرفهای بالا فیمابین مدیر کل اژانس و جناب جلیلی هیچ کس سر در نمی اورد جز خودشان وهیچ بویی از دیالوگ نبرده بیشتر شبیه نوعی نصیحت و تعارف و سرکار گذاشتن طرف مقابل بود تاکی قرار این شکلی ادامه پیداکنه ملت دیوانه شدند از بس که بازار دلار و یورو و پوند رصد کردن دیگه با این بی ثباتی کسی کار نکنه سنگین و رنگینتره به شرطی که یه جیب پر و بزرگ برای خوردن داشته باشه !!؟ حرف ما اینه که اگه قراره در مقابل سیاست بازی و دقل کاری و زور گویی اون غربی های زرنگ شما هم همان طور با اونها بازی کنین لا اقل در گوشی یواشکی به ما مردم بگین که لا اقل بتونیم در فبال تحریم ها از خودمان دفاع کنیم و یه کمی هماهنگ تر بازی کنیم که ما هم از بازی خارج نشیم از ما گفتن این شکلی دیگه نه از تاک نشان میمونه و نه از تاک نشان . بابا لا اقل بگین به مردم تا خوانواده ای که همه پولشون اندازه 5 تا سکه پس انداز واسه جهیزیه دختر خانم 40 ساله شون بوده حالا شده 2 تا نصفی دیگه دلار یا نیم و ربع نخرند که لا اقل همین پول رو صرف سیر کردن شکمشون کنند چون از کارکه بیکار شدن . اگر نگید کسی نمیمونه که حق مسلمش بهانه ای واسه دفاع بشه اگر نگین چه کسی رو با تکنولوژی هسته ای در دارو سازی و غیره مداوا میکنید از ما گفتن یه کمی از تعارفات کم کنین راست بگین و همه اون رو بگین و البته غیر از واقعیت هم نگین دیگه جواب نمیده موقع اون شده مردم رو محرم و خودی بدونید و الا اصلا این یارو با همه اون رفقاش 5+1 و یا حتی 5+هر چی همه شروط شمارو بپذیرن چه فایده ای داره؟

بدونید غرب بیشتر از ما خواهان حل وفصل این موضوع است.در زمان جنگ سرد هم شوروی برای غرب این اندازه معضل نشده بود.همه دنیا یک طرف و ایران هم یک طرف.اما مذاکره بهتر از درگیری است.به شرط حفظ منافع کشور.

