جمهوری اندونزی کشوری است در جنوب شرق آسیا و اقیانوسیه با ۱۷۵۰۸ جزیره و چهارمین کشور پرجمعیت جهان با بیشترین جمعیت مسلمان دنیا می باشد. گینه نو، مالزی، تیمور شرقی، استرالیا، فیلیپین و سنگاپور همسایگان این کشورند. این کشور تا جنگ جهانی دوم مستعمره هلند بوده و در طول جنگ جهانی دوم به اشغال ژاپن درآمد تا اینکه در سال ۱۹۴۵ اعلام جمهوری نمود و پس از چهار سال جنگ با هلند در سال ۱۹۴۹ مستقل شد.
پایتخت اندونزی شهر جاکارتا است و واحد پول آن روپیه می‌باشد. اقلام اصلی صادراتی عبارتند از: نفت و گاز، پارچه، پلاستیک و روغن نخل.
آب و هوای اندونزی گرم و شرجی و شامل دو فصل خشک و بارانی می‌باشد که تنها در فصل خشک آن میزان بارندگی کمتر است. در بسیاری نقاط کشور مانند جاوا و بالی فصل خشک از آوریل تا اکتبر و فصل بارانی از نوامبر تا مارس ادامه دارد.
جزیره سوماترا در اندونزی یکی از بزرگترین جزیره‌های جهان است و قسمت عمده آن را جلگه‌ها و نواحی پست تشکیل می‌دهد. رودهای آن کوتاه و پرآب بوده و جنگل‌ها که اغلب غیرقابل نفوذند، وسعت زیادی دارند. بلندترین نقطه آن قله کرینتجی (۳۸۰۰ متر) است. بر روی هم اندونزی سرزمینی نیمه کوهستانی است. جلگه‌های آن عمدتاً در جزیره‌های جاوه و سوماترا و جزایر سوندای کوچک (نوساتنگارا) و جنگل‌های آن عمدتاً در جزیره‌های برنئو، گینه نو، و سوماترا واقع شده‌اند. آب و هوای آن گرم و مرطوب و پر باران است. بلندترین نقطه آن قله جایا با ۵,۰۲۹متر ارتفاع است. طویل‌ترین رود آن باریتو (۸۸۵کیلومتر) و دریاچه توبا (۲,۵۰۰کیلومتر مربع) وسیع‌ترین دریاچهٔ آن است.
فرهنگ مردم اندونزی
مردم اندونزی بسیار مهمان نواز و خونگرم هستند و به راحتی و با یک لبخند می‌توان با آنها ارتباط برقرار کرد. هنگام معرفی خودتان از اسم کوچک استفاده کنید تا ارتباط صمیمانه‌تری برقرار کنید. در اندونزی احترام به افراد مسن خیلی مهم است. هنگامی که با فردی هم سن پدر یا مادرتان صحبت می‌کنید، او را با نام تنها صدا نکنید. بلکه اگر مرد است پیش از اسم او پاک یا باپاک بگویید و اگر زن است پیش از اسم او بو یا ایبو بگویید. هنگام سلام و خداحافظی دست تکان دهید. اگر با کسی خیلی صمیمی شدید می توانید به شانه او دست بزنید. بوسیدن گونه ها فقط در بین خانم‌ها مرسوم است اما مردها هنگامی که با یکدیگر آشنایی چندانی ندارند این کار را نمی‌کنند. اگر می‌خواهید چیزی را بدهید یا بگیرید یا دست تکان دهید، حتما از دست راست استفاده کنید.
در برخی از مناطق اندونزی لمس کردن سر بی احترامی تلقی می شود. برای قدردانی همیشه تشکر کنید. تشکر به اندونزیایی تریما کاسی است. عکس گرفتن از افراد در برخی از مناطق اندونزی کار خوبی نیست (البته بیشتر، هندوها از جزایر بالی، نه مسلمانان). اگر قصد عکس گرفتن دارید حتما اجازه بگیرید. برخی از مردم اندونزی معتقدند اگر از کسی عکس بگیرید، روح آنها را با خود همراه کرده‌اید. اندونزیایی‌ها ممکن است از سن یا وضعیت تأهل شما سؤال کنند و این برای آنها خیلی عادی است. اگر دوست ندارید به سؤالات آنها پاسخ دهید، یک جواب دو پهلو و یا یک شوخی می‌تواند مؤثر واقع شود. صدای بلند یا پرخاشگرانه، تحقیرآمیز تلقی می‌شود. ادب و احترام کلید حل مشکل است. حتی اگر تصور می‌کنید حق دارید در بحث، منفجر شوید، خود را کنترل کنید و ادب و احترام را از دست ندهید.
