با این حال و صرف‌نظر از نابجا بودن این قبیل قوانین، ایران تنها کشوری نیست که برخی از قوانین عجیب و غریب در بازار کار آن دیده شده است. در این بخش به معرفی برخی از عجیب‌ترین قوانینی که در بازار کار کشورهای مختلف اجرایی شده است، اشاره می‌کنیم.
فرانسه: در نیمه سال 2016 میلادی، فرانسه اصلاحاتی در بازار کار خود و قوانین مربوط به آن ایجاد کرد که با عنوان «قانون الخمری» (با اشاره به نام مریم الخمری وزیر کار فرانسه)شناخته می‌شود. این قانون شرکت‌ها را تشویق می‌کند تا سیاست‌هایی را در پیش گیرند که استفاده از دستگاه‌های دیجیتال مربوط به‌کار را در ساعات غیرکاری محدود کند. چنین کاری واکنش‌های مختلفی را در این کشور در پی داشت. با این حال ایران و فرانسه در زمینه وضع چنین قوانین عجیبی تنها نیستند.
ژاپن: در این کشور کارفرمایان ظبق «قانون متابو» دور کمر کارکنان خود را که بین 40 تا 74 سال سن داشته باشند، اندازه می‌گیرند. این قانون در سال 2008 و در تلاش برای کاهش تعداد شهروندان دارای اضافه وزن در ژاپن معرفی شد. این قانون از شرکت‌ها و دولت محلی می‌خواهد که آن دسته از کارکنان خود را که بین این سنین قرار دارند، بررسی کنند تا مطمئن شوند که دور کمر آنها از محدوده‌های از پیش تعیین شده، فراتر نیست. این محدوده برای مردان 5/ 33 اینچ (هر اینچ تقریبا 5/ 2 سانتی‌متر است) و برای زنان 4/ 35 اینچ است. اگر دور کمر کارکنان از این میزان حداکثر تعیین شده تجاوز کند، یا یکی از کارکنان بیماری مربوط به وزن داشته باشد، از او خواسته می‌شود به کلاس‌های رژیمی برود، البته اگر وزن لازم را در مدت 3 ماه از دست ندهد. موظف است به مدت 6ماه، دوره‌های آموزش تغذیه صحیح را بگذرانند.
چین: در این کشور آسیایی، زنان از انجام کارهایی که دولت از آنها به عنوان «نیازمند شرایط فیزیکی» نام برده منع شده‌اند. این مشاغل شامل کارهای معدن، بریدن الوار و مشاغلی هستند که تا اندازه‌ای به نیروی بدنی افراد بستگی دارند.
ژاپن: شهرداری ایسساکی در این کشور از کارکنان مرد خود می‌خواهد تا ریش خود را بتراشند. در سال 2010، دولت محلی کارکنان خود را از نشان دادن و داشتن هر نوع موی صورت منع کرد. این کار در پی شکایت عمومی در مورد «ناخوشایند» خواندن ریش صورت گرفته بود. شواهدی در دست نیست که آیا هنوز هم این قانون در حال اجرا شدن است یا خیر.
هند: در این کشور شرکت‌هایی که بیش از 100 نفر کارکن دارند، نمی‌توانند افراد را بدون اجازه دولت اخراج کنند. البته یک مورد استثنا در اینجا وجود دارد و آن این است که فردی که کار می‌کند مرتکب یک جرم شده باشد. ریشه این قانون مربوط به دوره‌ای است که بریتانیا بر این کشور حکومت می‌کرد و همچنان بدون تغییر باقی مانده است. این وضعیت حتی وقتی که هند در سال 1991 اصلاحاتی را انجام داد، تغییر نکرد.
ماداگاسکار: زنان این کشور آفریقایی از کار کردن در شب به جز در کسب‌وکارهای خانوادگی خود منع شده‌اند. محل‌های ممنوعه برای کار در شب حتی به مواردی همچون خیریه‌ها و مکان‌های مذهبی نیز تعلق می‌گیرد.
نیوزیلند: قانون کار در این کشور می‌گوید کارفرمایان می‌توانند در صورتی که کارکنان نشانه‌هایی از اعتصاب را داشته باشند، تا 10 درصد از دستمزد آنها را کم کنند. البته گاهی این اعتراض می‌تواند حتی گذاشتن کلاه خنده‌داری بر سر باشد.
عربستان: از سال 2012، قانون جدیدی در مورد کار در عربستان سعودی اجرایی شده است که مردان را از کار کردن در مغازه‌هایی که پوشاک زنانه یا لوازم آرایشی و بهداشتی می‌فروشند، منع کرده است. هدف اعلام شده نیز این بوده است که زنان هنگام خرید این محصولات از مردان، احساس راحتی نمی‌کنند.
پرتغال: این کشور برای کارکنان بهشت محسوب می‌شود. در پرتغال کارفرماها نمی‌توانند کارکنان خود را اخراج کنند. در قانون کار این کشور هیچ دوره انتهایی ذکر نشده است. برای بیرون رفتن یکی از کارکنان، کارفرما یک فرم استعفا پیشنهاد می‌دهد. با این حال از سال 2014 به این سو این قانون تا اندازه‌ای تعدیل شده است.
بریتانیا: در سال 2013، یک قانون کار جدید در این کشور اجرایی شد که اعتراضاتی را در آن کشور به دنبال داشت. مطابق این قانون، کارکنان باید 1200 پوند بریتانیا پرداخت می‌کردند تنها برای اینکه بتوانند کارفرمایان را به دادگاه ببرند.
دنیای اقتصاد