همگرایی اعضای اوپک با ایران و شکست مذاکرات اوباما برای افزایش تولید

محمد علی‌آبادی هفته گذشته و پس از واکنش‌های منفی شدید به سرپرستی رئیس جمهور بر وزارت نفت، به عنوان سرپرست این وزارتخانه معرفی شد و در دقیقه 90، درست زمانی که بیم آن می رفت ایران ریاست اوپک و فرصت‌های نهفته در آن را به دلیل بلاتکلیفی وزارت نفت از کف بدهد، در کسوت رئیس یکصدو پنجاه و نهمین اجلاس اوپک راهی وین شد.
انتخاب علی آبادی اگرچه مورد استقبال محافل رسانه‌ای و اقتصادی و حتی نفتی قرار نگرفت،اما در نخستین گام نمره قابل قبولی را در کارنامه او بر جای گذاشت، زیرا ایران در این اجلاس توانست با ایجاد اتحادی قدرتمند تلاش‌های عربستان برای ایجاد توافق بر سر افزایش سقف تولید نفت را عقیم بگذارد و در میان حیرت فعالان این بازار که با اطمینان از پیشبرد برنامه عربستان نفت پیشاپیش به استقبال کاهش قیمت رفته بودند، قیمت هر بشکه نفت را به یکباره یک دلار در هر بشکه افزایش داده و تا 120 دلار هم پیش‌ ببرد.
نداشتن سوابق نفتی در کارنامه علی آبادی از مواردی است که انتخاب او را با انتقادهایی مواجه کرد، هرچند خود در مراسم معارفه‌اش که درست دو روز قبل از عزیمت به وین انجام شد، اعلام کرد از زمان نژاد حسینیان در صنعت نفت با این بخش آشنایی کامل دارد، موضوعی که در این گفت و گو نیز به آن اشاره‌ می‌کند.
سرپرست وزارت نفت در این گفت و گوی تفصیلی و صریح که یک روز پس از بازگشت از وین(جمعه) در ساختمان ملی المپیک برگزار شد، از رایزنی‌های کارشناسی و تدارک سفر به وین تا چالشهای دو جناح حاضر اجلاس اوپک برای افزایش یا حفظ سطح تولید فعلی را بیان و تلاش‌های سیاستمداران غرب برای تحت تاثیر قرار دادن سطح تولید سازمان را تشریح می کند.تلاش‌هایی که با رایزنی ایران و تاکید بر حفظ منافع ملی  تولید کنندگان نفت اوپک به سختی شکست با شکست مواجه شده است.
دراین گفت وگو درباره ادغام وزارت نفت و موضوعاتی چون توسعه میادین مشترک و راهکارهای تامین سرمایه برای پروژه‌های نفتی نیز با علی آبادی بحث و گفت و گو شده است که پاسخ‌‌های وی خواندنی است به خصوص هنگامی که درباره تداوم حضورش در بخش نفت می گوید قاعده کلی معرفی سرپرست به عنوان وزیر است .
متن نخستین گفت‌و‌گوی تفصیلی علی آبادی در سمت سرپرستی وزارت نفت که با خبرگزاری فارس انجام شده است را بخوانید:

*قرار بود وزیر اقتصاد به اجلاس اوپک برود

جلسه 159 اوپک به تازگی با ریاست ایران تشکیل شد، ایران در این اجلاس چه اهدافی را دنبال می‌کرد و فکر می‌کنید به تمام اهدافی که از قبل تعیین کرده بودید دست پیدا کردید؟

