سعید عسگرزاده، با بیان این‌که حل مشکلات خارجی مانند تحریم که شامل نقل و انتقالات مالی و سیستم حمل‌ونقل است از اختیار ما خارج است، گفت: اما در داخل، سامانه نیما مشکلات اساسی دارد، چرا که این سامانه بر پایه واردات و معاملات نقدی طراحی شده است.
وی با اشاره این‌که معاملات بین‌المللی عموما مبنای اعتباری دارند، اظهار کرد: فرض سامانه نیما است که تمام قراردادها با مبادلات پولی انجام می‌شود، اما در موارد زیادی می‌توان به جای پول، کالا عرضه کرد که این روش در شرایط تحریم می‌تواند به اقتصاد کشور کمک کند.
به گفته عسگرزاده، یکی از اهداف انجمن‌ها، توسعه معادن برپایه قراردادهای اعتباری است که ترجیحا نیازمند انتقال پول نباشد.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن ایران با اشاره به حضور مجموعه‌های بین‌المللی در بخش صادرات سنگ‌آهن، گفت: صادرکنندگان باید سنگ‌آهن را با نرخ ارز آزاد از معادن بخرند و با نرخ ارز نیما به سامانه عرضه کنند که باعث ضرر و زیان صادرکنندگان شده و برخی از آنها صادرات را متوقف کرده‌اند.
وی افزود: تولیدکنندگان سنگ‌آهن لزوما صادرکننده نیستند، اما از آنجایی که توسعه بخش استخراج و فرآوری سنگ‌آهن در زنجیره تولید فولاد، از دیگر حلقه‌های این زنجیره سرعت بیشتری داشته، ضرر آن به معدن‌داران باز می‌گردد.
عسگرزاده، رشد تولید محصولات پایین‌دست زنجیره فولاد را نیز از عوامل دیگر کاهش صادرات دانست که به گفته وی اتفاق خوبی است اما تاثیر آن از عوامل مبادلات مالی کمتر است.
دبیر انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن ایران همچنین با اشاره به کاهش صادرات سنگ‌آهن، کنسانتره و گندله در هفت ماهه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته، تصریح کرد: ظرفیت مازاد سنگ‌آهن کشور حدود ۱۸ تا ۲۰ میلیون تن است که برای تداوم کار معادن و روند توسعه آنها باید صادرات مازاد ظرفیت معادن تسهیل شود.
ایسنا