اندونزیایی ها حدود ۳۰۰ واژه فارسی در زبان خود استفاده می‌کنند. آنها خیلی خوشحال می‌شوند که شما بتوانید بعضی از جملات را به زبان خودشان بگویید. اندونزیایی‌ها افرادی غیرتی هستند. زنانشان معمولا تنها از خانه بیرون نمی‌روند. اگر زنی را تنها ببینند احتمالا درباره‌ی شوهر او سؤال خواهند کرد که کجاست. در خود اندونزی، یک زن تنها، ممکن است مورد متلک جوانان قرار گیرد. اما در آنجا پوشش اسلامی بسیار در دفع متلک دیگران مؤثر است. بیشتر اندونزیایی‌ها عصبانیت خود را اظهار نمی‌کنند و هنگام عصبانیت در چهره فرد مقابل خیره می‌شوند و لبخند می‌زنند. اما مواظب باشید که خیره شدن شما در چشم آنها طولانی نشود. چون نشانه ستیزه جویی است. همچنین در حالتی که دستتان را به پشتتان گرفته اید نایستید، چون این هم نشانه عصبانیت و خشونت است. قرار دادن انگشت شصت بین سبابه و انگشت وسط، و اشاره آن به سمت یک فرد، نشانه تهدید اوست.
اندونزی را به چه می‌شناسند؟
چهار ویژگی اندونزی بیش از هر چیز به ذهن ما آشناتر است:
اول از همه، جمعیت این کشور است. اندونزی حدود ۲۵۰میلیون شهروند دارد که در مقایسه با کشورهای اطرافش بی‌نظیر است. جمعیت مالزی و استرالیا روی هم به ۶۰ میلیون نمی‌رسد. اندونزی بر این اساس، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا پس از چین و هند و آمریکا است. حدود ۶۵% از جمعیت این کشور در جزیره جاوه زندگی می‌کنند. تلاش‌های برای جابجایی جمعیت این جزیره به مناطق دیگر در اندونزی با شکست نسبی مواجه شده است.
اندونزی یک مجمع الجزایر است. حدود ۱۳۵۰۰جزیره در این کشور وجود دارد و اساساً بخش‌های بزرگ آن مانند سوماترا و جاوه هر کدام یک جزیره هستند. البته تنها حدود ۶هزار مورد از این جزایر، قابل سکونت هستند. این وضعیت، بیش از ۵۰هزار کیلومتر خط ساحلی را برای اندونزی به ارمغان آورده است که بخشی از آن در اقیانوس آرام و بخشی دیگر در اقیانوس هند قرار دارد. مساحت کل جزایر به علاوه حدود ۹۳هزار کیلومتر مربع از دریا، به یک میلیون و ۹۲۰هزار کیلومتر مربع می‌رسد.
سازمان آسه آن نیز که دفتر آن در جاکارتا قرار دارد، یکی دیگر از مواردی است که نام اندونزی را برای ما تداعی می‌کند. یکی از بخش‌های این گزارش به آ سه آن اختصاص دارد.
آخرین مورد نیز آب و هوای اندونزی است. خط استوا دقیقاً از روی اندونوزی می‌گذرد و با توجه به پراکنش افقی این کشور، مناطق زیادی از آن زیر خط استوا قرار گرفته است.
اقتصاد
اندونزی بزرگترین قدرت اقتصادی جنوب شرقی آسیا است. بنابر آمار سال ۲۰۰۵ تولید ناخالص داخلی اندونزی ۲۸۷میلیارد دلار بوده‌است که سهم سرانه هر فرد ۴,۴۵۸دلار است. سهم صنعت ۴۰٫۷٪ که بیشتر به فرآوری محصولات کشاورزی و معدنی مشغول است و سهم بخش کشاورزی ۱۴٪ می‌باشد و محصول اصلی اش برنج است. با این حال بیشترین شاغلان در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند. ۴۱ میلیون و هشتصد هزار نفر از نیروی کار در بخش کشاورزی شاغلند؛ که کشاورزانی هستند که حرفه‌ای نیستند و در سطح کلان تولید نمی‌کنند. اما هم کشاورزان بزرگ و هم روستاییان مقدار زیادی لاستیک، چای، قهوه، تنباکو و ادویه تولید و صادر می‌کنند. از دوران استعمار هلند زیرساخت مناسب آبیاری در کشاورزی برای اندونزی به جا مانده است.
بیشترین صادرات اندونزی به کشورهای آمریکا و ژاپن و چین و سنگاپور می‌باشد. اندونزی از لحاظ معدنی کشوری غنی می‌باشد و معادن نفت، گاز طبیعی، قلع، نیکل، زغال سنگ، بوکسیت و مس در این کشور موجود است اما به علت نسبت بیشتر جمعیت به ثروت جمعیت مردم فقیر زیاد است. صنعت معدنکاری سهمی ۱۲ درصدی در تولید ناخالص داخلی اندونزی دارد. یکی دیگر از منابع کسب درآمد برای اندونزی صنعت گردشگری است.
