سیداحسان‌الدین غفوریان، اظهار کرد: واردکنندگان خودرو به دو دسته نمایندگی‌های رسمی خودروسازان خارجی و واردکنندگان غیررسمی تقسیم می‌شوند که البته قیمت تمام شده واردات برای نمایندگی‌های رسمی بیشتر از واردکنندگان متفرقه است.
وی با بیان این‌که نمایندگی‌های رسمی خودروسازان خارجی در زمان تحریم نمی‌توانستند به طور مستقیم از خودروسازان خارجی خرید کرده و از تخفیف‌های مربوطه بهره‌مند شوند، خاطرنشان کرد: در سطح جهان سود تولیدکنندگان خودرو حدود پنج تا شش درصد و سود نمایندگی‌های رسمی فروش خودرو نیز حدود ۱۰ درصد است.
عضو انجمن واردکنندگان خودرو ادامه داد: به طور کلی هشت شاخص هزینه‌های خرید و حمل خودرو از مبدا تا گمرک ایران، هزینه‌های ترخیص از گمرک، هزینه‌های حمل و انبارداری در داخل ایران، هزینه‌های پیش از تحویل خودرو به مشتریان، هزینه‌های بازاریابی، فروش و شماره‌گذاری، هزینه‌های سربار تشکیلاتی، مالیات بر ارزش افزوده فروش و سود شرکت فروشنده خودرو؛ قیمت تمام شده خودروهای وارداتی در ایران را تشکیل می‌دهند.
غفوریان افزود: در بخش هزینه‌های خرید خودرو و حمل از مبدا تا گمرک ایران شاخص‌هایی همچون قیمت پایه خودرو، قیمت آپشن‌های خودرو، هزینه‌های حمل در خاک کشور سازنده، هزینه‌های حمل تا گمرک ایران و هزینه بیمه جمعا قیمت خودرو در گمرک ایران (CIF) را تشکیل می‌دهند.
وی با بیان این‌که در خودروهای وارداتی آپشن‌ها به‌طور میانگین حدود یک سوم قیمت خودرو را به خود اختصاص می‌دهند، تصریح کرد: براین اساس برای بررسی و مقایسه قیمت یک خودروی مشابه در ایران و جهان باید توجه شود که قیمت پایه این خودروها با یکدیگر مقایسه شود زیرا آپشن‌ها می‌توانند حتی تا بیش از یک سوم به قیمت خودرو اضافه کنند.
این کارشناس خودرو ادامه داد: هزینه‌های ترخیص خودرو از گمرک ایران نیز شامل هزینه بیمه محموله در گمرک، حقوق ورودی که برای خودروهای متعارف با حجم موتور ۲۰۰۰ سی‌سی برابر با ۴۰ درصد ارزش اظهار شده در گمرک است، مالیات بر ارزش افزوده و عوارض گمرک که جمعا ۹ درصد است، هزینه هلال‌احمر، عوارض محیط زیست، عوارض واردات خودرو که پنج درصد است، هزینه وزارت راه و شهرسازی، هزینه ثبت سفارش در وزارت صنعت، معدن و تجارت و هزینه سازمان استاندارد به اضافه هزینه‌هایی که داخل گمرک برای مواردی چون آماده‌سازی اظهارنامه و غیره دریافت می‌شود، می‌باشد که این هزینه‌ها جمعا حدود ۶۰ درصد به قیمت تمام شده خودرو اضافه می‌کنند.
غفوریان افزود: در بخش هزینه‌های حمل از بندر ورودی به گمرک و هزینه‌های انبارداری در ایران نیز اگر شرکت مربوطه دارای انبار اختصاصی خود در گمرک باشد، هزینه‌های آن کمتر شده و در غیر این صورت بیشتر می‌شود.
وی با بیان این‌که هزینه‌های صورت گرفته در مرحله پیش از تحویل خودرو به مشتریان نیز قابل توجه است، اظهار کرد: این هزینه‌ها شامل هزینه‌های مالی و فاینانس خرید، هزینه خدمات پس از فروش، هزینه‌های انبارداری داخل شرکت و هزینه‌های بازرسی قبل از تحویل خودرو به مشتری (PDI) است.
عضو انجمن واردکنندگان خودرو اضافه کرد: حدود پنج تا شش درصد ارزش خودرو نیز می‌تواند صرف خدمات پس از فروش آن شود. این هزینه‌ها حداقل هشت تا ۱۲ درصد به قیمت تمام شده خودرو اضافه می‌کند، البته مشروط به آنکه منابع مالی این هزینه‌ها از سیستم بانکی اخذ نشده باشد، در غیر این صورت سود تسهیلات دریافتی نیز به این هزینه‌ها اضافه می‌شود.
غفوریان با بیان این‌که هزینه شماره‌گذاری خودرو معروف به فیش خزانه نیز ۱۰ درصد هزینه C&F (قیمت خرید خودرو + هزینه حمل به ایران) را تشکیل می‌دهد، خاطرنشان کرد: به طور معمول حدود هشت درصد قیمت C&F اظهاری خودرو نیز به عنوان هزینه‌های عوارض و مالیات شماره‌گذاری از سوی اداره دارایی دریافت می‌شود.
وی ادامه داد: برای یک خودروی وارداتی با حجم موتور ۲۰۰۰ سی‌سی نیز حدود ۱۰ تا ۱۲ میلیون تومان صرف اسقاط خودروهای فرسوده می‌شود ضمن آنکه هزینه بیمه شخص ثالث را نیز باید به قیمت تمام شده خودرو اضافه کرد.
این کارشناس خودرو افزود: در بخش هزینه‌های سربار تشکیلاتی نیز هزینه‌های اجاره ساختمان، هزینه‌های آب، برق و گاز و هزینه‌های پرسنلی باعث افزایش قیمت تمام شده خودروهای وارداتی در ایران می‌شود ضمن آنکه سود شرکت فروشنده خودرو نیز با توجه به شرایط حاشیه بازار تعیین و به قیمت تمام شده اضافه می‌شود.
وی تصریح کرد: مجموعه این هزینه‌ها قیمت عرضه خودروهای وارداتی در ایران را حدود ۱۰۰ تا ۱۱۰ درصد نسبت به قیمت جهانی این محصولات افزایش می‌دهد. پیش از این علی خاکساری - عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، از ۲.۵ برابر بودن قیمت خودروهای وارداتی در ایران نسبت به قیمت‌های جهانی این محصولات انتقاد کرده بود.
ایسنا