باتوجه به موضعگیریها و اظهارات ستیزه جویانه جدید ترامپ، رئیسجمهور آمریکا درمورد ایران و از طرفی باتوجه به تردیدهایی که کشورهای اروپایی در اظهاراتشان نشان میدهند و باتوجه به اینکه اروپاییها در گذشته هم ثابت کردند ثبات رفتاری ندارند و سریعا تغییر موضع میدهند و قابل اعتماد نیستند، ایران باید به فکر گزینههای جدید برای سرمایهگذاری در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی باشد و از شرکای جدید استقبال کند.
بهنظر من، از آنجا که ایران یکی از مهم ترین کشورها از لحاظ داشتن هیدروکربن و نفت و گاز است، بنابراین کشورهای زیادی هستند که علاقمند به سرمایهگذاری در ایراناند. هرچند که کشورهای اروپایی برای سرمایهگذاری محتاطانه رفتار میکنند، اما همانطور که اشاره کردم هستند کشورهایی که علاقمندند؛ از جمله این کشورها میتوان به کشور روسیه اشاره داشت که در تمام حوزهها مثل توسعه میادین نفتی، طرحهای پالایشگاهی و در حوزههای مختلف پتروشیمی و ... میتواند با ایران همکاری داشته باشد. روسیه دانش فنی خوبی در صنعت نفت دارد و شرکتهای بزرگ و صاحبنام روسی میتوانند شرکای خوبی برای ایران باشند، از جمله شرکتهای گازپروم، روسنفت، لوک اویل، گازپروم نفت، تات نفت و زاروبژنفت شرکتهای بینالمللی بزرگی محسوب میشوند. بنابراین در شرایط کنونی، روسیه برای کشور ما یکی از آلترناتیوهای خوب محسوب میشود، اما این بدان معنا نیست که کشور ما از سرمایهگذاری کشورهای اروپایی و حتی آمریکایی استقبال نمیکند، بلکه هر کشوری تمایل به انجام سرمایهگذاری داشته باشد، ایران هم استقبال خواهد کرد. خوشبختانه در همین فضا، معاون رئیسجمهور روسیه اعلام کرده که کشورش برای اجرای 50میلیارد دلار پروژه نفتی در ایران برنامهریزی کرده است. موضوع دیگری که ما را خوشبین به این مذاکرات میکند، این است که الان آمریکا قصد دارد خودش را بهعنوان یک قدرت بلامنازع در دنیا مطرح کند، اما در مقابلش کشورهایی مثل روسیه، چین، هند یا برخی کشورهای کوچکتر مثل ترکیه و ژاپن از این موضوع ناراحتاند و خوشبین نبوده و استقبال نمیکنند. بنابراین ما میتوانیم روی این سرمایهگذاری حساب باز کنیم. در حال حاضر جو بینالمللی به سمتی میرود که در مقابل یکهتازی آمریکا مقاومت کند و با این وجود، ما میتوانیم از این فضا برای جذب سرمایهگذاران جدید مثل روسیه، چین، هند یا ترکیه استقبال کنیم. در این میان، خوشبختانه روسیه ابراز علاقه و اعلام آمادگی کرده است. ما در آینده باید خلأ آمریکا و کشورهای اروپایی را با مشارکت سایر کشورها بهویژه شرکتهای بلوک شرق جبران کنیم. البته باید به این نکته توجه داشته باشیم، شرایطی که امروز در کشور ما حاکم است، محصول ادبیات و دیدگاه گذشته است که متاسفانه این نوع ادبیات ما را در زمینه جذب سرمایهگذاری خارجی با محدودیتهایی مواجه کرده است، وگرنه امروز ظرفیت سرمایهگذاری ما در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی رقم بسیار بالاتری است، یعنی رقمی در حدود 400 الی 500میلیارد دلار زمینه سرمایهگذاری در حوزههایی مثل اکتشاف، فرآوری، ایجاد شهرهای پتروشیمی و... وجود دارد.
آرمان