یک نکته کلیدی در اقتصاد که باید مورد توجه دولتمردان قرار گیرد و از آن بههیچوجه غافل نشوند، این است که تصمیمات موقتی و زودگذر به بخشهای مختلف اقتصادی آسیب وارد میکند و در این میان، حوزه صادرات حتی بیش از دیگر حوزهها از این موضوع لطمه خواهد خورد.
چراکه صادرات کار سادهای نیست؛ یافتن و جلب اعتماد بازارهای صادراتی امر بسیار دشواری است. بنابراین، ممنوعیتها و محدودیتهای صادراتی به کار صادرکنندگان ما که سالهای زیادی برای رونق کسب و کار خودشان تلاش کرده و فعالیت داشتهاند، آسیب وارد میکند. البته، درست است که نیازهای داخلی ارجحیت دارد و باید به آنها توجه ویژهای صورت گیرد، ولی در این میان نباید تصمیمات عجولانهای گرفته شود که نتیجه آن چیزی جز بیانگیزگی صادرکنندگان نخواهد بود. باتوجه به محدودیتهایی که در حوزه فروش نفت وجود دارد، باید تلاشهایی انجام شود تا حوزه صادرات، توسعه بیشتری پیدا کند و از این محل درآمدهای ارزی خوبی نصیب کشور شود. اگر محدودیتهای صادراتی اعمال شوند، مشکلاتی در زمینه تامین ارز مورد نیاز کشور به وجود میآید و درنهایت به اشتغال هم لطمه وارد میشود. در این راستا، پیشنهاد من این است که ما باید مشوقهای بیشتری را برای توسعه و گسترش امر صادرات در نظر بگیریم تا از این طریق بتوانیم کاهش درآمدهای نفتی را جبران کنیم. اگر ما بازارهای صادراتیمان را از دست بدهیم، احیای دوباره آنها و جلب اعتماد کشورهای دیگر کار سادهای نیست و قطعا زمانبر خواهد بود. اگر ثبات رویه در این زمینه وجود نداشته باشد، عملا اعتماد کشورهای دیگر از بین میرود و بهنوعی حضور در بازارهای صادراتی دشوار خواهد شد. ورود مجدد به بازارهای صادراتی هم به زمان زیادی نیاز دارد و هم هزینهبر است. درکل، تمام سیاستها باید معطوف به استفاده از حداکثر توان داخلی باشد. ما باید تلاش کنیم تا ضمن شناسایی بخشهایی که در آنها دارای مزیت هستیم و میتوانیم ارزش افزوده مناسبی ایجاد کنیم، به توسعه صادرات آنها اقدام کنیم. درواقع ما باید از مزیتهای صادراتی خودمان بهره ببریم. اگر ما بتوانیم برای مواد خامی که صادر میکنیم، ارزش افزوده ایجاد کنیم و آنها را بهصورت فرآوریشده صادر کنیم، منافع بیشتری عاید کشورمان میشود که در نهایت به رونق و شکوفایی اقتصادی منجر خواهد شد. البته، ناگفته نماند که ما باید بخشی از نیازهای داخلی را از محل کالاهای وارداتی که در آنها مزیت نداریم، تامین کنیم. به این موضوع هم باید توجه کنیم که شرایط تحریمی تا حدودی وضعیت اقتصادی کشور را متفاوت از قبل کرده است و قطعا فشارهای زیادی که به تصمیمگیران ما تحمیل میشود، امر تصمیمگیری را دشوار میسازد. بنابراین ضمن اینکه نباید از این نکته غافل شویم، باید تلاش کنیم تا با یک اتحاد و انسجام داخلی موانع و محدودیتها را پشت سر بگذاریم تا مسیر برای رونق صادرات و رونق تولید هموار شود.
آرمان