علی‌آبادی: حکم من به عنوان سرپرست وزارت نفت بسیار نزدیک به اجلاس اوپک خورد، حتی یک شب قبل از آنکه به این اجلاس بروم قرار بود که آقای حسینی وزیر اقتصاد در آن حضور پیدا کنند، بنابراین من مطالعه‌ای از قبل بر روی این نشست اوپک نداشتم تا اینکه آقای رئیس جمهور شخصا دستور دادند که من به اوپک بروم و در اجلاس ان شرکت کنم.
من نیز همان روز کارشناسان وزارت نفت که صاحبنظر دارای سابقه طولانی در امر کارشناسی اوپک بودند را در دفترم جمع کردم و با آنها جلسه گذاشتم. آنها نیز از قبل به جمع بندی هایی رسیده بودند بنابراین صحبت‌های آنها را شنیدم و چهارچوب‌هایی را که نظام ما به آن معتقد است را ارزیابی کردم و در نهایت با جمع آوری اطلاعات از دوستانم در وزارت نفت خواستم تا نقشه راهی را برای موضع‌گیری در اوپک تنظیم کنند، آنها بعد از یک کار سنگین و فشرده که 7 تا 8 ساعت و تا آخر شب طول کشید، دیدگاه‌ها و نظرات خود را به صورت جمع‌بندی شده دراختیارم گذاشتند، من نیز بر روی گزارش آنها کار کردم و بعد از اصلاحات صورت گرفته تصمیم‌ گرفته شد آن نوشتار راهبرد ما باشد، البته به محض اینکه وارد وین شدم مجددا جلسات خود را تشکیل دادم و دوباره بررسی‌ها انجام شد، آقای سلطانیه -نماینده ایران در آژانس انرژی اتمی- هم به ما پیوستند.دوستانی از سفارت هم به ما ملحق شدند و دیدگاه‌ها و نقطه نظرات دوستان را جمع‌آوری کردیم،بسیاری از ایرانیانی که در اوپک مشغول به کار و کارمند این سازمان هستند نیز دیدگاه‌ها و نقطه نظراتشان را به ما ارائه کردند، کمک‌های بسیار خوبی شد و در نهایت و در مجموع تصمیم خود را گرفتیم.
باید گفت نمایندگانی که در جلسه اوپک شرکت می‌کنند دیدگاه‌ها و خواسته‌های نظام را منتقل می‌کنند به جز بحث‌های فنی و خاص اوپک، در همان روز بر اساس مواردی که تعیین کرده بودیم شروع به صحبت کردم. لابی خود را با سایر اعضای اوپک آغاز کردم و با وزاری کشورهای الجزایر، عراق و ونزوئلا به طور مستقیم صحبت کردم. دیگر دوستان نیز براساس وظایفی که داشتند با سایر کشورها صحبت و گفت‌وگو کردند، دیدگاه‌های خود را منتقل و مشاهده کردیم که دیدگاه‌های بسیاری از آنان با ما کاملا منطبق است. در نهایت آنان قانع شدند که یک موضع داشته باشیم.
بعد از آنکه این مذاکرات انجام شد و در جلسه اوپک نیز صحبت کردم، همین اتفاق رخ داد و خوشبختانه توانستیم اکثریت را به صورت مستدل و با ارائه دلیل قانع کنیم که سقف فعلی تولید نفت اوپک سقف خوبی است، همچنین اعلام کردیم اوپک این آمادگی را دارد در صورتی که احساس کرد بازار نفت جهان واقعاً نیازمند افزایش تولید است به صورت فوق‌‌العاده جلسه بعدی را تشکیل داده و تصمیم‌گیری کند، گفته شد که باید با بازار حرکت کنیم و مشخص شود که بازار از ما چه چیزی می‌خواهد ولی بازار باید پایین دست منافع ملی ما قرار گیرد و نه بالا دست منافع ملی اعضاء. در واقع اگر قرار است یک معامله برد-برد باشد باید منافع مصرف کننده و منافع تولید کننده در کنار هم دیده شود. این نگاه را اکثریت کشورهای عضو اوپک پذیرفتند و با این نگاه حرکت کردیم. در همانجا گفتم بر اساس شاخص‌هایی که ما رصد می‌کنیم، سقف تولید خوب است قیمت‌ها ثبیت شده و بازار نیز مشکلی ندارد، بنابراین باید در همین روند حرکت کنیم اما در طول کار خود به صورت لحظه به لحظه هم بازار مصرف و هم قیمت را کنترل کرده و اگر به این نتیجه رسیدیم که بازار مصرف نیاز دارد که تولید را افزایش دهیم، به عنوان رئیس اوپک از اعضا دعوت می‌کنم تا جلسه گذاشته و سقف تولید را افزایش دهیم.

