بابک دیانتپی در این نامه با اشاره به حساسیت موضوع انتقال آبهای مرزی از طریق لولههای پلیاتیلن آورده است: واضح است که کشور در شرایط تغییر اقلیم، دچار کمبود آب و پیامدهای مربوط به آن شده و کارشناسان وزارتخانههای مرتبط کشور طرحهایی برای آبرسانی به نقاط بحرانی کشور با تعریف پروژههای انتقال آبهای مرزی که تنها تا پایان سال 2017 این بهرهبرداریها مجاز است، در دست اجرا دارند که این پروژهها با بهکارگیری لولههای پلیاتیلن به سامان میرسد وعلاوه بر صرفه اقتصادی، کمترین خسارت ناشی از حوادث طبیعی نیز متوجه این محصول است، همچنین بسیاری از کشورهای دنیا، بهخصوص کشورهای پیشرفته صنعتی با بهکارگیری از همین نوع لوله، زیر ساخت خود را تجهیز کردهاند.
وی با اشاره به عدم همکاری پتروشیمیها در تامین مواد PE100 ادامه میدهد: در شرایطی که استفاده از مواد اولیه پلیاتیلن گرید100 که دوام و بقای بیشتری در طرحهای زیرساختی کشور دارد و در تعریف پروژههای کشور، مشاوران براستفاده از این محصول تاکید کردهاند، اما پتروشیمیهای کشور از عرضه آن به تولیدکنندگان خودداری میورزند و البته پیشتر از این نیز که این مواد را عرضه میکردند، تولیدکنندگان لوله با کیفیت پایین آن مواجه بودند.
دبیر انجمن تولیدکنندگان لوله و اتصالات پلیاتیلن در ادامه نامه با تشریح تصمیم وزیر صنعت، معدن و تجارت سابق مبنی بر توقف تخصیص ارز مبادلاتی این محصول، آورده است: از سوی دیگر در سال 1395 وزیر وقت وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز بدون کارشناسیهای لازم ارز مبادلهای برای واردات این نوع مواد اولیه را حذف کردند که با مکاتبات و مراجعات و ارائه مستندات کارشناسی، اقدام به تصحیح نوع ارز اختصاص یافته به ارز مبادلهای شد و طی نامهای به سازمان توسعه تجارت مجددا، استفاده از ارز مبادلهای برای این مواد اولیه برقرار شد البته این اقدام وزیر وقت صنعت، معدن و تجارت با مخالفت و مقاومت ریاست بانک مرکزی هرگز تحقق نیافت و متاسفانه تولیدکنندگان از امکان استفاده از ارز مبادلهای برای واردات مواد اولیه پلیاتیلن برخوردار نشدند و این در شرایطی اتفاق افتاد که تولیدکنندگان لولههای پلیاتیلن قراردادهای بسیاری را در زمان اختصاص ارز مبادلهای و با پیشبینی وضعیت قیمت درآن شرایط، منعقد کرده بودند و نتیجهای جز عدم امکان ادامه پروژه و ضبط ضمانتنامههای تولیدکنندگان و خطرسقوط در ورطه ورشکستگی برای ایشان دربرنداشت.
دنیای اقتصاد