جغرافیای هند به طور کلی به سه بخش تقسیم میشود: فلات بلند هیمالیا، جلگه گنگ و شبه جزیره جنوب هند که مناطق مختلف کوهستانی، دره رود خانهای، کویر، دشت و جنگل را در بر میگیرد. بلندترین نقطه این کشور، قله کانچنجونگا، با ارتفاع ۸۵۶۸ متر در هیمالیا قرار دارد که سومین قله مرتفع جهان است.
کشور هندوستان شامل ۲۸ ایالت و ۷ ناحیه به همپیوسته است. پهناوری هندوستان ۳,۴۰۲,۸۷۳ کیلومتر مربع (هفتم در جهان و ۲ برابر ایران) است. بیشتر سرزمین هندوستان پست و هموار است و رشتهکوه هیمالیا که در شمال کشور قرار دارد باعث شدهاست که رطوبت و ابرهای بارانزا به شمال آسیا نفوذ نکند و در نتیجه هند کشوری پرباران و مرطوب و دارای خاک بسیار حاصلخیز است. این موضوع باعث شدهاست که این کشور بتواند جمعیّت بسیاری را در خود جای دهد.
جمعیت هندوستان ۱,۲۱۰,۱۹۳,۴۲۲ نفر است که دومین کشور پر جمعیت دنیا پس از چین به شمار میآید. بندر بمبئی (مومبائی) با جمعیتی نزدیک به ۱۴ میلیون تن، پرجمعیتترین شهر هند است. هند بیش از سی و پنج شهر بزرگ با جمعیت بالای یک میلیون تن دارد. بمبئی (مومبائی)، دهلی، کلکته، مدرس، بنگلور، حیدرآباد، اگرا، میسور، جیپور، گوا، پونا، بوپال، تریواندروم، سورات، کانپور و احمدآباد از شهرهای مهم این کشور پهناور هستند.
هندوستان دارای تاریخ و فرهنگ بسیار کهن و پرباری است که به ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد میرسد. هندوستان سرزمین نژادها، زبانها، آیینها، و فرهنگهای فراوان و گوناگون میباشد. در هند صدها زبان و هزاران گویش و لهجه وجود دارد. علاوه بر دو زبان هندی و انگلیسی که در قانون اساسی این کشور زبان رسمی اعلام شدهاست. ۲۲ زبان دیگر در یک یا چند ایالت موقعیت زبان رسمی را دارند.
طی ۸۰۰ سال تسلط فارسیزبانان یا ایرانیان بر هند، این کشور از فرهنگ ایران و زبان فارسی تاثیر بسیاری پذیرفتهاست. زبان فارسی در دورهٔ غزنویان به هند راه یافت و با فرمانروایی دودمان گورکانیان هند زبان رسمی شد. زبان فارسی هندوستان شاعران بزرگی همچون بیدل دهلوی، و امیر خسرو دهلوی و دستگاه شعری سبک هندی را در خود پروراند. زبان فارسی تاثیر فراوانی بر زبانهای هندوستان بهویژه زبان اردو گذاشتهاست. زبان فارسی پیش از آنکه هندوستان مستعمره انگلستان شود (سده ۱۹ میلادی)، دومین زبان رسمی این کشور و زبان فرهنگی و علمی بهشمار میرفت.
جغرافیا
جفرافیای هند بسیار متنوع است و کوه، بیابان، دشت، تپه و فلات را شامل میشود. آب و هوای این کشور از حارهای در جنوب تا آب و هوای معتدل در شمال متغیر است. مساحت ناحیه قابل کشت هند ۱٫۲۶۹٫۲۱۹ کیلومتر مربع (۷۸/۵۶٪ کل مساحت کشور) است که به دلیل رشد سوی جمعیت ر و افزایش شهرنشینی رو به کاهش است.
سطح نواحی پوشیده از آب در هند معادل ۳۱۴٫۴۰۰ کیلومتر مربع است و میانگین باران این کشور ۱٫۱۰۰ میلیمتر در سال است. بیش از ۹۲ درصد استفاده آب در هند برای مصارف آبرسانی است که در سال ۱۹۷۴ حدود ۳۸۰ کیلومتر مربع بود و بر اساس پیشبینیها تا سال ۲۰۲۵ به سقف ۱٫۰۵۰ کیلومتر مربع میرسد که برابر با مصارف صنعتی و خانگی است. منابع آبی هند شامل رودخانهها، کانالها، آبگیرها، دریاچهها و سواحل غربی و شرقی اقیانوس هند و سایر خلیجها و خلیج کوچک برای بیش از ۶ میلیون نفر در بخش ماهیگیری اشتغال ایجاد کردهاند. هند ششمین کشور تولیدکنندهِ ماهی در سطح جهان و دومین تولیدکنندهِ ماهی بومی در سطح جهان است.
