عبدالحسین بیات، درباره‌ی طرح‌های در دست اقدام در صنعت پتروشیمی با تاکید بر این‌که اکثر طرح‌ها معطل دریافت خوراک هستند، اظهار کرد: یکی از مشکلات عمده در کشور نبود هماهنگی بین زنجیره خوراک و محصولات پایین‌دستی است. وی با بیان این‌که در کشور باید نهادی متصدی ایجاد هماهنگی در زنجیره پتروشیمی شود، عنوان کرد: این نهاد در ایران وجود ندارد و بنابراین این‌طور می‌شود که خوراک تامین شده معطل طرح پایین‌دستی است و واحد پایین‌دستی معطل تامین خوراک. عضو هیات مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی افزود: این در حالی است که باید با تامین منابع مالی بالادست بلافاصله تامین منابع مالی پایین‌دست در اولویت قرار گیرد.
بیات درباره‌ی این‌که برخی از پالایشگاه‌ها یا پتروشیمی‌ها خوراکی را که تامین می‌کنند به جای آنکه صرف صنایع پایین‌دستی کشور کنند صادر می‌کنند، گفت: خوشبختانه این موضوع در حال حل است و بخش خصوصی تا حدی قانع شده که نباید مواد خام تولیدی را صادر کنند، بلکه باید در داخل به تولیدات با ارزش افزوده بالاتری تبدیل شوند.
وی با تاکید بر لزوم قانون‌گذاری در این زمینه عنوان کرد: شرکت ملی صنایع پتروشیمی نیز بر این موضوع تاکید دارد و جلوگیری از صادرات خوراک پتروشیمی‌ها باید به وسیله یک قانون به ثبات رویه تبدیل شود. عضو هیات مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی در این باره تصریح کرد: یکی از پیشنهادات این است که مالیات سنگینی برای صادرات اتیلن ایجاد شود که صادرات آن برای تولید‌کنندگان صرف نکند و اتیلن برای تولید محصول با ارزش افزوده بیشتر وارد پتروشیمی‌های داخلی شود.
بیات درباره‌ی امکان ایجاد قیمت رقابتی برای خرید اتیلن داخلی افزود: در صورتی می‌توان اتیلن را با قیمت رقابتی در داخل کشور خرید که زنجیره با قیمت رقابتی فروخته شود، یعنی واحد‌های تولید‌کننده اتیلن خودشان نیز اتان را به قیمت رقابتی بخرند که در حال حاضر این‌طور نیست.
وی ادامه داد: از سوی دیگر قیمت خرید اتیلن قیمت فوب خلیج فارس منهای پنج درصد است که با در نظر گرفتن هزینه تبلیغات، مشتریابی، سردسازی و سایر هزینه‌های مربوط به صادرات در نهایت ارزش صادرات این محصول به فروش داخلی آن نمی‌ارزد و به نفع تولید‌کنندگان است که در داخل این محصولات را به فروش برسانند.
آخرین وضعیت طرح‌های اتیلنی کشور
عضو هیات مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی در ادامه درباره آخرین وضعیت طرح‌های اتیلنی در دست اقدام به فاز 2 پتروشیمی کاویان اشاره و اظهار کرد: این فاز در دست راه‌اندازی است، اگرچه سال 1391 نیز قابل راه‌اندازی بود، ولی منتظر خوراک واحد الفینی ایران مانده است که در صورت اتمام واحد ایلام تا پایان امسال یا نیمه اول سال آینده نیز پتروشیمی کاویان راه‌اندازی می‌شود.
به گفته بیات، تکمیل فاز 2 کاویان معطل راه‌اندازی و تامین خوراک از طریق فازهای 15، 16، 17 و 18 پارس جنوبی است. وی ادامه داد: پتروشیمی گچساران از دیگر پتروشیمی‌هایی است که کار آن منتظر تکمیل پالایشگاه بیدبلند 2 مانده است. بیات با اشاره به پیشرفت 35 درصدی پتروشیمی گچساران این میزان پیشرفت را نامطلوب دانسته و عنوان کرد: مشکل عمده این واحد نیز تامین خوراک است.
عضو هیات مدیره شرکت ملی صنایع پتروشیمی همچنین درباره‌ی آخرین وضعیت پتروشیمی بوشهر بیان کرد: خوشبختانه این پتروشیمی از محل فاینانس چین به‌طور کامل تامین مالی شده است و 1.9 میلیارد دلار سرمایه به آن تعلق گرفته که این اولین‌باری است که یک طرح به‌طور کامل از یک منبع فاینانس می‌شود. به گفته وی پتروشیمی‌های دهلران، گناوه، دشتستان و فیروآباد از دیگر واحد‌های الفینی هستند که معطل تامین خوراک از طریق واحد‌های بالادستی مانده‌اند.
ایسنا