مدیریت تغییرات اقلیم نیازمند سرمایه‌گذاری

این سیستم از نظر اقتصادی پویاست و مواد غذایی حاصل از آن، اثر سوء بر زندگی بشر ندارد و در حفظ و مراقبت از منابع برای نسلهای آینده کوشش شده است. از نظر سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، توسعه پایدار کشاورزی، الگویی از توسعه است که از زمین، آب و منابع ژنتیکی گیاهی و جانوری حفاظت کند؛ از لحاظ زیستمحیطی بدون تخریب، از نظر فنی مناسب و بجا، از نظر اقتصادی معقول و معتبر و از نظر اجتماعی مقبول باشد. در میان اهداف توسعه پایدار جهانی، اهدافی مانند پایاندادن به فقر شدید و گرسنگی، دستیابی به سلامت و تندرستی در تمام سنین، بهبود سیستمهای کشاورزی و افزایش رفاه روستایی، محدودکردن تغییرات آبوهوایی ناشی از مداخله بشر و اطمینان از انرژی پایدار، ارائه خدمات اکوسیستم امن و تنوع زیستی، حصول اطمینان از مدیریت بهینه آب و دیگر منابع طبیعی و تبدیل حکمرانی به حکمرانی مناسب برای توسعه پایدار از جمله مهمترین اهداف و شاخصهای مرتبط با کشاورزی است. گزارش غذا و آب فائو نشان میدهد که سرانه مصرف غذا در سال ٢٠٣٠ حدود روزانه سههزارو ٥٠ کیلوکالری برای هر فرد برآورد شده است که نسبت به رقم سال ١٩٩٥ یعنی دوهزارو ٣٥٨ کیلو کالری در روز حدود ٢٩ درصد به کالری موردنیاز هر فرد اضافه میشود. این به معنای تولید بیشتر مواد غذایی است چون هم سرانه فرد افزایش یافته و هم جمعیت در حال افزایش است.  همه کشورهای جهان با کمبود و مشکل آب و زمین و تغییرات آبوهوایی روبهرو هستند و جمعیت در حال رشد دارند و برای همین به تأمین سرمایه و سرمایهگذاری در اقتصاد سبز توجه دارند. اقتصاد سبز نیاز به سرمایهگذاری عظیم در بخشهای سبز دارد. کشورهای جهان با درایت و تدبیر ضمن برآورد سرمایهگذاریهای موردنیاز برای تأمین مالی آن در اقتصاد سبز از منابع داخلی و خارجی تلاش میکنند. با این حال، بسیاری از کشورهای در حال توسعه منابع مالی کافی برای سرمایهگذاری سبز ندارند. برای نمونه بر اساس برآوردهای کشور چین در پنج سال آینده، نیاز به سرمایهگذاری حداقل ٣٢٠ میلیارد دلار در هر سال در بخشهای سبز به منظور اجرای اهداف زیستمحیطی اعلامشده توسط وزارت محیط زیست دارد. با این حال، منابع مالی دولتی نمیتواند بیش از ١٥ درصد از این سرمایهگذاری را پوشش دهد. بنابراین به منظور دستیابی به اهداف سبز، سیستم مالی نقش هدایت و ایجاد انگیزه ورود سرمایه خصوصی را به بخشهای سبز بازی میکند. در کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) برآورد شده است که برای تأمین زیرساختهای لازم برای کاهش ٦٦ درصدی کاهش  دو درجه گرمایش در ١٥ سال آینده نیازمند ٦. ٩ تریلیون دلار در سال خواهد بود؛ یعنی حدود ١٠  درصد افزایش در سرمایهگذاری زیرساختهای سبز. بانک جهانی برآورد کرده است که جهان در ١٥ سال آینده نیاز به حدود ٩٠ تریلیون دلار سرمایهگذاری در زیرساخت جدید دارد که بیشتر این سرمایهگذاری در کشورهای در حال توسعه و با درآمد متوسط مورد نیاز است. تأمین مالی سرمایهگذاریهای بزرگ اقتصاد سبز و مدیریت تغییرات اقلیم نیازمند رویکرد هوشمندانه و مدبرانه برای جلب مشارکت سرمایهگذاران خصوصی داخلی و سرمایهگذاری خارجی است.