رودخانههای طویل هند، شامل: براهماپوترا و ایندوس ۲۹۰۰ کیلومتر، گنگ۲۵۰۰ کیلومتر، گوداواری ۱۴۷۰ کیلومتر، یامونا ۱۳۷۰ کیلومتر، نارمادا ۱۳۰۰ کیلومتر و کریشنا ۱۲۹۰ کیلومتر هستند. هند از آب و هوایی بسیار متنوع بهره میبرد، از شمال به رشتهکوههای هیمالیا ختم میشود و رودخانههای متعددی که از این بلندیها سرچشمه میگیرند هوایی بارانی و خاکی بارآور را به نواحی شمالی هند میبخشند. رودهای گنگ و براهماپوترا مهمترین این رودخانهها هستند که هر دو به خلیج بنگال سرازیر میشوند. هندوها همچنین رود گنگ را مقدس میدانند.
هند از زیست جانوری بسیار متنوعی بهره میبرد، منطقه حفاظت شدهای به وسعت ۱۴۱۲ کیلومتر مربع در استان گجرات تنها پناهگاه باقیمانده حدود ۳۰۰ شیر آسیایی است. هند زیستگاه بسیاری از پستانداران بزرگ مانند فیل آسیایی، کرگدن تک شاخ و ببر میباشد. بیش از ۲۰۰۰ گونه پرنده و سه نوع تمساح در این کشور زندگی میکنند.
منابع اصلی مواد معدنی هند شامل زغالسنگ (از لحاظ میزان ذخایر در رده چهارم جهان قرار دارد) آهن، منگنز، میکا، بوکسیت، تیتانیوم، کرومیت، گاز طبیعی، الماس، نفت خام، سنگ آهک، توریوم (بیشترین در جهان در سواحل ایالت کرالا) میباشد. ذخایر نفت هند که در ساحل بمبئی درماهاراشترا، گجرات و در شرق آسام وجود دارند، بیش از ۲۵٪ از نیازهای داخل را برطرف میکنند.
آب و هوا
آب و هوای هند دارای تنوع بسیار قابل توجهی است و از کوهستانهای همیشه پوشیده از برف هیمالیا تا منطقه حاره و گرمسیری میانه و جنوب و کویر خشک غرب این کشور را دربر میگیرد.
چهار فصل هند شامل: سرد وخشک از ماه دسامبر تا فوریه، گرم و خشک از ماه مارس تا مه، فصل بارش از ماه ژوئن تا سپتامبر و معتدل در ماههای اکتبر و نوامبر است. به طور میانگین ۱۰۰۰ تا۱۵۰۰ میلمتر باران در سال، تقریباً سراسر هند را دربر میگیرد که این مقدار به ۲۵۰۰ میلیمتر در سواحل و ناحیه شمال شرقی هند میرسد. میانگین بارندگی سالانه در بنگال غربی به بیش از ۱۱هزار میلیمتر در سال میرسد. این کشور دارای آب و هوای بسیار متنوعی میباشد.
مردم هندوستان
هند دومین کشور پرجمعیت دنیا است و نزدیک به یک ششم جمعیت جهان را در خود جای دادهاست، تنوع نژادی، فرهنگی، زبانی و مذهبی به این کشور چشم اندازی شگرف از همزیستی مسالمت آمیز میان اعتقادات گوناگون بخشیدهاست.
نژاد مردم هند، شامل: ۷۲٪ هندوآریائی، ۲۵٪ دراویدی و ۳ ٪ نژاد زرد است که این نژادها بر اساس شرایط مکانی، فرهنگی و دینی نیز دارای تقسیمات خاص خود هستند.
٪۶۱ مردم هند باسواد هستند که این آمار در مردان ۷۳.۴٪ و در زنان ۴۷.۸٪ میباشد.
