خبری خوش که باعث امیدواری است و اتفاقی که در صورت تحقق منجر به افزایش تولید محصولات داخلی، ایجاد اشتغال بیشتر، افزایش رشد صنعتی و درنهایت به‌دست آمدن رشد اقتصادی مطلوب خواهد شد اما چند سوال در اینجا بی‌پاسخ مانده و ذهن را مشغول می‌کند که روشن شدن آنها نیز می‌تواند کمک موثری به جلوگیری از تکرار این قبیل اتفاقات در آینده و همچنین ارزیابی بهتر عملکرد مسئولان کند. سوال نخست اینکه به طور دقیق چند واحد تعطیل یا راکد در کشور وجود دارد و ۱۰ هزار واحدی که برای بازگشت به چرخه تولید در امسال هدف‌گذاری شده چه کسری از کل است؟ سوال دوم اینکه به چه دلیل این واحدها تعطیل یا راکد شده و چرا به‌موقع جلوی تعطیلی آنها را نگرفتیم؟ به‌طور کلی وظایف سازمان‌های صنعت، معدن و تجارت استان‌ها در این زمینه چه بوده است؟ نکته دیگر اینکه در اظهارنظرها می‌خوانیم که با اختصاص تسهیلات سرمایه در گردش، این واحدها به چرخه تولید برمی‌گردند.
آیا مشکل تمامی این واحدها فقط نقدینگی است؟ اگر جواب مثبت است چرا زودتر این کار انجام نشد؟ منابع مالی فعلی از کجا تامین شد که پیش‌تر نمی‌توانست تامین شود؟ به علاوه اینکه چه تضمینی برای فروش محصولات این واحدها در صورت راه‌اندازی دوباره وجود دارد؟ آیا این واحدها با مشکل رکود در بازار داخلی مواجه نیستند؟ موضوع دیگر اینکه چه زمانی این واحدها تعطیل یا راکد شدند و چه تعداد تعطیلی مربوط به دوره پسابرجام است و چه تعداد مربوط به قبل از برجام؟و با توقف این واحدها چند نفر بیکار شدند؟ با تعریفی که از واحدهای کوچک و متوسط می‌دانیم اگر متوسط نیروی کار این واحدها را ۷۵ نفر در نظر بگیریم و همچنین فرض کنیم که کل واحدهای صنعتی تعطیل یا راکد در کشور فقط همین تعداد است نزدیک به ۷۵۰هزار نفر بر اثر توقف این واحدها کار خود را از دست داده‌اند. نکته دیگر اینکه پراکندگی استانی و تقسیم‌بندی محصول تولیدی این ۱۰هزار واحد چگونه است؟
چراکه بررسی بیشترین رشته‌های تولیدی که مشمول این توقفات بوده یا مشخص شدن استان‌هایی که بیشترین توقفات را داشته‌اند، علائم خوبی را برای بررسی دلایل آن به ما نشان خواهد داد. به علاوه اینکه آیا اسامی این ۱۰ هزار واحد منتخب برای راه‌اندازی مشخص شده؟ آیا در پایان سال ملاکی برای ارزیابی موفقیت این برنامه وجود دارد؟ آیا نهادی، سازمانی یا شخصی مسئولیت اجرای این برنامه را عهده‌دار است؟ و آیا در پایان برنامه، گزارشی از روند اجرای آن و درصد موفقیت آن ارائه خواهد شد؟ همچنین چه برنامه‌ای داریم که در آینده چنین اتفاقی تکرار نشود؟ چراکه مهم‌ترین بخش این فرآیند، به‌دست آوردن نتایجی است که بتواند مانع از تکرار این سریال شود. با بررسی پاسخ سوالات گفته شده و سوالات دیگر می‌توان به نتایجی دست یافت که حداقل بهره آن، جلوگیری از تکرار اتفاقات مشابه است. یادمان باشد؛ قرار بود براساس ماده ۱۱ منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید، شفافیت اطلاعاتی سرلوحه اعمال مدیران دولت باشد. امیدوارم مسئولان در کنار بشارت راه‌اندازی دوباره این ۱۰هزار واحد صنعتی اطلاعات بیشتری درباره موارد پیش‌گفته نیز ارائه کنند.
صمت