به گزارش ارانیکو به نقل از نساجی نیوز، لباف ادامه داد: در سال 1395، حجم پلی‌پروپیلن خریده شده از بورس شرکت‌های زیرمجموعه انجمن صنایع نساجی ایران حدود 390226 تن به ارزش 000 000 220 138 هزار ریال بود که این حجم سنگین با توجه به کمبود عرضه توسط مجتمع‌های پتروشیمی و ایجاد رقابت مدیریت شده و عرضه سازمان یافته در بازار سیاه زیان‌های سنگینی بر کارخانه‌های نساجی تحمیل می‌کند. اعلام گردیده برای ایجاد هر شغل نساجی میانگین چهارصد میلیون ریال نیاز هست وبا برآورد حجم اجحاف در خرید مواد اولیه می توان حجم اشتغال تعطیل شده را محاسبه نمود.
به گفته وی، تداوم این روند منجر به برگزاری جلسات متعدد انجمن صنایع نساجی ایران با انجمن صنفی کارفرمایی صنایع پتروشیمی شد که در نهایت آنان متعهد شدند هر هفته 14 هزار تن پلی‌پروپیلن مورد نیاز واحدهای نساجی را تأمین نمایند اما متأسفانه انجام این تعهد چندان طولانی نبود به نحوی که دو هفته نخست اردیبهشت 96، 10 هزار تن پلی‌پروپیلن به جای 28 هزار عرضه شد
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران افزود: یکی از مشکلات ناشی از کمبود عرضه پلی‌پروپیلن، افزایش قیمت تمام شده محصولات نساجی است که در طولانی مدت کارخانه‌ها را مجبور به توقف خواهد کرد. لباف با بیان این مطلب که حجم صادرات پلی پروپیلن نساجی در سال گذشته حدود 166 هزار تن است، اضافه کرد: چگونه مدعیان مدیریت بازار، عرضه پلی‌پروپیلن نساجی را در داخل کشور راکم می‌کنند و در مقابل تن به صادرات آن با قیمت‌های پایین می‌دهند که نتیجه‌ای جز التهاب شدید بازار و تعطیلی واحدهای نساجی ندارد؟!
وی تصریح کرد: نکته تأسف‌آور دیگر این‌که در سه ماهه چهارم سال95، برخی شرکت‌های کوچک، پلی‌پروپیلن را از مناطق آزاد و گمرکات به خارج کشور صادر می‌کردند؛ پس از پیگیری‌های متعدد در پی تغییرات در واردات خودرو و اعطای امتیاز واردات خودرو به نمایندگی‌ها، مسئولین وزارت صنعت پیشنهاد دادند که از ارز حاصل صادرات محصولات پتروشیمی برای واردات خودرو استفاده کنند اما همین امر موجب شد بسیاری از شرکت‌ها به نیابت از مجتمع‌های پتروشیمی و یا نمایندگی شرکت‌های خارجی مواد اولیه واحدهای نساجی را از مناطق
آزاد صادر نمایند و ارز آن را جهت واردات خودروهای لوکس استفاده کنند که این موضوع بازار سیاه به وجود آورده است. لباف خاطر نشان کرد: طبعاً انجمن صنفی کارفرمایی صنایع پتروشیمی به دنبال تحقق منافع کارفرمایان مجتمع‌های پتروشیمی است و وزیر صنعت به دلیل سابقه طولانی فعالیت در پتروشیمی از آنان حمایت به عمل می‌آورد و متأسفانه صنعت اشتغالزای نساجی تحت فشارهای مضاعف جهت تهیه و تأمین مواد اولیه قرار گرفته است و سرمایه‌های آنان به مرور به واحدهای پتروشیمی انتقال پیدا می‌کند در حالی‌که آنان نقش چندان موثری در ایجاد اشتغال ندارند!
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران در ادامه گفت: در این شرایط نیازمند مداخله دولت ( وزارت نفت) هستیم تا جلوی صادرات مواد اولیه موردنیاز واحدهای نساجی داخل کشور را بگیرد و در تعیین نرخ محصولات پتروشیمی( NPC) نرخ صادرات مجتمع‌ها را دخیل نمایند و اولویت قطعی عرضه را در تامین مصارف صنایع تکمیلی قرار دهند .اما مدیران پتروشیمی در مقابل انجام این کار مقاومت می‌نمایند و به دنبال انجام پروژه‌های مختلف از جمله خارج شدن عرضه محصولات پتروشیمی از بورس هستندکه یاداور دوران عرضه تا 70 در صد بالاتر از قیمت جهانی در سال‌های گذشته می باشد.
وی در ادامه به مصرف چیپس پلی‌استر واحدهای نساجی نیز اشاره کرد و گفت: سال 95، واحدهای زیرمجموعه انجمن صنایع نساجی حدود 53 1هزار تن چیپس پلی‌استر از مجتمع پتروشیمی شهید تندگویان خریداری کردند و در حال حاضر بازار آن در شرایط مطلوبی به سر می‌برد و با مشکلی در زمینه تهیه چیپس پلی‌استر مواجه نیستیم.