* دیدار اوباما با دست‌اندرکاران بازار نفت

 در این جلسه یک دیدگاه مقابل دیدگاه ایران وجود داشت که آن نیز دیدگاه عربستان بود، قبل از نشست هم عربستان بسیار اصرار می‌کرد که سقف تولید را افزایش دهد و لابی‌های زیادی هم داشت، اما نتیجه همان چیزی بود که ایران می‌خواست و به نوعی عربستان در این تداخل دو دیدگاه شکست خورد.

علی آبادی: به نظر من موضع‌گیری عربستان یک سابقه قبلی دارد، ظاهرا 2 تا 3 هفته قبل از برگزاری اوپک آقای اوباما دست‌اندرکاران بازار نفت و سیاستمداران این حوزه را می‌خواهد و در جلسه‌ای از آنها به صورت مطالبه اعلام می‌کند که به هر شکل باید قیمت نفت را پایین ببریم، آنها در چارچوب موازین خودشان قصد دارند که مسائل داخلی کشورشان را حل کنند و اصلا نگاهی به منافع و مسائل کشورهای عضو اوپک ندارند.
این جلسه اوپک برگزار شد و ظاهرا سیاستمداران آمریکایی شروع کردند به برقراری ارتباط با اعضای اوپک تا آنها را متقاعد ‌کنند باید این اتفاق رخ دهد.
در اروپا و آمریکا ده‌ها آیتم درآمدی  وجود دارد که نفت تنها یکی از آنها است و اقتصاد دنیا و صنعت دنیا در حال حاضر به دست آنها می‌چرخد ولی بسیاری کشورهایی که عضو اوپک هستند، محورها اقتصادشان تنها نفت است و اگر قیمت نفت کاهش پیدا ‌کند آنها و مردمشان و حتی منافع ملی آنها با چالش‌های سنگینی رو به رو می‌شود.
اگر از ایران بگذریم که توانست در مدت بعد از انقلاب از مداخله کشورهای سلطه گر رهایی پیدا کند و نفت را در اختیار خود قرار بگیرد، در بخش‌های دیگر اقتصاد مانند صنعت، کشاورزی،علمی و دارویی سطح خود را بالا ببرد و در داخل تولید داشته باشد متأسفانه بسیاری از کشورهای عضو اوپک نتوانسته‌اند از دام گسترده غرب بگریزند. آنها نگذاشتند این کشورها رشد کنند و کماکان زندگی آنها با نفت اداره می‌شود، بنابراین این کشورها باید از ما جدی‌تر و محکم‌تر در مقابل این خواسته ناحق برخورد کنند.
درست است که عربستان جمعیتی کم و صادراتی خوب دارد و نوسان اندک قیمت نفت به آن آسیب جدی نمی‌زند ولی برای دیگر کشورها که می‌خواهند با 1.5 تا 2 میلیون بشکه جمعیت زیادی را اداره کنند، سخت است.
بنابراین این نقشه راه را آمریکایی‌ها ارائه و بعضی از کشورها آن را اجرا می‌کنند، اما کشور ایران مستقل است و ما در چارچوب دیدگاه‌های کلان نظام و مقام معظم رهبری و برنامه‌های اعتقادی خود کار را انجام می‌دهیم و پیگیری می‌کنیم و خود را متصل به کشورهای استکباری نمی‌کنیم. ارتباط ما با آنها باید آزادانه، عاقلانه و دو طرفه و بر اساس معادله برد- برد باشد. این مسئله‌ای است که بارها مقام معظم رهبری نیز به آن اشاره کرده‌اند.

*هشدار ایران به عربستان در برابر تقاضای افزایش تولید 2،85 میلیون بشکه‌ای‌!