در اواخر دهه ۹۰ میلادی که بازارهای اقتصادی در آسیا دچار مشکلات شدید شد، ارزش پول اندونزی نیز بشدت سقوط کرد و سوهارتو ناچار شد تا اصلاحات اقتصادی شدیدی را انجام دهد و در همین رابطه با صندوق بین‌المللی پول برای کمکی به ارزش بیش از ۴۰ میلیارد دلار به توافق رسید. نارضایتی‌های سیاسی و در خواست استعفای سوهارتو، از پیامدهای این مشکلات اقتصادی بود. در مارس سال ۱۹۹۸ سوهارتو برای چندمین بار به قدرت رسید. اما مشکلات برای دولت همچنان ادامه داشت.
در میان سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ شمار میلیونرها در اندونزی رشد فزاینده‌ای داشته‌است اما هنوز نیمی از مردم با درآمد روزی کمتر از دو دلار زندگی می‌کنند. تنها ۱۰ درصد کسانی که کار می‌کنند مالیات می‌پردازند و دولت برای تأمین آموزش رایگان و بهداشت مشکل دارد.
تولید نفت در اندونزی بسیار کم است و این میزان تنها برای تأمین نیازهای داخلی این کشور صرف می‌شود ولی با این حال اندونزی بزرگترین تولیدکننده نفت در کشورهای جنوب شرقی آسیا به‌شمار می‌آید. اندونزی به دلیل فرسودگی چاه‌های نفت و کمبود تولید نفت در این کشور در ماه مه ۲۰۰۸ از سازمان اوپک خارج شد.
قوانین سرمایه گذاری
قانون سرمایه گذاری خارجی در اندونزی از سال ۱۹۶۴ تدوین و اجرا شده است. براساس این قانون، سرمایه گذاری خارجی در اندونزی، شامل موارد زیر است: سرمایه گذاری مستقیم با استفاده از ارز خارجی که جزء منابع ارزی اندونزی نباشد و با تأئید دولت برای تأمین امورمالی و ایجاد یک موسسه اقتصادی داخل اندونزی به کار برده شود. ابزار و وسایل مورد نیاز برای موسسه اقتصادی یا کارگاه صنعتی، شامل حقوق توسعه فنی و مواد اولیه وارداتی به اندونزی که منابع مالی آن از منابع ارزی داخل اندونزی نباشد.
مشوق‌های مالیاتی و گمرکی برای سرمایه گذاری خارجی در نظر گرفته شده است، به ویژه برای صنایع و محصولاتی که اهمیت راهبردی برای اندونزی دارد. این قانون رفتار مساوی بین سرمایه گذاران داخلی و خارجی را برای محصولات و تولیدات مشخص شده در قانون رعایت می‌کند و سود حاصل (داخلی یا صادراتی) می‌تواند پس از کسر مالیات و غیره به صورت ارز رایج سرمایه گذار از اندونزی خارج شود و دولت مالکیت و مدیریت سرمایه گذار را مگر براساس قانون و شرایط تعیین شده در آن محدود نمی‌کند. اندونزی عضو آژانس ضمانت سرمایه گذاری چند جانبه صندوق بین المللی پول است و از سرمایه گذاری‌های خارجی در برابر ریسک‌های سیاسی داخلی حمایت می‌کند.
عادت‌های خرید و مصرف
شیوه زندگی در اندونزی بسیار متنوع و گوناگون است. در شهرهای بزرگ افراد بسیار فقیر در کنار افراد بسیار ثروتمند زندگی می‌کنند. نفوذ رفتار زندگی کشورهای غربی در جوانان سبب شده که نحوه خرید و مصرف در این کشور به ویژه در بین جوانان کامال تحت تأثیر الگوهای غربی باشد. انواع غذاهای غربی مانند همبرگر، پیتزا در فروشگاه‌های غربی مانند مک دونالد، کنتاکی و غیره موجود هستند. شلوارهای جین و انواع کالاها با مارک‌ها و برندهای معروف در فروشگاه‌های بزرگ اندونزی دیده می‌شود. تفریح مورد علاقه مردم، تلویزیون، سینما، تئاتر و نمایش گردانی، خرید و ورزشهای مورد علاقه جوانان، بدمینتون و فوتبال است.
گزارشات و منابع مکتوب با موضوع تجارت در کشور اندونزی
»» اطلاعات پایه
»» روابط تجاری با جمهوری اسلامی ایران
»» روابط تجاری با جهان
کانال تلگرام مجله واردات و صادرات