به نقل از رویترز، سرمایه گذاران در بخش استخراج نفت و گاز سال هاست پول خود را صرف تجارتی کرده اند که تصور می کنند اصلی ترین منبع تولید انرژی در آینده است.
اما آنها احتمالا باید از این پس در مورد میزان پولی که می خواهند در این زمینه صرف کنند محتاط تر عمل نمایند.
افزایش بی رویه چاه ها و وضعیت پیچیده زمین شناختی، تعیین این مسئله را که آیا یک دکل حفاری به نفت خواهد رسید و یا گاز را مشکل کرده و باعث شده که بسیاری از شرکت ها بر اساس حدس و گمان کار را پیش ببرند.
تحلیلگران بی طرف برای تخمین میزان سود شرکت ها باید بدانند که یک شرکت به چه میزان نفت و گاز استخراج کرده است.
برای درک بهتر درصد خطای موجود در آمارهای ارائه شده توسط این شرکت ها، نگاهی به دکل های شرکت چساپیک انرژی در اوکلاها می اندازیم. در 8 ژانویه امسال، شرکت نوماک یکی از نمایندگی های چساپیک حفاری ای را در میدان نفتی گرانیت واش آغاز کرد که سرانجام این حفاری فوران ترکیبی از نفت، مایعات و گاز طبیعی بود.
چساپیک بسیاری از چاه های حفاری شده را با عنوان چاه نفت یا گاز ثبت کرده و قادر به تعیین دقیق نوع چاه های مورد اکتشاف قرار گرفته نیست.
بر اساس برآوردهای موسسه اسمیت بیتس، که اطلاعات مربوط به حدود 2000 چاه حفاری شده در آمریکا را جمع آوری و به صورت هفتگی منتشر می کند، چاه حفاری شده در منطقه گرانیت واش و 21 چاه دیگر چساپیک در این منطقه به عنوان چاه استخراج گاز ثبت شده و با همین عنوان در گزارش 20 ژانویه این موسسه منتشر شده اند. این گزارش ها معمولا مبنای تعیین میزان تولید نفت و گاز آمریکا در ماه های آینده قرار می گیرد.
اما در هفته منتهی به 27 ژانویه، موسسه اسمیت بیتس تمامی این 22 چاه را مجددا طبقه بندی کرد و در فهرست چاه های نفتی قرار داد که استخراج از آنها در فاصله ماه های نوامبر تا ژانویه آغاز شده است.
این تغییر طبقه بندی نوع چاه ها، که بدون انجام تحقیقات دقیق در مورد تک تک چاه ها بسیار مشکل به نظر می رسد، تعداد 32 چاه از چاه های گاز ثبت شده در گزارش آن هفته اسمیت بیتس را کاهش داد. بر اساس اطلاعات اسمیت بیتس، این تغییر طبقه بندی موجب کاهش بی سابقه ماهیانه تعداد چاه های نفتی آمریکا پس از می 2009 شد.
اشتباهات صورت گرفته در مورد تعیین تعداد و نوع چاه های نفت و گاز آمریکا در طی 12 ماه گذشته به میزان زیادی افزایش یافته به نحوی که تخمین میزان تولید گاز طبیعی آمریکا بر اساس میزان چاه های گاز ثبت شده، دیگر تقریبا غیر ممکن شده است. بر اساس این گزارش، تعداد چاه های گاز طبیعی آمریکا پس از آنکه در اکتبر سال گذشته به بیشترین تعداد خود رسید، به نصف کاهش یافت، اما تولید گاز این کشور همچنان رکورد بالاترین میزان تولید گاز را حفظ کرد. بر اساس آمارهای رسمی، در فاصله ماه های اکتبر و می، تولید گاز در آمریکا تنها 6 درصد کاهش یافته است.
کارشناسان معتقدند، مشکل موجود در تشخیص نوع چاه ها، عواملی عمیق تر از پیچیدگی های زمین شناختی دارد. عدم وجود استانداردهای صنعتی، بروز اشتباهات متعدد و عدم تطبیق برآورد شرکت ها از میزان نفت و گاز استخراج شده با آمارهای رسمی دولتی، موجب تشدید این مشکل شده است.
باب ویلیامز، رئیس خبرنامه لند ریگ که اطلاعات مربوط به چاه های نفت و گاز را تحلیل می کند، در این باره گفت: «باید در استفاده از آمارهای منتشره در مورد چاه ها به عنوان شاخص تحلیل هایمان احتیاط کنیم. هیچ استاندارد و روش مندی خاصی در طبقه بندی این چاه ها وجود ندارد.»
بر اساس اعلام موسسه اسمیت بیتس، چساپیک هنوز در مورد طبقه بندی مجدد چاه های خود تصمیمی نگرفته است. نکته جالب توجه اینکه این شرکت همچنان آمارهای اشتباه اسمیت بیتس را به سهامداران خود ارائه می کند تا نشان دهد که در حال حفاری از 116 چاه نفت است که حدود 8 برابر بیشتر از عملکرد شرکت در ابتدای سال 2010 است.
جیم گیپسون، سخنگوی شرکت چساپیک از اظهار نظر در خصوص استفاده این شرکت از اطلاعات نادرست در نشست سهامداران شرکت خودداری کرد.
خبرگزاری فارس