آنها نباید با ما دستوری برخورد کنند، بعضی از کشورها با این دیدگاه در اوپک شرکت کردند، یعنی نه به خاطر منافع ملی خودشان بلکه به خاطر منافع دیگر کشورها در آنجا حاضر شدند و حتی وزیر نفت کشور عربستان نیز این موضوع را در جلسه اوپک گفتند که من پاسخ دادم ما در اوپک شرکت کردیم که از منافع ملی خودمان دفاع کنیم و شما نیز همین وظیفه را دارید،اعضای اوپک نیز همین طور. شما نباید از منافع سایر کشورها دفاع کنید،حتی به ایشان گفتم که اگر شما چنین بحثی راه بیاندازید من نیز مصاحبه می کنم و می‌گویم کسانی در اوپک وجود دارند که دارند منافع خودشان و دیگر اعضای اوپک را می‌فروشند و آنجا بود که ایشان گفت: جلسه اوپک بسیار سخت بود.
بله این جلسه برای ایشان خیلی بد و سخت بود، ایشان که می‌خواست بیاید نه 1.5 میلیون بشکه بلکه 2میلیون و 850 هزار بشکه تولید را افزایش دهد.
ایشان می‌خواست بعضی از انحراف‌ها را که بعضی از کشورها خودسرانه تولید را افزایش داده‌اند رسمی کند و هم می‌خواست تولید را تا 1.5 میلیون بشکه افزایش دهد.

* نگرانی کارشناسان از شکست ناگهانی و تغییر سریع قیمت نفت

این به نظر کارشناسان صنعت نفت یعنی یک شکست ناگهانی و تغییر بسیار سریع در قیمت نفت،بنابراین این جلسه برای ایشان خیلی بد بود، چون از طرف کسانی ماموریت پیدا کرده بود قیمت نفت را توسط اوپک کاهش و تولید را افزایش دهد اما به هیچ وجه موفق نشد. در این جلسه برای اولین بار اکثریت کشورها یکپارچه‌ در مقابل او ایستادند. تنها کشورهایی موافق با عربستان امارات و کویت بود که البته کویت در ابتدای جلسه اظهار نظر کوتاهی کرد و تا آخر جلسه نیز خیلی در بحث‌ها ورود پیدا نکرد،
اما در مقابل این دیدگاه الجزایر، ونزوئلا ،ایران و دیگر کشورها نیز بسیار جدی موضع‌گیری کردند و در نهایت من پیشنهاد دادم در حدود 3 ماه مصوبه این جلسه را به تعویق بیاندازیم و اعلام کنیم اوپک در این جلسه تصمیم قطعی نگرفت و قرار است که سه ماه دیگر تصمیم قطعی بگیرد، 3 ماه بازار و مصرف را ببینیم و اگر احساس کردیم که بازار دچار مشکل می‌شود دوباره جلسه بگذاریم.

عربستان هم این تصمیم را پذیرفت؟

علی آبادی: خیر، عربستان و هم‌پیمانانش دو راه در مقابل ما گذاشتند که یا باید با افزایش تولید موافقت کنیم و یا اگر موافق نباشیم، آنها خودسرانه تولیدشان را افزایش می‌دهند،این یعنی فرق نمی‌کرد در جلسه چه تصمیمی گرفته شود و آنها تصمیم خودشان را از قبل گرفته بودند.

 اوپک یک سازمان است و طبیعتاً اعضاء باید تعهداتی نسبت به مصوبات آن داشته باشند.آیا سازمان در برابر تک روی کشورها مقرراتی ندارد؟ اثرات تک روی عربستان و هم پیمانانش بر بازار نفت چه خواهد بود؟ برخورد سازمان اوپک با این موضوع چیست؟

علی آبادی: همانطور که خودتان گفتید اوپک یک سازمان است و از یک‌سری کشور دارنده نفت تشکیل شده است، بنابراین هر تصمیمی که در جلسه اوپک گرفته شود مورد قبول اعضاء است بنابراین هیچ یک از اعضا نمی توانند بدون هماهنگی کاری را انجام دهد. حتی اگر عربستان از قبل نیز به دنبال افزایش تولید باشد در حال حاضر اوپک تصمیم به حفظ سقف تولید گرفته است بنابراین هرگز نمی تواند بدون مجور اوپک تولید خود را افزایش دهد.