تعطیلات رسمی
در هند بهطور سراسری تنها سه روز تعطیلی رسمی وجود دارد. اما بجز این سه روز هر یک از ایالتها تعطیلات رسمی جداگانه خود را دارند. با توجه به تنوع زیاد فرهنگی، مذهبی و دینی، ایام مهم ادیان و مذاهب مختلف در این کشور تعطیلات سراسری محسوب میشوند. چهار رویداد اسلامی عید قربان، عاشورا، میلاد پیامبر اسلام و عید فطر جزو تعطیلات سراسری هند هستند.
اقتصاد
اقتصاد هند چهارمین اقتصاد بزرگ جهان است. هند بهرغم رکود اقتصادی جهانی با رشد اقتصادی متوسط بالاتر از ۸ درصد طی چند سال گذشته به یک قدرت اقتصادی تبدیل شدهاست. این میزان رشد نزدیک به رشد اقتصادی کشور همسایه آن چین است. طبق سنجشی که طبق برابری قدرت خرید صورت گرفته، اقتصاد هند با داشتن تولید ناخالص داخلی (GDP) ۶۱۱/۳ تریلیون دلار، در مقام چهارم را دارد. با این وجود میلیونها نفر هنوز در فقر شدید زندگی میکنند و درآمد سرانه ۷۲۰ دلار آمریکا برابر با ۳۶۵ پوند در سال است. مشکلات زیربنایی نیز در هند ادامه دارد.
اگرچه هنوز بیش از ۳۴٪ جمعیت هند کمتر از یک دلاردر روز درآمد دارند (رتبه ۲۲ دنیا) و حدود ۸۰٪ مردم با کمتر از دو دلار در روز زندگی میکنند، (رتبه ۱۶دنیا) و بیش از ۳۰۰میلیون نفر در زیر خط فقر زندگی میکنند، اما پیشرفتهای اقتصادی عظیم این کشور در چند سال اخیر رشد اقتصادی هند را به رقم ۸٪ رسانده و کارشناسان پیش بینی میکنند، در سالهای اینده هند به رشد اقتصادی ۱۰٪ در سال نیز نائل شود.
اگر روزی نام هند فقر و تنگدستی را به یاد میآورد، اکنون پیشرفتهای اقتصادی و رنسانس علمی این کشور توجه همگان را به خود جلب کردهاست. مدتهاست که سرمایه گذاریهای عظیم خارجی در این کشور امری عادی به شمار میآید و فروش کالاهای هندی در بازارهای جهان به شدت افزایش یافتهاست.
کارشناسان سرآغاز پیشرفتهای اقتصادی هند را سال ۱۹۹۱ میدانند. در این سال مانموهان سینگ وزیر دارایی وقت هند، برنامههایی را برای خروج کشور از اقتصاد برنامهریزی شده به تصویب رساند و به تدریج بهاجرا درآورد. از آن زمان بهبعد بهتدریج قوانین مالیاتیِ دست و پا گیر لغو شدند، قوانین صادرات و واردات کشور تعدیل شدند، امکان سرمایه گذاری خارجی فراهم آمد و امنیت سرمایههای داخلی تامین شد. مانموهان سینگ اکنون نخست وزیر هند است و توسعهٔ طرحهایی را که خود شروع کرده ادامه میدهد. تحلیلگران اقتصادی پیشبینی میکنند هند تا سال ۲۰۲۰ میلادی پس از آمریکا و چین سومین کشور صنعتی جهان باشد و درامد سرانه کشور به ۵۰۰۰ دلار یعنی دوبرابر میزان فعلی برسد.
پول
روپیه واحد پول رسمی هندوستان است. روپیهِ هند به عنوان پول قانونی در کشورهای همسایه نپال و بوتان پذیرفته شدهاست و این دو کشور پول رایج خود را بر اساس نرخ روپیه هند تثبیت کردهاند. روپیه به ۱۰۰ پیسه تقسیم میشود. ارزش بالاترین اسکناس کاغذی معادل هزار روپیهاست و بیارزشترین سکه رایج در هند ۵۰ پیسه است. در سال ۲۰۱۱ به طور تقریبی ارزش هر ۵۵ روپیه معادل یک دلار آمریکا بوده است.
