رندستاد، که یک شرکت هلندی کاریابی و مشاور نیروی انسانی است، اخیرا با یک شرکت استراتژی برند به نام Millennial Branding و Morar Consulting واقع در لندن، تحقیقی را روی بیش از 4000 کارمند در 10 بازار جهانی انجام داده است. این پژوهش در فاصله 22 ژوئن تا 11 جولای انجام شده است و هدف آن کشف تفاوت‌های کارمندان نسل هزاره و نسل z در چشم‌اندازهای حرفه‌ای‌شان است. در اینجا شمه‌ای از خواسته‌ها، نیازها و اهداف محیط کار را بیان کرده‌ایم.
در رهبری سازمان
جیم لینک، مدیر ارشد منابع انسانی رندستاد در آمریکای شمالی می‌گوید «زمانی که به‌طور خاص به نسل هزاره در محیط کار نگاه می‌کنید، آنها نیازی اساسی برای شکل دادن محل کار خود و ایجاد همکاری احساس می‌کنند؛ آنها می‌خواهند ببینند که نقش آنها در سازمان ارتباط مستقیمی با ایجاد منفعت در جامعه دارد.»به گفته لینک «آنها دوست دارند مستقیما با مدیران خود در ارتباط باشند. آنها به دنبال مدیری هستند که خوش‌سخن و قادر به اشتراک رسالت و بصیرت و ارزش‌های سازمانی باشد.»با نگاهی به پاسخ‌های شرکت‌کنندگان، مشخص شد که پاسخ‌دهندگان نسل هزاره و نسل z، صداقت، ارتباطات، دسترسی، اعتماد و رضایت برای حامی بودن را به عنوان ویژگی‌های کلیدی یک رهبر سازمانی خوب عنوان کرده‌اند. بین کارمندان نسل z، تقریبا 84 درصد آنها اذعان کردند که خودشان در آرزوی رهبری سازمان هستند درحالی‌که این پاسخ در بین نسل هزاره 79 درصد بود.
کار با سایرین
اکثریت افراد مورد تحقیق بیان کردند که برای همکاری در تیم‌ها آماده یا خیلی آماده هستند. اکثر آنها همچنین می‌خواستند تا به عنوان مشاور در سازمان عمل کنند. از میان این همکاران، نسل هزاره و نسل z انتظار داشتند تا رضایتی مبنی بر همکاری و به چالش کشیدن آنها وجود داشته باشد. لینک می‌گوید «ایده کلی کار کردن با مشاوران و مربیان و افرادی که می‌توانند به آنها چیزی بیاموزند برای این گروه از افراد به‌خصوص نسل z، از اهمیت بسزایی برخوردار است».زمانی که صحبت از برخورد با مدیران به میان می‌آید، نسل هزاره و نسل z انتظار دارند صدایشان شنیده شود و به نظرات‌شان احترام گذاشته شود. (بالای 50 درصد افراد این تحقیق چنین پاسخی دادند). همچنین 41 درصد آنها خواستار این بودند که مدیران‌شان به آنها اجازه دهند تا به‌طور مستقل کار کنند. حدود 45 درصد نیز آرزو داشتند از آنها مشاوره خواسته شود و بازخورد خود را به‌طور منظم ارائه دهند.
محیط کار
لینک می‌گوید: «این حقیقت که (نسل هزاره و نسل z) انعطاف‌پذیری محیط کار را حتی بالاتر از خدمات درمانی رتبه‌بندی می‌کنند، من را بسیار به خود جلب کرده است. این اولین باری است که ما چنین چیزی را مشاهده کردیم.»اعداد به ما این چنین می‌گویند: زمانی که از آنها پرسیده می‌شود که کدام مزیت‌ها برای آنها از همه مهم‌تر است، انعطاف کاری با 19/1 درصد در رتبه اول و پوشش خدمات درمانی 16/9 درصد در رتبه بعد از آن قرار گرفت. تفکیک این آمارها نشان می‌دهد که این دو مزیت برای نسل هزاره به یک اندازه مهم است؛ اما بین کارمندان نسل z انعطاف‌پذیری تقریبا 5درصد مهم‌تر از تحت پوشش هزینه‌های خدمات درمان بودن قرار می‌گیرد.
تکنولوژی کلید مساله است
زمانی که این سوال مطرح می‌شود که آنها تمایل به همکاری در کدام صنایع دارند، فناوری اطلاعات (IT) محبوب‌ترین پاسخ بین پاسخ‌دهندگان بود که با 24/9 درصد بالاتر از تکنولوژی با 19/8 درصد قرار گرفت. اینکه تکنولوژی و ارتباطات دیجیتال بخش عمده‌ای از زندگی آنها خارج از کار است (و البته اغلب زمانی که آنها سر کار هستند، تکنولوژی ابزاری برای یک لذت بدون مجوز یا موجب حواس‌پرتی است) به آن معنا است که محیط کاری که خود را با بهترین توانایی‌ها تطبیق ندهد، می‌تواند منسوخ و از مد افتاده به‌نظر بیاید. زمانی که این سوال مطرح شد که آنها دوست دارند کارفرمایا‌نشان کدام تکنولوژی‌ها را در سازمان‌های خود دخیل کنند، پاسخ نسل هزاره و نسل z به شکل زیر بود: رسانه اجتماعی (41/4 درصد)، پوشیدنی‌ها (26/5 درصد)، واقعیت مجازی (26/1 درصد) و روبات‌ها (20 درصد).
شاید مهم‌ترین تکنولوژی‌ای که یک کارفرما نیاز دارد تا نسل هزاره و نسل z را راضی و خشنود نگه دارد تکنولوژی است که توازن کار-زندگی را بهبود ببخشد. لینک می‌گوید: «به نظر می‌رسد آنچه برای این کارمندان جذاب‌تر است چیزی مانند انعطاف‌پذیری است. این یعنی توانایی برای داشتن یک محیط کار سازگار که استفاده بالایی از تکنولوژی دارد. ایده کلی توانا بودن برای کار از راه دور و دورکاری و همه این چیزها، نکاتی هستند که نسل هزاره وارد نیروی کار کردند و نسل z تنها می‌خواهد آنها را ادامه دهد؛ چرا که در دنیایی که آنها رشد کرده‌اند، هر کاری که انجام داده‌اند با همکاری اپلیکیشن‌ها و نرم‌افزارها بوده است. ورود به محل کاری که این چنین نباشد و چنین مواردی را نیز مقدور نسازد، قطعا برای این نسل به شدت دشوار خواهد بود».
دنیای اقتصاد