بیزینس مانیتور طی گزارشی نوشت: لغو تقریبا تمامی تحریم‌ها علیه اقتصاد ایران به معنای آغاز دوره‌ای جدید برای این کشور است. از نظر کشاورزی، بازگشت رشد اقتصادی سریعترین و مستقیم‌ترین تاثیر خود را بر مصرف خواهد داشت. تولید و سرمایه‌گذاری در زنجیره عرضه نیز از رفع تحریم ها منتفع خواهد شد، اما این انتفاع در دراز مدت خواهد بود. بنابراین، در سال های پیش رو، توسعه تولید کندتر از رشد مصرف خواهد بود و ایران همچنان یک وارد کننده عمده و رو به افزایش کالاهای کلیدی خواهد بود. لغو تحریم ها همچنین منجر به عادی سازی جریان تجارت خواهد شد و افزایش واردات و تنوع بخشی مجدد عرضه کنندگان را در پی خواهد داشت.
این گزارش پیش بینی کرد رشد تولید گندم ایران تا سال 20-2019 با 21 درصد رشد به 16 میلیون تن خواهد رسید. انتظار می رود تولید گندم ایران به لطف مدرنیزه شدن تکنولوژی از جمله استفاده از بذرهای مقاوم تر، دسترسی بهتر به نهاده های مرتبط و افزایش استفاده از سیستم های جدید آبیاری بهبود خواهد یافت.
مصرف شکر کشور تا سال 2020 با 27.6 درصد رشد به 3.1 میلیون تن خواهد رسید. تقاضا برای شکر عمدتا ناشی از رشد جمعیت و بهبود وضعیت کلان اقتصادی پس از لغو تحریم‌ها خواهد بود.
تولید مرغ کشور تا سال 20-2019 با 15.2 درصد رشد به 957 هزار تن خواهد رسید. این رشد ناشی از تقاضای داخلی و تاثیرات افزایش سرمایه‌گذاری خواهد بود.
ارزش بازار محصولات کشاورزی ایران در سال 2016 با 3.6 درصد افزایش در مقایسه با سال 2015 به 64.03 میلیارد دلار خواهد رسید و متوسط رشد سالانه بین سال های 2016 تا 2020، 3.6 درصد خواهد بود.
در طی 2 تا 3 سال آینده، افزایش رشد اقتصادی، کاهش تورم و دسترسی آسان تر به محصولات بین‌المللی موجب سرعت گرفتن مصرف مواد غذایی در ایران خواهد شد. این موضوع تاثیر مثبت سریعی روی اعتماد مصرف کننده و قدرت خرید مردم خواهد داشت. پایه مصرف کننده در ایران به لطف جمعیت جوان و رو به رشد این کشور، گسترش بالای شهرنشینی، جذابیت کالاهای غربی و دسترسی گسترده به خدمات مالی جذاب است. مصرف سرانه کالاهای کشاورزی و محصولات غذایی نیز از نظر استانداردهای منطقه ای پایین است و این یعنی فضا برای رشد به ویژه در زمینه مصرف شکر، ذرت، گوشت و روغن های نباتی از جمله روغن پالم وجود دارد.
با پیوستن مجدد ایران به سیستم معاملات مالی جهانی، رشد سریع مصرف مواد غذایی همچنین موجب افزایش شدید واردات محصولات کشاورزی در سال های آینده خواهد شد. این وضعیت همچنین موجب متنوع تر شدن منابع تامین مواد غذایی خواهد گردید. ایران در سال های گذشته به دلیل تحریم ها، به شدت به واردات برنج هندی وابسته شده است. اکنون که ایران می تواند با کشورهای دیگر نیز تجارت کند، احتمالا این کشور نیازهای خود را از مجموعه متنوع تری از تولید کنندگان تامین خواهد کرد. واردات گندم از روسیه با توجه به روابط دیپلماتیک دو کشور افزایش خواهد یافت. ایران احتمالا واردات برنج از تایلند و پاکستان را افزایش خواهد داد. برزیل خواهد توانست سهم خود از بازار ذرت، شرکت و دانه‌های روغنی ایران را از هند پس بگیرد.
تسنیم