*اطمینان تولیدکنندگان نفت به ایران در اوپک

 ریاست اوپک به صورت دوره‌ای و براساس حروف لاتین تعیین می‌شود شما چه راهکارهایی دارید برای انتخاب دبیرکلی و آیا اصلا ایران به آین پست می‌اندیشد؟

علی آبادی: ورود من به نفت جدید است بنابراین اجازه دهید مقداری زمان بگذرد، البته فکر می کنم باید در این زمینه فعال باشیم و به این سمت حرکت کنیم و در برنامه های آتی خود نیز به دنبال کسب دبیر کلی اوپک نیز حرکت کنیم.خوشبختانه من احساس می‌کنم علاقه کشورهای عضو اوپک به ایران بسیار زیاد است و به ایران و تفکرات ما با یک اطمینان ویژه نگاه می‌کنند. من معتقدم و برداشت شخصی من این است که آنها براین باورند ایران در آنجا تنها حافظ منافع خودش نیست بلکه حافظ منافع آنها نیز هست. به طبع به ایران به عنوان یک محور نگاه می‌کنند.می‌دانند که ایران به دنبال منافع فردی و شخصی نمی‌گردد بنابراین حرف ایران در آنجا یک تاثیر عمیقی دارد.
اگر بگذریم از کشورهایی که تحت فشارهای سیاسی موضع منفی می‌گیرند، اما وقتی در خلوت با آنها صحبت می‌کنیم دیدگاه‌های ایران را قبول دارند اما براساس فشارهای سیاسی دولت‌هایشان نمی‌تواند تصمیم‌گیری کنند، در مجموع باید گفت دیدگاه‌های ایران در اوپک زلال، شفاف، منطقی و به نفع مردم کشورها و حتی منافع مصرف کنندگان است. دیدگاه‌های ایران تنها یک طرفه نیست.

 آیا ایران قصد ندارد رایزنی‌های خود را برای کسب دبیرکلی اوپک آغاز کند؟

علی آبادی:من روی آن تاکنون فکر نکرده‌ام، تنها بر این فکر می‌کنم که باید صنعت نفت را چون دارای یک بدنه بسیار قوی، فنی و قدرتمند و ارزشمند است و در 30 سال گذشته به خودکفایی فنی وحتی انسانی که مهمتر از فنی است رسیده‌ایم، ارتقا دهیم.
آنچه که در صنعت نفت رخ داده این است که این صنعت به توسعه پایدار منابع انسانی رسیده و این بسیار ارزشمند است. اگر کشورهای اطراف نیز بخواهند وزارت نفت و مجموعه تحت پوشش آن قادر است و این آمادگی را دارد که حوزه‌های نفتی کشورهای همسایه را از مراحل کشف، استخراج و فناوری مدیریت و اداره کند.
این یک توانایی است که در روح، فکر و ذکر مردم ایران جا گرفته و اعتقاد دارم که این موضوع از انرژی نفت بسیار بالاتر است، بنابراین در درجه اول باید خود را و صنعت نفت خود را به دیگران دیکته کنیم در اکتشاف، استخراج نیز باید ظرفیت خود را به ظرفیتهای بالایی برسانیم. چند کار اساسی داریم مانند حوزه پارس جنوبی که واقعا دریایی از علم، دانش، کار و فناوری است و در نهایت می‌تواند ما را به خودکفایی اقتصادی برساند، بعد از آن باید روی حوزه مشترک با عراق کار و سهمیه خود را از آنجا برداشت کنیم. اینها کارهای بسیار بزرگی است که باید در نفت انجام دهیم. اول باید به دنبال این موارد باشیم و بتوانیم در بازارهای جهانی حرفی برای گفتن داشته باشیم و هر چه قدر این ظرفیت‌ها بیشتر باشد توانایی آنکه بتوانیم افکار خود را منتقل کنیم بیشتر می‌شود.

