از سوی دیگر امریکا خود از بزرگترین تولیدکنندگان نفت نیز به حساب میآید در نتیجه این کشور علاوه بر تقاضا نقش پررنگی در سمت عرضه بازار نفت نیز ایفا میکند. در روزهای گذشته آمارهایی از این دو کشور منتشر شده که دست به دست هم دادند تا قیمت نفت را به بالاترین سطح خود در هشت ماه گذشته برسانند. انتشار آمار رشد تجاری چین و افزایش واردات این کشور در ماه مه همه را امیدوار کرد که حال اقتصاد این کشور رو به بهبودی است و این به معنای تقاضای بیشتر این کشور برای انرژی و در نتیجه افزایش قیمت نفت خواهد بود. از سوی دیگر امریکا از سمت مرتبط با عرضه نفت خود بازار را با فشار مواجه کرده است. انتشار آمار کاهش تولید و ذخایر نفتی این کشور در ماه گذشته نیز عامل دیگری بود که قیمت نفت را به سمت بالا هل داد. اکنون سوال این است که با رسیدن قیمتها به سطح انتظار تولیدکنندگانی که دست به توقف تولید زده بودند تا چه زمانی امکان بازگشت تولید آنها به بازار وجود دارد و آیا این مساله منجر به چیرگی مجدد مازاد عرضه در بازار و سقوط مجدد قیمتها به زیر 50 دلار خواهد شد یا خیر؟
روز گذشته قیمت نفت به بالاترین سطح خود در هشت ماه اخیر رسید و برای سومین فصل متوالی شاهد این بودیم که روند صعودی قیمت نفت ادامه پیدا کرد. علت این امر ریشه در ادامه اختلالات عرضه نفت در نیجریه و تقاضای زیاد چین برای نفت است.
همچنین دادههای صنعتی نشاندهنده این است که ذخایر نفت خام امریکا بیش از آن چیزی که انتظار میرفت، کاهش یافته که این امر نشاندهنده کاهش مازاد عرضه در بازار است. از سوی دیگر کاهش ارزش دلار که روز گذشته به پایینترین سطح خود در 5 هفته گذشته در مقابل سبد ارزی دیگر کشورها رسید عامل دیگری برای بالا رفتن قیمت نفت بود.
به نقل از رویترز، کارستن فرتسچ تحلیلگر بازار کالاها در کامرز بانک در این رابطه میگوید:«احساس بازار درحال حاضر مثبت بوده و روند حرکتی بازار نشاندهنده کسب درآمد بیشتر است.»
روز گذشته قیمت سبد نفتی برنت در بازارهای آتی به بالاترین سطح خود از اکتبر سال گذشته رسید و هر بشکه 52 دلار و 20سنت معامله شد. قیمت نفت خام امریکا نیز در بازارهای آتی رکورد 8 ماهه خود را شکست و هر بشکه 51 دلار و 2سنت به ثبت رسید.
کماکان نیز از قاره سیاه خبر میرسد که حملات دنبالهدار جنگجویان گروه موسوم «انتقامجویان دلتای نیجر» سبب شده که صادرات این کشور به پایینترین سطح خود در 20سال گذشته رسانده است. امانوئل ایبه کاچیکوو، وزیر نفت این کشور رسما اعلام کرده که صادرات نیجریه از 2میلیون و 200هزار بشکه در ابتدای سال جدید میلادی به یک میلیون و 500 تا 600هزار بشکه در روز رسیده است.
انتشار خبرهای مثبت از شرق آسیا
در همین زمان انتشار دادههای مربوط به تجارت چینیها در روز چهارشنبه نشاندهنده این است که در ماه مه واردات نفت این کشور بیشترین رشد سالانه نسبت به مدت مشابه سال گذشته را در 6 سال اخیر به ثبت رسانده است.
این مساله سبب افزایش امیدها برای پایدار شدن اقتصاد دومین مصرفکننده بزرگ نفت جهان است. «کانامه گوکون» تحلیلگر کارگزاری Okato Shoji در این باره معتقد است: «در کل فعالیت اقتصاد چین آن طور که انتظار میرفت، کاهش نیافته است که این مساله خود باعث حمایت از بازار میشود.»
همچنین براساس دادههایCommerzbank واردات نفت خام چین در پنج ماهه اول سال جاری در مجموع 16درصد نسبت به مدت مشابه در سال گذشته رشد داشته است. میهیر کاپادیا، مدیراجرایی ارشد شرکت Sun Global در این زمینه معتقد است:«این تقاضای اضافی نه تنها سبب افزایش قیمت نفت شده بلکه امیدها برای اینکه اقتصاد این کشور بزرگ روند نزولی خود را متوقف کرده باشد، افزایش یافته است که این خود میتواند به منزله حمایت برای بازار نفت و دیگر کالاها باشد.»
افزایش شتاب در اقتصاد چین را میتوان از افزایش تقاضای این کشور برای دیگر محصولات هیدروکربوری نیز مشاهده کرد. به گزارش«تعادل» براساس تازهترین گزارش اداره انرژی امریکا EIA از چشمانداز کوتاهمدت انرژی که روز سهشنبه منتشر شده است، پیشبینی میشود که مصرف نفت و دیگر سوختهای مایع در چین در سالهای 2016 و 2017 حدود 400هزار بشکه در روز افزایش پیدا کند. همچنین انتظار میرود که تقاضای چین برای میعانات گازی هیدروکروبنی(HGL) کماکان رو به افزایش باشد.
