تقاضای جهانی برای ذغال‌سنگ تا سال 2019 به 9 میلیارد تن در سال خواهد رسید

به گزارش بر اساس پیش بینی آژانس جهانی انرژی IEA، علیرغم تلاش برای کاهش انتشار میزان گازهای گلخانهای، سطح تقاضای جهانی برای ذغالسنگ طی پنج سال آینده به بیش از 9 میلیاردتن افزایش خواهد یافت. بر اساس این گزارش دورنمای میان مدت بازار ذغالسنگ که توسط آژانس انتشار یافته، علیرغم تلاش چین در جهت مدیریت نمودن مصرف خود، در طی این دوره، سه پنجم از میزان رشد تقاضای جهانی برای این ماده به چین اختصاص خواهد داشت. علاوه بر این، سایر کشورهای آسیایی نظیر هند، کشورهای عضو آسه آن و سایر کشورهای آسیایی محرک رشد تقاضا برای مصرف ذغالسنگ را تشکیل داده و عملاً تاثیر کاهش مصرفی را که در کشورهای روپایی و ایالات متحده آمریکا رخ میدهد را خنثی خواهند ساخت.

طی سالهای اخیر رشد تقاضا برای ذغالسنگ کندتر گردیده و گزارش آژانس حاکی از آن است که این روند ادامه خواهد یافت. بر اساس این گزارش، میزان رشد تقاضا تا سال 2019، سالانه به 2/1 درصد رسیده بود. در گزارش قبلی که در سال 2013 منتشر شد، میزان رشد تا سال 2018 حدود 2/3 درصد برآورد شده بود و این در حالیست که رشد واقعی برای دوره 2013-2010 به 3/3 درصد رسیده است.

همانگونه که طی ده سال گذشته روال بوده، سرنوشت بازار جهانی ذغالسنگ به دست چینیها رقم میخورد. بزرگترین تولیدکننده، مصرف کننده و وارد کننده ذغالسنگ جهان اینک درصدد تنوع بخشیدن به منابع تامین انرژی مورد نیاز خود است تا از تمرکز بیش از حد بر منابعی نظیر گاز، انرژی هستهای و منابع تجدیدپذیر کاسته و فشار بر یک منبع را کاهش دهد. با این حال، آژانس جهانی انرژی معتقد است که تحت شرایط عادی حاکم بر اقتصاد کلان، مصرف ذغالسنگ چین، طی دوره پنج ساله مورد بحث، به اوج خود نخواهد رسید .

این گزارش آژانس جهانی انرژی حاوی تردیدهای جدی، بخصوص از دیدگاه قوانین دولتی است. مسئولین دولتی در چین، همانند سایر بازارهای مهم جهانی نظیر اندونزی، کره جنوبی، آلمان و هندوستان تغییرات جدیدی را در سطح قوانین اعلام کردهاند که میتواند تأثیرات زیربنایی جدی بر بازار ذغالسنگ داشته باشد. احتمال به حقیقت پیوستن این تغییرات قانونی موجب بروز شک و تردیدهایی در بازار شده است.

بر اساس این گزارش پیشبینی میگردد میزان مصرف ذغالسنگ در کشورهای اروپایی عضو سازمان همکاریهای اقتصادی و توسعه، طی دوره پنج ساله کاهش یابد اما افزایش مصرف در کشورهایی نظیر ترکیه، کره جنوبی و ژاپن میتواند موجب خنثی شدن اثرات این کاهش گردد.