 چشم اندازهای قیمت نفت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

علی آبادی: من فکر می‌کنم که اگر تولید را درست مدیریت کنیم قیمت نفت نیز باید به یک تثبیت برسد، زیرا قیمت نفت تبعیت می‌کند از آنچه که دنیا با آن رفتار می‌کند، به عنوان مثال شما قیمت چند قلم کالا را در مدت 3 یا 4 سال گذشته بررسی کنید و ببینید چه اتفاقی برای آنها رخ داده است به تبع همان اتفاق در نفت نیز رخ داده است، این منطقی و عادلانه نیست که آن سوی جهان ارزش خدمات خود را افزایش دهد و از این سمت نفت که یک محصول تک، غیر قابل تجدید و در حال اتمام است را بخواهند قیمتش ثابت و یا کاهش پیدا کند.
بنابراین قیمت نفت باید از شاخص‌های عمده جهانی تبعیت کند و نمی‌توان دیگر کشورها با انرژی کشورهای صاحب انرژی رشد اقتصادی داشته باشند و بگویند شما باید قیمت را ثابت نگه داشته باشید و ما قیمت خدمات خود را افزایش دهیم، زیرا این امر دور از انصاف است. ما به دنبال گران کردن نفت نیستیم. ما به دنبال این هستیم که یک روابط عادلانه برقرار کنیم و هر جا که احساس کنیم که این روابط عادلانه وجود دارد، از آن استقبال می‌کنیم.

*فعلاً نظری درباره وزارت انرژی نمی‌دهم

کمی هم به موضوعات مبتلابه وزارت نفت بپردازیم. شما با تشکیل وزارت انرژی موافق هستید؟

علی‌آبادی: من در حال حاضر به این بحث ورود پیدا نمی‌کنم،چون این بحثی است میان دولت و مجلس که باید یک کار کارشناسی دقیقی در آن صورت پذیرد.دولت و مجلس در حال حاضر روی آن کار می‌کنند و در نهایت در یک نقطه به هم وصل می‌شوند،اگر از من نظرکارشناسیم را بپرسند حتماً می‌گویم.

 الآن نظر کارشناسی شما چیست؟

علی‌آبادی: در حال حاضر نظر کارشناسی ندارم و واقعاً نمی‌خواهم نظری بدهم. در حال حاضر 290 نماینده مجلس که عموماً افرادی تحصیل کرده، صاحب سابقه در کارشناسی و حتی در رده وزارت و استاندار هستند در مجلس حضور دارند و در دولت نیز انبوهی از کارشناسان صاحب سابقه وجود دارد که هیچ کدام علاقمند نیستند یک تصمیم بد برای کشور بگیرند، همه می‌خواهندیک تصمیم خوب گرفته شود،به هر حال اختلاف‌نظر و اختلاف سلیقه نیز وجود دارد اما باید بحث‌های کارشناسی این اختلاف نظر و اختلاف سلایق را به هم نزدیک کند و در یک جا به یک تصمیم برسیم که بتوانیم بهترین خدمت به کشور شود.

 یک ماه پیش وقتی بحث ادغام مطرح شد، گفته شد که قرار است وزارت نفت در وزارت نیرو ادغام شود اما در جلسه معارفه حضرتعالی آقای رحیمی معاون اول گفتند که وزارت نفت مهمترین وزارتخانه دولت است، حال نظر شما در خصوص این ادغام چیست؟

*ادغام، ادغام است، فرفی نمی‌کند کدام در کدام

علی‌آبادی: به نظر من فرقی نمی‌کند که بگوییم وزارت نفت در نیرو و یا بالعکس ادغام شود زیر ادغام، ادغام است و تغییری در این موضوع ایجاد نمی‌کند.آقای رحیمی هم گفتند که وزارت نفت مهمترین وزارتخانه دولت است و بعد از ادغام فرقی نمی‌کند که وزارت نفت در نیرو ادغام شود یا بالعکس.

 شما موافق ادغام وزارت نفت در نیرو هستید و یا اینکه در یک وزارتخانه دیگر ادغام شود بهتر است؟

علی ابادی : من گفتم که باید روی آن یک جمع‌بندی برسم و این‌گونه موارد در دولت تصمیم‌گیری می‌شود.