نرخ ارز
در گذشته طبق نرخ ارز ثابت ارزش روپیه وابسته به پوند استرلینگ انگلیس بود و پس از استقلال، بیش از ۳۰٪ از تجارت خارجی هند با پوند انگلیس بود. در سال ۱۹۷۵، نرخ ارز در هند متغیر شد اما ارزش روپیه در برابر سبد ارزی تثبیت شد و تحت کنترل شدید بانک مرکزی هند قرار گرفت. در سالهای اخیر ارزش روپیه در مقایسه با اکثر واحدهای پولی کاهش داشتهاست.
از زمان لیبرالیزاسیون اقتصاد هند، روپیه در تجارت و حسابجاری کاملاً گردشپذیری است. این شرایط این امکان را برای تجار و کارگران هندی فراهم کردهاست که درآمدهای خود را در خارج در بازار ارزی به روپیه تبدیل کنند و تمامی محدودیتها در ارز خارجی برای مبادلات تجاری موجود، سفر، تحصیل، مخارج درمانی و غیره از بین رفت. هند متعهد به این است که به تدریج به سمت گردشپذیری کامل حرکت کند، اگرچه محدودیتهایی در مورد حسابهای سرمایهای برای تشویق به جریان دوطرفه سرمایه و سرمایهگذاری وجود دارد.
تجارت خارجی و سرمایه گذاری
هند با اقتصادی بزرگ و نیروی انسانی انبوه، یکی از بهترین و مطلوبترین مقصدها برای سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) محسوب میشود. هند در فناوری اطلاعات و دیگر حوزهها از قبیل قطعات خودکار، محصولات شیمیایی، پوشاک، داروسازی و جواهرات توان بالایی دارد.
هند همیشه یکی از منابع و استعدادها برای سرمایهگذاران جهانی بودهاست، پیشاز این سیاستهای خشک مربوط بهسرمایهگذاری مستقیم این کشور، مانع بزرگی در این زمینه محسوب میشد. اما در مارس ۲۰۰۵، دولت با اصلاح و تعدیل قوانین مربوطه، سرمایهگذاری مستقیم خارجی تا حد ۱۰۰٪ را در تجارت و اقتصاد مجاز اعلام کرد. در نتیجه یک سری اصلاحات اقتصادی مثبت و خوشبینانه که به منظور حذف نظارت دولت از اقتصاد و سرمایهگذاری خارجی صورت گرفته، هند را به یکی از کشورهای پیشرو در منطقه آسیا-اقیانوسیه تبدیل کردهاست که با سرعت بالا در حال رشد و پیشروی است.
انرژی
در حال حاضر گرانی قیمت نفت با توجه به ذخایر اندک نفتی و نیاز روزافزون کشور در حال توسعه هند بهانرژی، مهمترین تهدید علیه اقتصاد این کشور بهحساب میآید. هندیها برای رفع این مشکل به دنبال تولید برق هستهای با کمک ایالات متحده هستند. هند اگرچه در سال ۱۹۷۴ اولین بمب اتمی خود را آزمایش کرد و در سالهای اخیر توان هستهای خود را تا حد قابل ملاحظهای افزایش داده اما هنوز به تکنولوژی ساخت نیروگاه اتمی دست نیافتهاست.
ایجاد خط لوله و خرید گاز از کشورهای خاورمیانه مانند ایران و قطر از دیگر برنامههای این کشور است. هندیها همچنین سابقهای طولانی و موفقیتآمیز در استفاده از انرژیهای نو مانند بیوگاز (تولید گاز از زباله) دارند.
کشاورزی
هندوستان از تولید کنندگان بزرگ کشاورزی در سطح جهان است. کشاورزی و بخشهای وابسته به آن مانند جنگلداری، بهرهبرداری از جنگل و ماهیگیری تشکیل دهندهٔ بیش از ۶/۱۸٪ از تولیدات خالص داخلی هند در سال ۲۰۰۵ بودند و بیش از ۶۰٪ از نیروی کار کشور در این بخش مشغول بودند.