غنی سازی ادامه می یابد، این صحبت سعید جلیلی دبیرشورای عالی امنیت ملی است که پنج شنبه در رسانه ها منعکس شد، این سخنان در روز شنبه بازار ارز را به بالا هول داد، قیمت ارز تا 1700 تومان رفت و در پایان معاملات به رقم 1675 تومان رسید، به این ترتیب طی شش روز قیمت دلار از 1577 تومان با 98 تومان افزایش به 1675 تومان رسیده است.
جهش بازار در روز دوشنبه 25 اردیبهشت زمانی رخ داد که در جریان اجلاس ایران و آژانس بین المللی انرژی شایعه ای دربازار ارز منتشر شد مبنی بر تاخیر در برگزاری اجلاس بغداد، همین موضوع بازار را آشفته کرد، در روزهای بعد هم اخباری که از زبان سیاستمداران و مقامات مختلف بیان شده بود در بازار بازتاب پیدا کرده و در نهایت می بینیم طی 6 روز دلار 98 تومان افزایش قیمت پیدا کرده است.
آیا مذاکرات پیشاپیش شکست خورده است؟
نکته جالب این است که در شرایط فعلی فعالان و کارشناسان سیاسی و مطلعان از جریان مذاکرات به نتیجه بخش بودن نشست اجلاس بغداد خوش بین هستند، بسیاری از اخبار نیز گویای تلاش غرب و ایران برای فرونشاندن بحران است. اما در بازار ارز می بینیم انگار فضا به گونه ای دیگر رقم می خورد.
سئوال اینجاست زمانی که دبیر شورای امنیت ملی صحبت از ادامه غنی سازی می کند، این خبر چه مفهومی را در ذهن مخاطب ایجاد خواهد کرد.
برداشت اول، این است که ایران به ادامه روند فعلی پافشاری کرده و در مقابل تحریم ها عقب نشینی نکرده و در نهایت در مذاکرات بغداد نیز تلاش دارد با موضعی غیر منعطف عمل کند.
برداشت دوم، این است که میزان غنی سازی مشخص شده در مذاکرات مورد تفاهم طرفین قرار گرفته و ایران با قرار گرفتن در فضای تفاهم علاوه بر ادامه غنی سازی به ادامه مذاکرات می پردازد.
برداشت های دیگری نیز در بین این دو محور می توان داشت ولی در نهایت جمع بندی هر یک از برداشت ها در طیف های مختلف به نتایج مشابه یا این دو برداشت اصلی خواهد رفت یعنی ایران به قیمت شکست مذاکرات بر مواضع خود پافشاری خواهد کرد و یا اینکه غرب با پذیرش مواضع اصولی ایران توانسته است به یک تفاهم دو جانبه برسد که این به معنی فاصله گرفتن از خطوط قرمز و وارد شدن به فضای مصالحه است.
همانطور که اشاره شد به نظر کارشناسان و مطلعان فضای واقعی مذاکرات به برداشت دوم بسیار نزدیک است. اما آیا همین برداشت در بازار ارز منعکس شده است؟
واقعیت این است که عکس العمل بازار ارز نشان می دهد که بازار مانند یک فنر فشرده در انتظار یک نتیجه منفی برای پرش است، این فضا از یکسو به ترس ذاتی سرمایه از بحران باز می گردد ولی از سوی دیگر به تزریق بیش از اندازه حساسیت های مالی به این بازار مرتبط است.
برداشت دلخواه یا منطق وارونه
افزایش حساسیت بازار ارز بسیار منطقی است به خصوص با در نظر گرفتن این نکته که طی دو سال گذشته تنها محل کسب سود آسان برای صاحبان نقدینگی بوده است.
در این فضا دو عامل می تواند باعث شود که اخبار نتیجه معکوس داشته باشد، عامل اول سود نهفته در اخبار منفی و عامل دوم بازار سازیهای غیر واقعی.
در مودر عامل اول باید گفت در حال حاضر عدم توافق طرفین در نشست بغداد می تواند به افزایش قیمت دلار منجر شود، پس برای کسانی که در این بازار سرمایه گذاری کرده اند، عدم توافق از توافق سود بیشتری خواهد داشت، پس چه بهتر که برداشتی از خبر منتشر شود که تضمین کننده سود باشد.
اما در بخش دوم یعنی بازار سازی گروههای فعال در بازار به جای آنکه به انتشار اخبار بسنده کنند، خود نیز با جمع آوری ارز ار بازار و یا احتکار و ایجاد کمبود عرضه مصنوعی به فضای منتظر بحران تلنگر وارد می سازند.
نتیجه فضای آشفته ای است که در آن شاهد رشدهای بی منطق در بازار ارز هستیم البته در چنین شرایطی بانک مرکزی و نهاد های متولی بازار پولی به جای بازی با عرضه در چنین فضایی باید به سمت کاهش تنش روانی بروند. البته تلاش برای تک نرخی کردن دوباره ارز هم می تواند تا حد زیادی از فشار این فرایند بکاهد که البته این اقدام در کوتاه مدت به طور حتم ممکن نیست ولی تسریع در این اقدام نباید از اولویت سیاست های پولی خارج شود.

پیشبینی می شود ایران برای کسب رضایت 1+5 به تمامی خواسته های آنها جواب مثبت خواهد داد ولی سیاست پشت پرده آن است که به مرور زمان که ایران باید به تعهدات خود عمل نماید در اجرای آنها کارشکنی خواهد کرد و با این نیت این عمل انجام خواهد شد که تفکر بر این است که ته این عمل نکردن به تعهد ها به اجلاس و مذاکره ایی دیگر تبدیل خواهد شد و درگیری درکار نخواهد بود بنابراین فعلاً بله خواهند گفت ولی عمل نخواهند کرد . . . در نتیجه قیمت ها، بخصوص ارز، موقتی کاهش خواهند یافت اما با مشخص نشدن عدم عمل به تعهدات از سوی ایران و جبهه گیری دوباره از سوی غرب قیمت ها رشد صعودی شدید خود را پی خواهند گرفت

تاکنون سه دور مذاکره بین ایران و گروه 1+5 در ژنو و دو دور نیز در استانبول برگزار شده است
تیر ماه 1387، مهر ماه 1388، آذر ماه 1389 به ترتیب مذاکرات ژنو یک، دو و سه برگزار و استانبول بهمن 1389 و همچنین 26 فروردین ماه 1391 میزبان دور بعدی گفت‌وگوها بود
اگه رضایتی در کار بود همون تیر 87 انجام میشد...