 در حال حاضر وزارت نفت به شدت با مشکل سرمایه‌گذاری مواجه است،حتی در یکی دو ماه قبل با کاهش تولید نیز مواجه بودیم شما برای جذب سرمایه‌گذاری به خصوص در میادین مشترک چه راهکارهایی دارید؟

علی‌آبادی: من در این بخش وقت بسیار زیادی می‌گذارم و با قدرت و با قوت و هرچه توان دارم سعی می کنم تا از منابع داخلی و خارجی و حتی بخش خصوصی استفاده ‌کنم تا بتوانیم توانایی‌های بالقوه صنعت نفت را به بالفعل تبدیل کنیم،تمام توان خود را در این بخش حتماً به کار خواهم برد و اعتقاد جامع و کامل به این کار دارم.

 در روزهای اول فروردین ماه مقام معظم رهبری به منطقه عسلویه و پارس جنوبی سفری داشتند و از طرفی نیز سال جاری به عنوان سال جهاد اقتصادینامگذاری شده است، به نظر می‌رسد این حرکت نمادین معظم له نشان دهنده اولویت‌‌کاری این منطقه در سال جاری است. برنامه شما در این منطقه چیست؟

*پارس جنوبی پروژه ویژه علی آبادی و دولت

علی آبادی: من نمی‌‌دانم با چه ادبیاتی باید بگویم، اما این را می‌گویم که پارس جنوبی پروژه ویژه جامعه نفت، گاز و مهندس علی‌آبادی و دولت است. یکسری کارها از مأموریت‌های اصلی شرکت ملی نفت است، بعضی از کارها نیز مأموریت اصلی شرکت گاز و دیگر شرکت های اصلی وزار ت نفت است،اما پارس جنوبی مأموریت اصلی ویژه همه نفت است.
پارس جنوبی و حوزه‌های نفتی مشترک و جذب سرمایه‌ برای نفت مأموریتی ترکیبی است و به عهده همه آحاد جامعه نفت است. در حال حاضر گاز ما را می‌برند و نفت ایران در مرز عراق در حال مکیده شدن است، بنابراین وظایف من نیست بلکه وظیفه ملی است که از این سرمایه صیانت کنیم.

*قاعده کلی معرفی سرپرست به عنوان وزیر است

 شما در حال حاضر به عنوان سرپرست انتخاب شدید، آیا امکان دارد بعد از 3 ماه به عنوان وزیر معرفی شوید؟

علی آبادی: قاعده کلی این است کسی که به عنوان سرپرست معرفی می شود به عنوان وزیر نیز معرفی شود اما نمی‌دانم که چه اتفاقی رخ خواهد داد.

*اصلا کار سیاسی نخواهم کرد

 آیا در این مدت 3 ماه وارد تغییر و تحولات در سطح معاونان خودتان می‌شوید؟

علی آبادی: من از زمانی که آقای نژادحسینیان در نفت بود نفت را می‌شناسم و دوستان زیادی در نفت دارم. اطلاعات خوبی از وزارت نفت و صنعت نفت دارم، وزارت نفت از نظر نیروی انسانی بسیار خوب و قوی است و حتی تولیدکننده نیروی انسانی است، دارای مراکز آموزشی بسیار قوی است که در سطح جهانی معتبر است از طرفی کارهای عملی بسیار زیاد است و خود کار در تشکیلات نفت نیرو می‌سازد.
امروز در مراحل مختلف نفت اعم از اکتشاف تا استخراج نیروهای خوبی داریم و نیازهای خود را به خارجی‌ها کمتر کرده ایم، بنابراین منطقی نیست که از خارج از مجموعه نیرو وارد کنیم،اما باید نیروهای کارا شناسایی شوند و همین‌جا اعلام می‌کنم که من با تمام نیروهای متخصص و کارآمد صنعت نفت دوست می‌شوم با هم کار می‌کنیم.
من رفتارم کارا و عملگرا است و اصلاً کار سیاسی نخواهم کرد و هر کسی خوب کار کند به او کار می‌سپارم، مگر اینکه شخصی خودش نخواهد ادامه فعالیت دهد.

خبرگزاری فارس