با وجود کاهش مداوم سهم این بخش در تولیدات خالص داخلی هند، کشاورزی کماکان بزرگترین بخش اقتصادی هند است و نقشی بسیار مهم در توسعه اجتماعی-اقتصادی این کشور دارد. بازده کشاورزی هند در واحد سطح از سال ۱۹۵۰ افزایش داشتهاست که دلیل آن تاکید ویژه بر کشاورزی در برنامههای پنجسالهٔ هند و پیشرفت پی در پی در آبیاری، فناوری، استفاده از راهکارهای کشاورزی مدرن و تامین اعتبار و یارانههای کشاورزی از زمان انقلاب سبز در هند بودهاست. با این وجود، طبق مقایسههای بینالمللی میانگین بازده کشاورزی در هند بین ۳۰ تا ۵۰ درصد بالاترین بازدهها در سطح جهان است.
هند پس از چین دومین کشور دنیا از نظر ارزش تولیدات کشاورزی است. ارزش محصولات کشاورزی این کشور در سال ۲۰۰۵ بیش از ۱۵۰میلیارد دلار برآورد شدهاست.
هند با تولید ۹۷۹,۰۰۰ تن چای دومین تولیدکننده چای دنیا و چهارمین صادرکننده این محصول پس از کنیا، سریلانکا و چین است. محصول اصلی کشاورزان هندی مانند دیگر کشورهای شرق آسیا برنج است واین کشور پس از چین دومین تولیدکننده برنج دنیاست. فائو در سال ۲۰۰۴ میزان تولید برنج هند را ۱۲۴میلیون تن برآورد کرده بود. هند همچنین رتبه اول دنیا در تولید موز، ارزن، کنف و بادام زمینی و رتبه دوم در تولید ذرت، نیشکر و شاهدانه را داراست.
وجود صدها میلیون راس گاو در هند این کشور را اولین مسکن این حیوان در دنیا ساختهاست. اگرچه دین هندو خوردن گوشت گاو را ممنوع کرده و اکثر مسلمانان و دیگر ادیان در این کشور هم از خوردن بیش ازحد گوشت آن خودداری میکنند، اما از شیر آنها استفاده زیادی میشود.
ثبت شرکت در هند
ثبت شرکت در هند نیازمند تخصص بالا و دانش و تجربه در این زمینه میباشد، به دلیل سیستم پیچیده برای ثبت شرکت ممکن است این کار تا ۲ ماه طول بکشد. سهامداران میتوانند از هر ملیتی باشند. نیازی به حضور در هند نیست. به دلیل نیاز PAN Card برای ثبت شرکت در هند به هیچ عنوان و به هیچ طریقی امکان ثبت شرکت سریعتر وجود ندارد.
پیش نیازها برای ثبت شرکت:
- اخذ PAN Card
- اخذ TAN Card
- آدرس رجیستر شده برای 1 سال
- اخذ کد اقتصادی
- اخذ کد کارفرمایی DIN
- امضای الکترونیکی 2 ساله
- اخذ VAT
- اخذ کد واردات و صادرات (معادل کارت بازرگانی در ایران)
- افتتاح حساب بانکی به انتخاب شما در بانک های هندی
- پرداخت کلیه هزینه های دولتی و ایالتی
- حداقل سرمایه اولیه ۱۰۰ هزار روپیه معادل حدود ۲۰۵۰ دلار
- تعداد سهامدار: حداقل ۲ نفر
- امضای الکترونیکی DIN:Indian Director Number
- مدارک باید برابر اصل شوند.
- برای ثبت شرکت در هند حداقل به یک آدرس رجیستر شده در هند نیاز دارید.
حداقل موجودی برای ثبت شرکت
به هنگام ثبت شرکت در هند و افتتاح حساب نیاز است که مبلغی را به عنوان ذخیره در بانک های هندی نگه دارید، این مبلغ به بانک مربوطه بستگی خواهد داشت اما عموما برای داشتن یک حساب جاری در هند نیاز است که حداقل ۱۰۰۰۰ روپیه در حساب خود نگه دارید.
مالیات بر ارزش افزوده
مالیات بر ارزش افزوده در هند بستگی به کالا و خدمات شما خواهد داشت، هر چند این رقم در حدود ۷.۵٪ خواهد بود.
کد وارادت و صادرات
برای امور بازرگانی نیاز به کد واردات و صادرات خواهید داشت که هزینه ای ۳۵۰ دلاری در پی خواهد داشت.
گزارشات و منابع مکتوب با موضوع تجارت در کشور هند
»» اطلاعات پایه
»» روابط تجاری با جمهوری اسلامی ایران
»» روابط تجاری با جهان
»» سایر گزارشات
کانال تلگرام مجله واردات و صادرات