این افزایش تقاضا ناشی از راهاندازی تعدادی کارخانههای هیدروژنزدایی پروپان (Propane dehydrogenation) ازجمله کارخانه Oriental Energy در استان ژی جیانگ و کارخانه Haiwei در استان هبی است. کارخانههای پروپانزدایی از پروپان به عنوان ماده اولیه برای تولید پروپیلن به عنوان یک ماده خام کلیدی برای مجتمعهای پتروشیمی و پلاستیکسازی استفاده میکنند. پیشبینی میشود که مصرف بنزین و سوخت جت نیز در این کشور در سال جاری افزایش پیدا کند.
به طور مشابه انتظار چنین رشدی از اقتصاد هند نیز میرود. پیشبینی میشود که هند نیز در سالهای 2016 و 2017 رشد مصرف بین 300تا 400هزار بشکه در روز را تجربه کند. البته در سه ماهه اول سال جدید برای نخستین بار در چهار سال گذشته رشد تقاضای هند برای نفت از چین هم بیشتر بود. براساس تخمینهای IEA تقاضای هند برای محصولات پالایشی در سه ماهه اول سال جاری حدود 400هزار بشکه در روز افزایش داشته درحالی که این رقم برای چین 353هزار بشکه در روز بوده است.
حجم ذخایر نفتی
انتشار دادههای صنعتی امریکا در روز سهشنبه نیز بیانگر این است که حجم ذخایر تجاری نفت این کشور در هفته گذشته 3میلیون و 600 هزار بشکه کاهش یافته است. با وجود این کاهش EIA در گزارش ماه ژوئن خود پیشبینی میکند که حجم ذخایر نفت OECD تا پایان سال 2016 و نیز 2017 افزایش پیدا کند. براساس تخمینهای این سازمان حجم ذخایر نفتی کشورهای عضو OECD تا پایان سال 2015 حدود 3میلیارد بشکه بود که این به معنای برابری 66 روز مصرف انرژی آنهاست.اما براساس پیشبینیهای جدید این سازمان این رقم تا پایان سال جاری به 3میلیارد و 100میلیون بشکه و تا پایان سال 2017 به 3میلیارد و 110میلیون بشکه خواهد رسید. از سوی دیگر تولید امریکا نیز کماکان روند نزولی خود را رها نکرده و عدم سرمایهگذاری توسط شرکتهای مختلف به علت نوسانات قیمت کماکان علت اصلی این موضوع است.
تاخیر در بازگشت شرکتهای نفتی
اما به نظر میرسد که قیمت نفت در سال جاری کماکان افزایش خواهد یافت و این بدین معناست که تعدادی از کمپانیهای نفتی مجددا اقدام به سرمایهگذاری خواهند کرد.
به گزارش«تعادل» به نقل از CNBC دیوید دانلپ، مدیرعامل شرکت Superior Energy پیشبینی میکند که قیمت نفت تا پایان سال جاری به مرز 60 دلار خواهد رسید. وی معتقد است:«در نیمه دوم امسال و با درک بازار از این حقیقت که تولید نفت کشورهای غیراوپکی ازجمله تولید نفت شیل امریکا درحال کاهش است ما شاهد این خواهیم بود که قیمتها کماکان به سمت بالا حرکت کنند و بیش از پیش به تعادل عرضه و تقاضا در بازار نفت نزدیک خواهیم شد.»
در همین رابطه دیوید دمشور مدیرعامل شرکت Core Laboratories نیز معتقد است که تا پایان سال جاری تعادل بیشتری در بازار حاکم خواهد شد. این امر ناشی از کاهش خالص 2میلیون و 750هزار بشکهیی در سمت عرضه و افزایش یک میلیون و 200هزار بشکهیی در سمت تقاضاست. وی اظهار میکند که بالا رفتن قیمت نفت به معنای آغاز مجدد خرج کردن پول در این صنعت خصوصا از سمت شرکتهای بزرگ است. شرکتهایی که در سالهای گذشته مجبور به کاهش هزینههای سرمایهیی خود شده بودند. دمشور میافزاید:«معتقدم که دوران کاهش بودجه CAPEX به سرآمده و ما به زودی شاهد این خواهیم بود که این شرکتها مجددا اقدام به هزینه کردن پولها و توسعه ذخایر خود در اقصا نقاط جهان خواهند کرد.»
اگرچه به نظر میرسد که تعداد زیادی از شرکتهای نفتی در حوزه اکتشاف و تولید با مضیقه مالی دست و پنجه نرم میکنند و به نظر میرسد با رسیدن قیمت نفت به سطح 50 دلار و بالاتر از آن تنها تعداد محدودی از شرکتها سرمایهگذاری خود را افزایش دهند.
هر چند علاوه بر مشکل تامین مالی شرکتها ماهیت سرمایهگذاری در صنعت نفت نیز به گونهیی است که فاصله سرمایهگذاری تا تحقق تولید کم نیست و در نتیجه بازار به زودی تاثیر افزایش تولید آنها را حس نخواهد کرد و همین امر سلطه صعود قیمت بر بازار نفت را حفظ خواهد کرد.
اما با این حال و درحالی که قیمتهای نفت هنوز به طور کامل مرز 50 دلار را رد نکردهاند در همین هفته گذشته تعداد ریگهای حفاری نفت در امریکا پس از 11هفته 9عدد افزایش یافت. این امر نشاندهنده افزایش تولید بیدرنگ شرکتهای امریکایی در صورت فراهم بودن شرایط قیمتی و امکان افزایش هزینههای سرمایهیی آنهاست.
تعادل