سابقه حضور رنو در صنعت خودروی ایران به پیش از انقلاب بازمی‌گردد، به دورانی که فرانسوی‌ها با «ژیان» به ایران آمدند و این خودروی کوچک و کم حجم و خاطره انگیز، مقدمه ساز حضور سایر خودروسازان فرانسوی در ایران شد. رنو که به گفته کارشناسان، در انتخاب بازارهای جهانی، بسیار حساس است، با محصولی به نام «رنو5» قدم به ایران گذاشت. خودرویی که برای بسیاری از مشتریان ایرانی خاطره‌انگیز است. این خودرو در سال 1355 شمسی توسط شرکت سایپا وارد ایران شد و از سال 1356 شمسی، مونتاژ آن در دو مدل سه درب و 5 درب آغاز شد. هرچند فعالیت رنو پیش از انقلاب بیشتر در راستای محک زدن بازار ایران صورت گرفت و بنابراین این شرکت چندان به دنبال همکاری مشترک با خودروسازان ایرانی نبود، اما پس از انقلاب رنو تمایل خود برای آغاز همکاری‌های مشترک را اعلام کرد. این شرکت فرانسوی قصد داشت محصول جدیدی را در ایران مونتاژ کند، اما بنا به دلایلی موفق نشد و همکاری رنو و خودروسازی ایران تا مدت‌ها به تولید رنو 5 منحصر شد.
در سال 1377 سایپا خط تولید رنو را به پارس خودرو فروخت و این خودروساز با اعمال کمترین تغییرات، «سپند» را در سال 1378 عرضه کرد. نمونه فیس‌لیفت شده سپند با طرح سپرها، جلوپنجره، چراغ‌های عقب، آینه بغل‌ها، غربیلک فرمان و تودوزی متفاوت با نام «سپند2» عرضه شد. اما به‌دلیل ظاهر نه چندان زیبای این خودرو در میان ایرانیان جایگاهی را به دست نیاورد.
در سال 1383 مدیریت جدید پارس خودرو تصمیم گرفت که تغییر و تحولاتی را در تولید سپند به وجود بیاورد. براین اساس این شرکت خودروی «پی‌کی» را به بازار خودروی ایران عرضه کرد. این خودرو دارای موتور پراید و بدنه آن مربوط به رنو (سپند) بود. بیشتر اسکلت و قطعات به‌کار رفته در این خودرو مانند شاسی، موتور، گیربکس، چرخ‌ها، رادیاتور و... مربوط به پراید است. تولید این خودروی کم مصرف و مناسب سفرهای شهری تا ابتدای سال ۱۳۸۶ ادامه یافت و دلیل توقف تولید این خودرو غیر استاندارد بودن آن عنوان شد.
هرچند PK تیراژ چندانی نداشت و خودروی به روزی محسوب نمی‌شد، اما به هر حال مقدمات همکاری با رنو را فراهم آورده بود و حتی پارس خودرو قصد داشت روی پلت‌فرم آن اصلاحاتی را انجام دهد و محصولی جدید بسازد. اما این اتفاق هیچگاه رخ نداد و رنو و خودروسازی ایران تا اوایل دهه هشتاد که پای پلت‌فرم مشترک X90 به میان آمد، منتظر آغاز مشارکتی برد-برد و ریشه‌ای ماندند. قرارداد تولید براساس پلت‌فرم مشترک X90 بین رنو و ایران خودرو، سایپا و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران امضا و شرکت رنو-پارس تاسیس شد. اگرچه قرارداد پلت‌فرم مشترک X90 حواشی زیادی داشت و این حاشیه‌ها اجازه نداد پروژه سر وقت آغاز شود اما به اعتقاد کارشناسان، تولید ال90 در ایران، نقش زیادی در انتقال دانش فنی روز به قطعه‌سازان ایرانی ایفا کرد و صنعت خودروی کشور از مزایای آن منتفع شد. نتیجه قرارداد پلت‌فرم مشترک X90، تولید خودرویی به نام «تندر-90» بود، محصولی که در زمره خودروهای باکیفیت تولید داخل به شمار می‌رود.
بر این اساس رنو در حالی بعد از لغو تحریم‌های بین‌المللی به دنبال امضای قرارداد جدید به‌منظور تولید در ایران بود که این برند در حوزه‌های مختلف فعالیت خود را به صورت جدی آغاز کرد. بعد از لغو تحریم‌ها نیز تولید خودروی ساندرو که جزو تعهدات این شرکت بود، آغاز شد. در حال حاضر نیز «ساندرو استپ‌وی» که نسخه جدید «ساندرو» است به‌منظور تولید در پارس خودرو رونمایی شده است. این شرکت از سال گذشته بعد از امضای برجام «کپچر» را به‌منظور تولید در ایران‌خودرو در نظر گرفته است که قرار است این خودرو نیز تولید داخل شود.از سوی دیگر، شرکت نگین خودرو که محصولات رنو را به ایران وارد می‌کند، بعد از اجرای برجام خودروهای متنوعی را برای بازار ایران در نظر گرفته است. خودروهایی چون «سیمبل»، «تالیسمان»، «سفران»، «فلوئنس»، «کولیوس»، «داستر» و «اسکالا» که به‌دلیل تنوع، نظر بسیاری از مشتریان را به خود جلب کرده است.
همچنین رنو در حالی سعی دارد محدوده‌های قیمتی مختلف در ایران را پوشش دهد که استراتژی خود برای فعالیت در ایران را تولید مستقل قرارداده است. براین اساس این شرکت به امضای تفاهم‌نامه با سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران پرداخته و قرار است در قالب شرکت جوینت ونچر به تولید دو محصول سیمبل و داستر جدید در سال 2018 بپردازد. هر چند سیمبل و داستر در حال‌حاضر به ایران وارد می‌شوند اما این شرکت قصد دارد مدل‌های جدید این خودرو را در سال 2018 در ایران تولید کند. در پایان باید اشاره کرد که یکی از محصولات رنو که در بازار ایران توجه بسیاری از خودروسازان را به خود جلب کرده است، خودروی کوچک و ارزان‌قیمت «کوئید» است که تاکنون تکلیف تولید آن در ایران مشخص نشده است و خبرها حکایت از آن دارد که رنو این خودرو را به صورت مستقل تولید خواهد کرد.
دنیای اقتصاد