به ذهن می‌رسد که اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی رسالت و مسوولیتی که در حوزه خود دارد تنها اسم آن را به دوش می‌کشد و بخش‌های صنعت، معدن و کشاورزی آن در سکوت به سر می‌برند.
این در حالی است که به صراحت می‌توان عنوان کرد اتاق به بخش بازرگانی بیش از سایر بخش‌های دیگر توجه دارد. البته می‌توان به طور جد عنوان کرد که نمایندگان بازرگانی آن در واقع بازرگانان واقعی نیستند، زیرا در این غیر این صورت هم به واردات و هم صادرات باید نگاه مشابه وجود داشته باشد، در حالی که به روشنی می‌توان نظاره‌گر رشد واردات در اتاق بود. بازرگانان اتاق علاوه‌بر واردات بی‌رویه تنها به دنبال منافع کوتاه‌مدت خود و واردات جذاب بوده‌اند.
از سوی دیگر با در نظر داشتن بحران در بودجه کشور و محدودیت به وجود آمده، باید این نکته را در نظر داشت که ورود کالاهای سرمایه‌یی به کشور کدام بار را می‌تواند از دوش اقتصاد بیمار کشور بردارد؟ چه‌بسا بازرگانان با کنار گذاشتن منافع کوتاه‌مدت خود و حتی با داشتن سرمایه‌یی محدود می‌توانند در جهت رفع نیازها و کالاهای جاری و مورد نیاز مردم گره‌یی از مشکلات باز کنند.
با این حال با پذیرش این دو نقیصه و این موضوع که قدرت اتاق در بخش بازرگانی خلاصه شده، باید عنوان کرد که بخش صنعت، معدن بدون نماینده مانده است. در مجلس نیز همین روال وجود دارد. تصمیم‌های بسیار زیادی در مجلس گرفته می‌شود و دولتی‌ها مصوبه و بخشنامه‌های بسیاری را صادر می‌کنند که قبل از آن با اتاق به عنوان نماینده بخش خصوصی رایزنی انجام می‌دهند، اما به دلیل اینکه از نمایندگان بخش خصوصی تولید، صنعت و معدن بهره‌مندی کافی وجود ندارد صدای سایر این بخش‌ها به گوش مجلسی‌ها هم نمی‌رسد. نگاه حاکم بر اتاق بیش از اینکه دارای منفعت بلندمدت باشد، دغدغه نگاه کوتاه‌مدت آن در بخش بازرگانی وجود دارد و می‌توان از آن به عنوان بزرگ‌ترین نقطه خلأ در دوره‌های پیش از این یاد کرد. امیدواریم با همت گروه‌های مختلفی که در هشتمین دوره انتخابات اتاق حضور دارند و با تخصص و نگاه بلندمدت‌شان، چاره‌اندیشی‌ای برای این مشکل صورت گیرد.
بهروز خدارحمی دبیر‌کل کانون نهادهای سرمایه‌گذاری
روزنامه تعادل