سیامک قاسمی اظهار داشت: واقعیت این است که بحران شبکه بانکی کشور جدی شده است و همه یک جورایی در این پازل مقصر هستند.»
وی افزود: «دولت میگوید تلاش بانکها برای جذب سپرده که به هر قیمتی و با سودهای بالا سپرده جذب میکنند، بقیه بازارها را فلج میکند. برای چه بانک مرکزی ضربالعجل تعیین میکند که به هر قیمتی سود سپرده را پایین بیاورد؟ اما در این سیاست بانک مرکزی نیز نقطه ظریفی وجود داشت. بانک مرکزی میتوانست یکدفعه اعلام کند از فردا همه بانکها ملزم به رعایت سود سپرده هستند.»
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: «در این شرایط سپردههای زیادی جذب شد. در اینجا عملا تاثیر کاهش نرخ سود سپرده یکسال بعد معلوم میشود.»
قاسمی عنوان کرد: «بانکها در رابطه با داراییهایشان به طور قطع اشتباه کردند. برای همین بانک مرکزی فشار جدی گذاشت که باید داراییهای غیرمالی خود را تبدیل به پول کنید؛ حتی پایینتر از قیمتهای دفتری که خرید کردهاند.»
وی ادامه داد: «اما بخشی از ماجرا این است که ساختار سیاسی اقتصاد ایران اینگونه بوده که بانک و بانک مرکزی به عنوان یک ساختار مستقل، جیب و خزانه و حیاط خلوت دولتها به طور تاریخی بوده است. یک روندی وجود داشته و در زمان دولت آقای احمدینژاد اوج گرفته و الان هم ادامه دارد.»
این کارشناس بانکی افزود: «البته تفاوت این دولت با دولت قبلی این است که از بانک مرکزی استقراض نمیکند، از شبکه بانکی پول میگیرد که این، باز یک سطحی از عقلانیت است.»
قاسمی متذکر شد: «تا زمانی که سیستم بانکی کشور هویت مستقل نداشته باشد، بانک مرکزی مجبور است در یک زمانی چشم خود را ببندد. با این حال، من معتقدم موضوع شبکه بانکی کشور خیلی مهم است که اصلا یک موضوع اقتصادی نیست، بلکه موضوع اجتماعی، سیاسی بسیار جدی است.»
خبر آنلاین